Bardzo fajna książka.Ciekawie się czyta.Zainteresowałam się ją,ponieważ bardzo podoba mi się serial "Ojciec Brown"na BBC.Wielka szkoda,że nie wznawiają książek G.K.Chestertona takich jak "Przygody księdza Browna",jestem jej bardzo ciekawa.

Bardzo fajna książka.Ciekawie się czyta.Zainteresowałam się ją,ponieważ bardzo podoba mi się serial "Ojciec Brown"na BBC.Wielka szkoda,że nie wznawiają książek G.K.Chestertona takich jak "Przygody księdza Browna",jestem jej bardzo ciekawa.

Książkę Jaremy Piekutowskiego czyta się szybko, jest napisana sprawnie, prostym językiem. Jest ciekawa dlatego, że jej bohater był ciekawym człowiekiem. Piekutowski wybrał formę fabularyzowanej biografii, dzięki temu tę książkę czyta się łatwo, jednakże jeżeli ktoś poszukuje dokładnej biografii Chestertona, to tutaj takowej nie znajdzie. Książka dość luźno przemyka po biografii bohatera, autor dopisuje scenki i dialogi, ale czasami odnosiłam wrażenie, że w usta G.K. i jego znajomych wkładał swoje własne słowa i przekonania.

Książkę Jaremy Piekutowskiego czyta się szybko, jest napisana sprawnie, prostym językiem. Jest ciekawa dlatego, że jej bohater był ciekawym człowiekiem. Piekutowski wybrał formę fabularyzowanej biografii, dzięki temu tę książkę czyta się łatwo, jednakże jeżeli ktoś poszukuje dokładnej biografii Chestertona, to tutaj takowej nie znajdzie. Książka dość luźno przemyka po...

Postać Chestertona pociągała mnie powoli, stopniowo.
Nic o nim nie wiedziałam, słyszałam tylko o jego nadzwyczajnej książce " Przygody ks.Browna"( teraz znam pierwowzór bohatera),której nota bene nie przeczytałam, niestety.
Wreszcie, z dużą ciekawością poznania sięgnęłam po niewielką fabularyzowaną biografię pióra Jaremy Piekutowskiego. Przeczytałam prawie jednym tchem i tym samym, odkryłam niezwyczajną osobowość jednego z bardzo ważnych twórców literatury angielskiej i światowej.
Nie jest to biografia napisana z takim rozmachem, jak ta, na przykład Irvinga Stone o Van Goghu, a jednak wzrusza skromnością prostoty przekazu. Z nakreślonych zdarzeń dzieciństwa, młodości, wieku dojrzałego, wyłania się portret psychologiczny pisarza. Fizycznie, olbrzyma radośnie usposobionego do życia, do samego faktu istnienia pomimo doświadczeń dramatu jakie z sobą niesie.
- " A mnie cieszy, że istnieje jakiekolwiek życie". - " Dość mam już dekadentów i pesymistów".

Uwielbiał deszcz, kochał paradoksy, których nie pozbawione jest chrześcijaństwo.
Konwersja na katolicyzm dodawała mu energii do dalszej pracy, potrafił napisać trzy książki rocznie:
-" Ja tę siłę mam właśnie dzięki Bogu. Nie potrzebuję do tego żadnego postępu, ani eugeniki, ani nadludzi".

Miał szczęście zostać mężem kobiety, która z prostotą serca wierzyła w Boga i w życie:
-" Lubię to, co niesie życie. Kocham mój ogród i sad".

Dzięki Chestertonowi, podobnie jak Autor tej książki, przeżyłam wzruszenie, a nawet pewnego rodzaju zachwyt, który przypieczętowuję autorską puentą:
-" Rzadko widzimy dziś ludzi, którym chrześcijaństwo daje autentyczną radość".

Dla dokładnego zapoznania się z detalami życia pisarza, warto siegnąć po jego Autobiografię, żródło wiedzy o nim samym z pierwszej ręki.

Postać Chestertona pociągała mnie powoli, stopniowo.
Nic o nim nie wiedziałam, słyszałam tylko o jego nadzwyczajnej książce " Przygody ks.Browna"( teraz znam pierwowzór bohatera),której nota bene nie przeczytałam, niestety.
Wreszcie, z dużą ciekawością poznania sięgnęłam po niewielką fabularyzowaną biografię pióra Jaremy Piekutowskiego. Przeczytałam prawie jednym tchem i...

Fabularyzowany zbiór anegdot, składający się na biografię bez zadęcia.
Ogólnie książka jest ciekawa, podzielam fascynację autora Chestertonem, jednak momentami ma się wrażenie, że autor zbyt "fabularyzuje" i nieświadomie przypisuje swoje słowa i refleksje Chestertonowi.
Z jednej strony podoba mi się to, że autor nie szuka na siłę sensacji, jednak z drugiej strony może faktycznie biografia Chestertona to średni pomysł, bo wiódł on bardzo spokojne życie. Miałem też wrażenie, że o ile dzieciństwo i młodość są dość rozbudowane, tak późniejsze lata są bardzo lakoniczne. Trochę po macoszemu potraktowany jest np. wątek konwersji na katolicyzm.
Książka napisana jest z humorem, język jest odrobinę stylizowany na samego Chestertona, co raczej przypadnie do gustu fanom tegoż autora.

Fabularyzowany zbiór anegdot, składający się na biografię bez zadęcia.
Ogólnie książka jest ciekawa, podzielam fascynację autora Chestertonem, jednak momentami ma się wrażenie, że autor zbyt "fabularyzuje" i nieświadomie przypisuje swoje słowa i refleksje Chestertonowi.
Z jednej strony podoba mi się to, że autor nie szuka na siłę sensacji, jednak z drugiej strony może...

Dlaczego warto przeczytać tę biografię? Hmm... pewnie dlatego, żeby dowiedzieć się w jaki sposób powstawały kolejne książki Chestertona, jak to było z jego nawróceniem, czy jego żona była zadowolona z decyzji swojego męża i czy rozmawiał ze swoimi przeciwnikami Showem i Wellsem? Jak to było z tym obrońcą chrześcijaństwa i Kościoła, czy zawsze był grzecznym chłopcem i czy zawsze wiedział czego chce od życia. No i czy czegoś mu brakowała, czy osiągnął wszystko o czym marzył?
Co jest dużym plusem tej książki? Zdecydowanie poczucie humoru, cięte riposty, takie przedstawienie sytuacji, że naprawdę trudno nie uśmiechnąć się do siebie. Fabularyzacja biografii została dokonana w świetny sposób. Po jej przeczytaniu każdy polubi głównego bohatera. A może nawet postanowi przedłużyć tę znajomość :)

Dlaczego warto przeczytać tę biografię? Hmm... pewnie dlatego, żeby dowiedzieć się w jaki sposób powstawały kolejne książki Chestertona, jak to było z jego nawróceniem, czy jego żona była zadowolona z decyzji swojego męża i czy rozmawiał ze swoimi przeciwnikami Showem i Wellsem? Jak to było z tym obrońcą chrześcijaństwa i Kościoła, czy zawsze był grzecznym chłopcem i czy...

Przeczytałam. Ale nie porwała mnie ani książka ani postać Chestertona.

Przeczytałam. Ale nie porwała mnie ani książka ani postać Chestertona.