Niezwykle ciekawe losy pięciu sióstr – sefardyjskich Żydówek z Sarajewa, począwszy od dnia powodującego rozpoczęcie I wojny światowej, aż do czasu jej zakończenia dla mieszkańców dawnej Jugosławii. A także losy ich rodzin, przyjaciół, znajomych i … miłości (mniej lub bardziej szczęśliwych).
W tle historia przez wielkie (zabójstwo arcyksięcia Ferdynanda, holocaust, okupacja Jugosławii) i małe „h” (losy rodziców, sióstr i braci głównej bohaterki oraz ich bliskich i przyjaciół). I obce, raczej nieznane nam realia. Życie w wielokulturowym świecie, różnych religii, wyznań i języków, przy zmieniających się granicach, a co za tym idzie zmieniających się panujących kulturach. Przy tym widziane ze strony tych, którzy nigdy nie panowali i jako mniejszość nie mieli na to szans. Za to byli i są ulubionym kozłem ofiarnym wszystkich.
Dla nas to w zasadzie fabularny podręcznik historii „pierwszej” Jugosławii. Akcja przenosi się z dzisiejszej Bośni na tereny obecnej Chorwacji, Słowenii i Serbii, a nawet za granicę. Wielką atrakcję stanowią dialogi w języku ladino – wymierającym już niestety języku sefardyjskich Żydów. Nigdy, w żadnej wydrukowanej po polsku książce, nie widziałem tylu zdań i wypowiedzi w tym języku. Wielka szkoda. Za to ode mnie dodatkowa gwiazdka. Tak samo jak opisów życia tej wspólnoty.
Dużym atutem jest też realizm opowieści. Otóż ta rodzina (pod innym nazwiskiem i imionami) istniała naprawdę. I można znaleźć w internecie opis ich losów i ich zdjęcia (w tym matki pisarki jak mniemam). Autorka nie pomija takich elementów życia jak codzienna praca, utrzymanie, nauka, uroczystości i związane z nimi obyczaje. To z kolei świadczy tez o pewnej słabości powieści – tak naprawdę fabularyzowanej historii rodzinnej.
Nie jest to zatem wielka literatura, ale za to świetna opowieść, rozszerzająca naszą wiedzę i horyzonty. Niestety, dotyczy tego obszaru językowego i kulturowego, który kiepsko się u nas sprzedaje. I dlatego nie przetłumaczono anie innych książek autorki, ani nawet kolejnych części sagi, mimo iż w Serbii powstały w oparciu o nie film i seriale a nawet przedstawienie baletowe. Szkoda.

Niezwykle ciekawe losy pięciu sióstr – sefardyjskich Żydówek z Sarajewa, począwszy od dnia powodującego rozpoczęcie I wojny światowej, aż do czasu jej zakończenia dla mieszkańców dawnej Jugosławii. A także losy ich rodzin, przyjaciół, znajomych i … miłości (mniej lub bardziej szczęśliwych).
W tle historia przez wielkie (zabójstwo arcyksięcia Ferdynanda, holocaust, okupacja...

Doskonale napisana powieść, przeplatająca losy głównych bohaterek z losami południowej Europy XX wieku. Doskonale rozrysowane postacie, możliwość poznania nieznanej dotąd kultury sefardyjskich Żydów oraz typowe, ludzkie problemy i radości. Doskonała na chłodne, jesienne wieczory!

Doskonale napisana powieść, przeplatająca losy głównych bohaterek z losami południowej Europy XX wieku. Doskonale rozrysowane postacie, możliwość poznania nieznanej dotąd kultury sefardyjskich Żydów oraz typowe, ludzkie problemy i radości. Doskonała na chłodne, jesienne wieczory!

Napisana z rozmachem wielowątkowa powieść, której akcja zaczyna się w dniu zamachu na arcyksięcia Ferdynanda w Sarajewie, a kończy w 1945 roku. Wewnętrzną cezurę stanowi rok 1939 - początek drugiej wojny światowej, która zmienia drastycznie życie bohaterów i staje się początkiem Zagłady.

Bohaterami tej pasjonującej opowieści są członkowie żydowskiej rodziny, przede wszystkim kobiety - mądra, silna, ale i wrażliwa matka oraz jej pięć córek, które w większości nie boją się wyzwań, łamią obyczajowe konwenanse, walczą o swoje szczęście i pozycję w świecie. To właśnie ich losy stanowią osnowę akcji. Oczywiście, poznajemy także ich mężów, kochanków, dzieci, przyjaciół, ale najbardziej intrygują i ciekawią codzienne perypetie sióstr.

Życie bohaterów zmienia diametralnie wybuch drugiej wojny światowej. Rodzina zostaje rozproszona, ale nie niszczy to łączących ją silnych więzi. Jedni muszą się ukrywać i przeżywają piekło na ziemi, inni giną, jeszcze innym udaje się przetrwać w oku cyklonu w myśl zasady, że najciemniej jest pod latarnią.

Najbardziej urzekły mnie w tej powieści przeżycia, decyzje i burzliwe koleje losu pięciu sióstr. Śledziłam ich dzieje z zapartym tchem, racząc się jednocześnie walorami literackiego stylu, który łączy prostotę z poetyckością.
Dużo do myślenia dały mi też historiozoficzne fragmenty dotyczące wojny, przemocy, powtarzalności ludzkich losów i odwiecznego dążenia człowieka do upajania się własną siłą i władzą. Chociaż w książce nie ma mowy o krwawych wydarzeniach na Bałkanach z końca XX wieku, trudno podczas czytania nie myśleć o nich, zwłaszcza, gdy w finale niektórzy bohaterowie mają nadzieję na lepszy świat, w którym już nigdy nie będzie wojen. Inni nie mają takich złudzeń i ich trzeźwy osąd robi na czytelniku ogromne wrażenie.

Polecam tę powieść wszystkim, a zwłaszcza tym, którzy cenią rozbudowane, niebanalne opowieści, w których codzienność łączy się z wielkimi wydarzeniami historycznymi. Lekturę na pewno odbiera się bardzo emocjonalnie, gdy ma się świadomość, że jej treść została zainspirowana autentycznymi postaciami i ich przeżyciami.

Mam nadzieję, że kolejne tomy tej sagi zostaną przetłumaczone na język polski.

Napisana z rozmachem wielowątkowa powieść, której akcja zaczyna się w dniu zamachu na arcyksięcia Ferdynanda w Sarajewie, a kończy w 1945 roku. Wewnętrzną cezurę stanowi rok 1939 - początek drugiej wojny światowej, która zmienia drastycznie życie bohaterów i staje się początkiem Zagłady.

Bohaterami tej pasjonującej opowieści są członkowie żydowskiej rodziny, przede...