"Oto idzie Mesjasz!" kupiłam pewnie z 10 lat temu za śmieszne pieniądze na jakiejś promocji. Gdyby nie akcja czytania literatury izraelskiej na mojej ulubionej grupie książkowej na FB, pewnie przeleżałaby na półce kolejne 10 lat. Zmotywowana zaczęłam czytać. Męczyłam tę książkę przez kilka ostatnich dni, ale około setnej strony muszę ogłosić porażkę.

Tego nie da się czytać! Nie wiem, czy to kwestia stylu autorki czy dzieło tłumacza, ale powieść Rubiny jest chaotyczna i pisana w jakiś irytujacy, koślawy sposób. Akcja, zamiast rozwijać się i wciągać czytelnika, powoduje u niego dezorientację i dyskomfort, jakby po zbyt długim kręceniu się na karuzeli ;)
Nie wiem, może poddałam się zbyt wcześnie, może później opowieść Rubiny obroniłaby się? Nie mam czasu ani chęci, by to sprawdzać.

A mogło być tak pięknie. Czytamy na okładce:
"Środowisko rosyjskiej inteligencji, przybyłej do Izraela po rozpadzie Związku Radzieckiego - absolwenci renomowanych radzieckich uczelni, świetni specjaliści i szanowani obywatele - stają się w odzyskanej ojczyźnie ludźmi drugiej kategorii i nie mogą się z tym pogodzić. Muszą jednak zapomnieć o swoich ambicjach i godności, o dyplomach i szukać każdego zajęcia, by utrzymać rodzinę. Muszą tez odnaleźć się wśród ortodoksyjnych Żydów, zmierzyć z zacietrzewieniem Arabów i nieustępliwością izraelskich elit. Muszą wreszcie przyzwyczaić się do trudnego języka, surowego klimatu, nowych warunków ekonomicznych, a nawet rozmiarów tego mikroskopijnego "skrawka ziemi", tej "działki letniskowej". To, co ich najbardziej szokuje, to panująca w każdej dziedzinie życia atmosfera oczekiwania: od oczekiwania na Mesjasza, aż po oczekiwanie albo na lepsze czasy w stosunkach z Palestyńczykami, albo na śmierć z rąk arabskich terrorystów."

Niestety, to co wygląda tak obiecująco w blurbie, nie zawsze wychodzi pięknie w zderzeniu z rzeczywistością.

"Oto idzie Mesjasz!" kupiłam pewnie z 10 lat temu za śmieszne pieniądze na jakiejś promocji. Gdyby nie akcja czytania literatury izraelskiej na mojej ulubionej grupie książkowej na FB, pewnie przeleżałaby na półce kolejne 10 lat. Zmotywowana zaczęłam czytać. Męczyłam tę książkę przez kilka ostatnich dni, ale około setnej strony muszę ogłosić porażkę.

Tego nie da się...