Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zdarza się rozsądek u młodych i nierozsądek
u starych, albowiem rozumnego myślenia uczą nie
lata, lecz wczesne zdobywanie wiedzy i przyrodzone
zdolności

Kto chce żyć w spokoju ducha, musi się trzymać z dala od zbytku zatrudnienia zarówno w życiu prywatnym, jak publicznym i zadania, które sobie stawia, nie powinny przewyższać jego naturalnej siły i uzdolnienia; raczej winien on tak na siebie uważać, by nawet wtedy, gdy mu szczęście sprzyja i rzekomo wiedzie wzwyż, nie troszczył się o to i nie brał się do niczego, co przechodzi jego siłę. Gdyż bezpieczniej żegluje, kto dom swój utrzymuje w mierze, niż ten, kto żyje nad stan.

Kto szuka przyjemności w zmysłowości, i w jedzeniu, i w piciu, i w użyciu miłosnym przekracza granice, ten ma zawsze tylko małą i krótką rozkosz, dopóki właśnie je lub pije, lecz liczne i długotrwałe nieprzyjemności. Bo w takich ludziach żądza podobnych przyjemności nieustannie jest żywa i gdy stało się ich udziałem to, czego pożądali, szybko przemija rozkosz, która nie jest trwała, lecz polega tylko na chwilowym uczuciu przyjemności i potem odczuwają znów tę samą potrzebę.

Życie bez radości jest jak długa podróż bez gospody.

Im mniej godni swoich wysokich urzędów są ci, którzy je piastują, tym pewniej się czują i tym mocniej się nadymają głupotą i bezczelnością.

Nie można ani w sztuce, ani w nauce doprowadzić do czegoś, nie ucząc się.