-
Artykuły
Kulisy fuzji i strategii biznesowych wielkich wydawców z USA
5 -
Artykuły
„Rok szarańczy” Terry’ego Hayesa wypływa poza gatunkowe ramy. Rozmowa z autorem
1 -
Artykuły
„Nie ma bardziej zagadkowego stworzenia niż człowiek” – mówi Anna Niemczynow
4 -
Artykuły
Nie jesteś sama. Rozmawiamy z Kathleen Glasgow, autorką „Girl in Pieces”
2
-
Patronat LC
-
Patronat LC
-
Patronat LC
-
Patronat LC
-
Patronat LC
cytaty z książek autora "Gayatri Chakravorty Spivak"
Ludzie często zapominają, że opublikowany tekst jest efektem wymiany. Ale rozróżnienie na to, co pisane, i to, co mówione, to bardziej różnica stopnia, niż rodzaju. Nawet mówienie „z głowy” jest uwarunkowane całym zestawem psychospołecznych, etnoekonomicznych, historycznych i ideologicznych kwestii – sposobami różnicowania, które w swoich koniecznych, konstytutywnych wykluczeniach posługują się w mniejszym czy większym stopniu przemocą. Przemoc i dyskurs współdziałają ze sobą.
Antyseksizm jest formacją reaktywną, ukształtowaną przez okoliczności, w jakie nas wrzucono. Jestem przekonana, że nie zgodziłabyś się, gdybym próbowała ci wmówić, że idee feministyczne da się ulokować w koncepcji różnicy płciowej opartej na różnicy genitaliów. Jest to całkowita redukcja feminizmu, ale skoro antyseksizm jest reaktywny, wydaje się, że to w nim właśnie dokonuje się legitymizacja seksizmu przez zaprzeczenie.
Antyseksizm jest formacją reaktywną, ukształtowaną przez okoliczności, w jakie nas wrzucono. Jestem przekonana, że nie zgodziłabyś się, gdybym próbowała ci wmówić, że idee feministyczne da się ulokować w koncepcji różnicy płciowej opartej na różnicy genitaliów. Jest to całkowita redukcja feminizmu, ale skoro antyseksizm jest reaktywny, wydaje się, że to w nim właśnie dokonuje się legitymizacja seksizmu przez zaprzeczenie.
Dekonstrukcja twierdzi także z uporem, że nie można być w pełni praktykującym dekonstruktorem. Podmiot jest zawsze scentralizowany jako określony podmiot. Nie możesz zdecydować, że będziesz zdecentralizowana, i po prostu zainaugurować politycznie poprawną politykę dekonstrukcyjną. Dekonstrukcja szuka ograniczeń tej centralizacji zwracając uwagę na fakt, że granice centralizacji podmiotu pozostają nieokreślone i podmiot (skoro jest zawsze scentralizowany) musi je przedstawić jako określone. Pod względem politycznym oznacza to sprzeciw wobec wszystkich fundamentalizmów i totalitaryzmów, nawet jeśli wydają się dobroczynne. Dekonstrukcja nie może jednak stanowić podstawy porządku politycznego.