Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Gdybym miał jednak wyrazić powagę, jaka kryje się
za tym żartem, najlepiej byłoby posłużyć się następującymi
wierszami z perskiego poematu Anwari Soheili:
Jeśliś utracił świat, coś go posiadał,
Nie żałuj tego, boś nie stracił nic;
A jeśliś zdobył świat na własność,
Nie ciesz się z tego, boś nie zdobył nic.
Cierpienie mija, rozkosz mija także,
Idź mimo świata, bo nie znaczy nic.

[...] zło, nieszczęście i śmierć są tym, co nadaje jakość i zwiększa zdumienie metafizyczne; nie tylko to, że świat istnieje, lecz ponadto, że jest tak żałosny stanowi punctum pruriens metafizyki, problem wprawiający ludzkość w niepokój, którego nie może ukoić ani sceptycyzm, ani krytycyzm.