Jesteśmy społecznością, która kocha książki

- Wydaje mi się, że on czekał na ciebie. Zdawał się dużo o tobie wiedzieć.
- Kto na mnie czekał?
- Michał Anioł. Masz pozdrowienia - rzuciła sarkastycznie.

Bała się, że gdy postanowi spontanicznie wyjaśnić, co czuje, wymsknie się jej coś niewłaściwego. Odchodziła od niego po zrobieniu dokładnie tego, czego się obawiała. (...). Wcale nie myślała tak, jak mu to przedstawiła. Liczyła, że uda jej się przeżyć z nim jeszcze jeden pocałunek i tym razem zapamięta każdą jego sekundę. Po tym, jak się właśnie zachowała, nie sądziła, że chłopak kiedykolwiek będzie chciał wymienić z nią choćby papier w drukarce.

- Mam nadzieję, że jesteś cierpliwy - rzuciła Elizabeth, czując, jak złość zaczyna z niej wychodzić - bo wrócę do ciebie dopiero, jak zamarznie piekło.

- Nie martw się - powiedział radośnie Will. - W telewizji mówią, że nadchodzą mrozy, więc stanie się to dość szybko.

- Jak na kogoś, kto nie jest nią zainteresowany, wyjątkowo często się koło niej kręcisz - zaczął William, przybierając pozę mięśniaka. - Jeszcze trochę i pomyślę, że jesteś nią... zainteresowany.

- Nieładnie tak uciekać bez pożegnania - powiedział niskim głosem, zakładając jej kosmyk niesfornych włosów za ucho (...).
- Żegnam...?