Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nigdy nie opuściłam Układu Lokalnego, bo mam tu wszystko, czego mi potrzeba. Poza tym jestem spoiwem, które trzyma to w kupie.

Możecie więc nazywać mnie Rzeką Nieba, Drogą do Santiago, Ulicą Zimową lub jakimkolwiek innym określeniem, które wam odpowiada. Byleby nie brzmiało to głupio.

Korzyścią niemal nieskończonego istnienia jest to, że obserwuję, jak wszystko cyklicznie się zmienia.

Dedykuję wszystkim, którym dano odczuć, że nie są dostatecznie „naukowi”, cokolwiek to znaczy.

Astronomowie twierdzą, że galaktyka tracąca gaz „wygasa”. Ja nazywam to głodowaniem, dławieniem się, a nawet duszeniem.

Jako galaktyka muszę robić kilka rzeczy, aby przetrwać i się rozrastać. Rozerwalam więcej galaktyk, niż mógłbyś sobie wyobrazić, bo musiałam pozyskać gaz i sama nie chciałam ulec rozerwaniu.

Wszystko, co kiedykolwiek widziałeś i czego dotknęłes, jest częścią mnie. Tak, nie wyłączając ciebie, ty próżny, obskurny zwierzaku.