Najnowsze artykuły
Artykuły
Czytamy w weekend. 26 lipca 2024LubimyCzytać263Artykuły
Powstaje nowa „Lalka”! Co wiemy o ekranizacji powieści Prusa?Konrad Wrzesiński70Artykuły
Powiedz mi, gdzie jedziesz na wakacje, a powiem ci, co czytać: idealne książki na latoAnna Sierant17Artykuły
Zadaj pytanie Marii Strzeleckiej, laureatce Nagrody Literackiej WarszawyLubimyCzytać4
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Hanna Gucwińska
![Hanna Gucwińska](https://s.lubimyczytac.pl/upload/authors/12710/565096-140x200.jpg)
Znana jako: Hanna Jurczak-Gucwińska
12
7,1/10
Urodzona: 25.04.1932
Hanna Gucwińska (ur. jako Hanna Jurczak) - polska zootechnik. Absolwentka Akademii Rolniczej we Wrocławiu, którą ukończyła w 1962 roku i uzyskała tytuł magistra zootechniki. Po studiach pracowała w takich ogrodach zoologicznych jak zoo w Amsterdamie, Paryżu i Londynie, gdzie zdobywała doświadczenie. We wrocławskim zoo zaczęła pracować już w roku 1957, gdzie w końcu, wraz ze swoim mężem, Antonim Gucwińskim, objęła stanowisko dyrektorskie. Współautorka i prowadząca (wraz z mężem) przez 30 lat program "Z kamerą wśród zwierząt". Autorka wielu książek poświęconych zwierzętom.
7,1/10średnia ocena książek autora
61 przeczytało książki autora
52 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Zwierzyniec polski, czyli niespodziewana wyprawa do lasu
Hanna Gucwińska, Antoni Gucwiński
0,0 z ocen
1 czytelnik 0 opinii
2000
Małpy. Od karzełka do olbrzyma
Wiesław Dojlidko, Hanna Gucwińska
7,0 z 3 ocen
7 czytelników 0 opinii
1995
Najnowsze opinie o książkach autora
Ptaki polskie Hanna Gucwińska ![Ptaki polskie](https://s.lubimyczytac.pl/upload/books/17000/17971/352x500.jpg)
6,0
![Ptaki polskie](https://s.lubimyczytac.pl/upload/books/17000/17971/352x500.jpg)
Początkowo nie poznałam się na tej książce. Przyznaje, że na pierwszy rzut oka wydawała mi się... za dziecinna. No i się pomyliłam...
Wewnątrz znalazłam sporo zdjęć, charakterystyk i ciekawostek o ptakach (część z nich pochodzi z osobistych doświadczeń Gucwińskich),ubranych w proste słowa trafiające do młodszych i starszych. I właśnie w tym tkwi zaleta tej książki, że zamiast ciągłego, monotonnego tekstu zawiera wiele treści, ale w formie zwięźle ujętych i luźno połączonych ze sobą informacji, do tego zróżnicowanych pod względem języka i stopnia trudności. Sprawia to, że książka będzie wydawać się atrakcyjniejsza dla szerszego przedziału wiekowego.
mealibri.blogspot.com
Dziwne przyjaźnie Hanna Gucwińska ![Dziwne przyjaźnie](https://s.lubimyczytac.pl/upload/books/298000/298487/884372-352x500.jpg)
7,3
![Dziwne przyjaźnie](https://s.lubimyczytac.pl/upload/books/298000/298487/884372-352x500.jpg)
Od dawna nie czytałem książki, w której ktoś tak pięknie, z taką czułością, miłością, troską i szacunkiem, a jednocześnie profesjonalnym pragmatyzmem pisał o zwierzętach. No, ale pani Gucwińska to profesjonalistka w temacie. Wiele lat była wraz z mężem dyrektorem wrocławskiego ZOO, i oprócz opieki nad całym inwentarzem, część zwierzaczków wychowywała w domu. I to o nich jest ta książka.
Tytułem wstępu autorka opowiada o mowie zwierząt. Tak naprawdę to one rozumieją nas, ale my je niekoniecznie. Zwierzęta przewyższają nas w każdej dziedzinie, są od człowieka lepsze i mądrzejsze. A ludzie, często nieświadomie, domowym zwierzakom sprawiają przykrość, narażają na stres lub zwyczajnie robią krzywdę.
Dziwne przyjaźnie zwierzęta zawierają między sobą, a także z człowiekiem. Wychowywane od maleńkiego uznają człowieka jako członka swego stada, jako swój gatunek, i potrafią przywiązać się do śmierci. Gucwińska najbliższe relacje ma z papugami i małpami, które zamieszkują jej dom.
Poza tym wspaniale, z niebywałym wręcz darem do opowiadania, przytacza różne zwierzęce, dziwne przyjaźnie: psów z kotami, jeżów z kotami i psami, psa i dzika, psa i strusia, psa i kury, srok i kotów, kotki z lwem, kota z krokodylem, kotów z pawianami, synogarlicy i wróbla, uchatki kalifornijskiej z niedźwiedziem brunatny, małpy i łabędzia, gibbonów z góralkami czy osiołka z końmi. Najśmieszniejsze i tak są relacje pawianów ze słoniami, na których jeździły; podobnie zachowywały się rezusy, które jeździły na pancernikach.
Gucwińska ukazuje nam nieznany przeciętnemu człowiekowi świat zwierząt, które, mimo iż pochodzą z różnych kontynentów, mają odmienne zwyczaje i obyczaje i pozornie się różnią, tak naprawdę wzajemnie się potrzebują. Poza tym piękna jest solidarność wszystkich zwierząt, które na co dzień mogą sobie dokuczać, lubić się bardziej lub mniej, ale w sytuacji zagrożenia polegają na sobie i ufają.