Pierwsze pełne wydanie niniejszej książki ukazało w roku 2013 w trzech oddzielnych tomach, z których każdy nosił odrębny tytuł: „Uwikłany”, „Szepty i cienie” oraz „Ziarna ocalenia”. Są to powiązane ze sobą części, których akcja, rozciągnięta w czasie, zaczyna się w wieku XVII, a kończy w roku 2006. Miejscem akcji jest głównie przepiękny i tajemniczy Sandomierz. Autor w formie powieściowej przekazuje rzetelną wiedzę z zakresu demonologii i mistyki demonicznej, a także wiedzę na temat zniewolenia osoby ludzkiej przez Szatana. Pokazane jest to na przykładzie pewnego niemiecko-polskiego szlacheckiego rodu Semberków, który zawarł pakt z diabłem. Każdy, kto przeczyta tę książkę, będzie mógł poznać, jak wygląda modelowy proces zniewalania człowieka przez demony i jakimi dysponuje się środkami, by uwolnić się od złego. Osoby, które szukają tylko dreszczyku emocji i dobrze skonstruowanej fabuły oraz wartkiej akcji, znajdą ich w tej książce aż w nadmiarze. Książka jest napisana niezwykle dynamicznie, jest w niej wiele niespodziewanych zwrotów, lecz nie brakuje malarskich wręcz opisów miejsc, przyrody, ludzi, obyczajów i nastrojów. Widzi się opisywane miejsca, czuje ich zapachy. Nie brakuje też elementów grozy. Powieść ta to swego rodzaju kompilacja stylistyczna. Początkowo nawiązuje do Brama Stokera, stosując recepty takie jak te używane przez Edgara Allana Poe i Umberto Eco. Atmosferą przypomina również nieco Aleksandra Grina. Są też w niej nawiązania do Howarda Philipa Lovercrafta. Po pojawieniu się tradycyjnej postaci Szatana i po wpleceniu wątku niejednoznaczności moralnej nieprzyjaciela mamy do czynienia z wycieczką w kierunku niesamowitych wątków utworów Kafki. W całości przebija nie tyle duch powieści gotyckiej, ile atmosfera opowieści grozy niemieckiego postromantyzmu. Ponieważ akcja powieści dzieje się w katolickiej Polsce, jej fabuła jest skonstruowana na kanwie katolickiej tradycji. Książka zdecydowanie dla wymagającego czytelnika.