Arab Jazz
- Kategoria:
- kryminał, sensacja, thriller
- Tytuł oryginału:
- Arab Jazz
- Wydawnictwo:
- Claroscuro
- Data wydania:
- 2017-08-15
- Data 1. wyd. pol.:
- 2016-10-01
- Liczba stron:
- 408
- Czas czytania
- 6 godz. 48 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788362498222
- Tłumacz:
- Gabriela Hałat
"Arab Jazz jest powieścią jedyną w swoim gatunku w ten sam sposób, w jaki Pulp Fiction jest jedynym w swoim gatunku filmem". - The Guardian
Zawsze chciałem napisać powieść. Pewnego dnia zacząłem pisać tę historię i zatrzymałem się dopiero, gdy ją skończyłem. Noir jako gatunek, w odróżnieniu od filmu dokumentalnego, pozwolił mi na dotarcie do pewnego rodzaju ukrytej prawdy. W filmach dokumentalnych pokazujemy rzeczy nowe dla widzów. Nieznany aspekt społeczeństwa to tak jak neutralne i obiektywne lustro. W powieści natomiast ja sam kreuję swoje postaci. Mówią one o rzeczywistości, ale poprzez literaturę. Oba środki wyrazu uzupełniają się. Zanim napisałem Arab Jazz, nakręciłem film dokumentalny – Born again: nowi wyznawcy, o neofundamentalistach żydo-chrześcijańskich, z którymi mieszkałem przez jakiś czas.
El Cultural
We Francji lubię to, co nazywa się néo-polar (nowy francuski kryminał), gatunek, którego najbardziej znany autor to Jean-Patrick Manchette. Styl jest bardzo lapidarny, a treść polityczna, choć nigdy wojująca. Chodzi o to, by czytelnik poprzez historię kryminalną poznał rzeczywisty układ władzy w społeczeństwie. Tak samo czynili twórcy hard boiled, Raymond Chandler i Dashiell Hammett (ten ostatni był członkiem amerykańskiej Partii Komunistycznej). To samo robi Ellroy, który w odróżnieniu od Hammetta lub Manchette jest konserwatystą. I jeśli cofnąć się jeszcze bardziej w historii, tak samo czyniła klasyczna powieść XIX wieku: od Balzaca i Zoli po Dickensa. Dziś tradycja powieści zaangażowanej społecznie przeszła do kryminału. Zwłaszcza we Francji, gdzie nouveau roman wprowadził – moim zdaniem – literaturę na bardziej formalną drogę. Ja czuję się spadkobiercą tej tradycji.
La Nación