Jerzy J. Fąfara „Brzytwy Kata Sellingera" – Lipiec 1900. Do galicyjskiego miasteczka, większego między mniejszymi, przybywa mistrz fachu katowskiego, słynny w całym cesarstwie Austro-Węgierskim, Johan Sellinger. Ma wykonać ostatni w swej karierze wyrok śmierci na jednym z mieszkańców miasteczka. W miasteczku poruszenie. Wszyscy od dawna oczekują przyjazdu kata. Sellinger ma przedziwny, znany powszechnie, zwyczaj. Po wykonaniu wyroku, bierze gorącą kąpiel i całe ciało, głowę, twarz, łącznie z brwiami goli brzytwą. Takiej brzytwy więcej nie bierze do rąk. Jest ona natomiast obiektem pożądania wielu kolekcjonerów i zwyczajnych mężczyzn, bowiem wieść niesie, że brzytwy kata Sellingera przynoszą szczęście w interesach i miłości. Ten katowski zwyczaj, przesąd, sposób na swoistego rodzaju oczyszczenie z brudów tego świata spowoduje, że zostanie rozwiązana jedna z najokrutniejszych zagadek początku ubiegłego stulecia.
Świetnie poprowadzona akcja powieści jest zaledwie pretekstem do przeprowadzenia wnikliwej analizy relacji międzyludzkich i mechanizmów prowadzących człowieka do zachowań ostatecznych. Znakomita, precyzyjna narracja sprawia, że książkę Fąfary czyta się z zapartym tchem.