W przestworzach, między materialnymi światami planetarnymi, kołyszącymi się w przestrzeni, a stanowiącymi raczej więzienia, galery dla swoich mieszkańców, rozpościerają się królestwa innego życia, życia duchowego, promiennego, którego nasze zmysły nie potrafią dostrzec.

Myśli wypływają z naszego ducha, nie dzieląc go na części, nie umniejszając go, wolni i odpowiedzialni stajemy się panami i sprawcami naszych przeznaczeń, lecz dla rozwoju zarodków i sił, które są w nas, potrzebna jest walka z materią, z namiętnościami, z tym wszystkim co nazywamy złem.