To zupełnie inny rodzaj kryminału tej autorki i innych z którymi się spotkalam.Policyjny nocny patrol w składzie zastepczyni komendantki policji i wolontariusz-dziennikarz w programie społecznym.Interwecje to drobne napady, bójki, kradzieże...W tle tego wszystkiego polityczne przepychanki , powiązania finansowe ,ekonomiczne.Malo dla mnie w tym kryminału znanago z innej serii autorki ale i taka zmiana może coś wnieść w patrzenie na zbrodnie.

To zupełnie inny rodzaj kryminału tej autorki i innych z którymi się spotkalam.Policyjny nocny patrol w składzie zastepczyni komendantki policji i wolontariusz-dziennikarz w programie społecznym.Interwecje to drobne napady, bójki, kradzieże...W tle tego wszystkiego polityczne przepychanki , powiązania finansowe ,ekonomiczne.Malo dla mnie w tym kryminału znanago z innej...

Szybka akcja, ciekawie napisana. Wspaniała na weekend z kryminałem:)

Szybka akcja, ciekawie napisana. Wspaniała na weekend z kryminałem:)

Gwoli ścisłości, nie uważam „Gniazda szerszeni” za totalną porażkę. Patricia Cornwell niejednokrotnie bywa celna w swoich spostrzeżeniach, pisząc przykładowo o tym, że ważni ludzie oraz ich rodziny mogą liczyć w szpitalu na szybszą i lepszą obsługę niż szarzy obywatele. Niemniej całościowo książka nie zachwyca, jawiąc się jako niezbyt pasjonujący zbiór różnorakich wątków. Akcja płynie raczej anemicznym tempem, a wśród bohaterów brak szczególnie sympatycznych postaci. Reasumując, nie jest to powieść, którą przeczytałabym kiedyś ponownie albo polecała znajomym.

Powyższa opinia jest fragmentem recenzji, opublikowanej w całości pod tym adresem:
http://crouschynca.blogspot.com/2015/06/gniazdo-szerszeni-patricia-cornwell.html

Gwoli ścisłości, nie uważam „Gniazda szerszeni” za totalną porażkę. Patricia Cornwell niejednokrotnie bywa celna w swoich spostrzeżeniach, pisząc przykładowo o tym, że ważni ludzie oraz ich rodziny mogą liczyć w szpitalu na szybszą i lepszą obsługę niż szarzy obywatele. Niemniej całościowo książka nie zachwyca, jawiąc się jako niezbyt pasjonujący zbiór różnorakich wątków....

Gniazdo szerszeni jest to symbol, znak malowany na samochodach i umieszczany na mundurach policji w miasteczku Charlotte, rozwijającego się dynamicznie centrum bankowo-przemysłowego w Karolinie Północnej. Zdaje się, że nie wykonano go zbyt realistycznie, bo część z noszących go funkcjonariuszy nie wie dokładnie, co on oznacza i jakie jest jego pochodzenie.

W Charlotte ktoś, nazywany przez dziennikarzy „Czarną Wdową”, morduje strzałami w głowę przyjezdnych biznesmenów oraz maluje im na genitaliach sugestywne obrazki. W poszukiwania mordercy zaangażowana jest komendantka lokalnej policji, Judy Hammer i jej dwie żrące się ze sobą zastępczynie, ale szczególnie 42-letnia Virginia West oraz początkujący, młody, ponoć niezwykle przystojny dziennikarz, jednocześnie policjant-wolontariusz, Andy Brazil.

Jednak kryminalny wątek obejmuje może z połowę tej powieści (zdecydowanie zbyt długiej),bo jest w niej jeszcze kilka innych, o charakterze społeczno-obyczajowo-psychologicznym. A to matka alkoholiczka, a to powolna degrengolada związku silnej kobiety i słabego mężczyzny, a to konieczność i umiejętność lawirowania między uległymi wobec lokalnych bonzów władzami miasta (ciekawe, że im wyższe stanowisko, tym większy dureń),agresywną prasą oraz paskudnie nielojalnymi współpracownikami i podwładnymi, a to nieprzekonująco przedstawiona konieczność wybierania między karierą a życiem rodzinnym…

Pierwszy tom cyklu „Andy Brazil” (a może „Judy Hammer”, bo informacje na ten temat w polskich i amerykańskich mediach bywają sprzeczne). W każdym razie po kolejne już nie sięgnę, choć uważam, że kobietom – przez te rozbudowane nad miarę wątki emocjonalne i psychologiczne – może się „Gniazdo szerszeni” podobać. Nie, książka nie jest aż tak bardzo zła, ale wolę swój uciekający czas poświęcić dziełom innych autorów. Wcześniejszy cykl Patricii Cornwell, o przygodach nieustraszonej dr Scarpetty, był chyba jednak ciekawszy.

Gniazdo szerszeni jest to symbol, znak malowany na samochodach i umieszczany na mundurach policji w miasteczku Charlotte, rozwijającego się dynamicznie centrum bankowo-przemysłowego w Karolinie Północnej. Zdaje się, że nie wykonano go zbyt realistycznie, bo część z noszących go funkcjonariuszy nie wie dokładnie, co on oznacza i jakie jest jego pochodzenie.

W Charlotte...

zaskakujące zderzenie świata policjantów i świata dziennikarzy. Czy potrafia ze sobą współpracować dla dobra spoleczeństwa?
Wątki, poboczne, dygresje, doskonałą charakterystyka postaci a w tle morderstwo.
wciągająca powieść, kryminalna zagadka, polecam

zaskakujące zderzenie świata policjantów i świata dziennikarzy. Czy potrafia ze sobą współpracować dla dobra spoleczeństwa?
Wątki, poboczne, dygresje, doskonałą charakterystyka postaci a w tle morderstwo.
wciągająca powieść, kryminalna zagadka, polecam

Moje pierwsze spotkanie z twórczością Patricii Cornwell oraz jej głównymi bohaterami zastępczynią komendantki Wirginią West i dziennikarzem - wolontariuszem Andy Brazilem, duet staje do walki z psychopatą, który zabija biznesmenów w miasteczku.Chętnie sięgnę po kolejne dwie części z w/w bohaterami.

Moje pierwsze spotkanie z twórczością Patricii Cornwell oraz jej głównymi bohaterami zastępczynią komendantki Wirginią West i dziennikarzem - wolontariuszem Andy Brazilem, duet staje do walki z psychopatą, który zabija biznesmenów w miasteczku.Chętnie sięgnę po kolejne dwie części z w/w bohaterami.

Mogę z czystym sumieniem polecić ja każdej, żadnej sensacji kobiecie. Tak, kobiecie, bo pomimo męskiej postaci dziennikarza i tak uważam go za lekko zniewieściałego, pomimo słusznej postury i opisanej urody. Całkiem fajna lektura na majowe, mokre popołudnia.

Mogę z czystym sumieniem polecić ja każdej, żadnej sensacji kobiecie. Tak, kobiecie, bo pomimo męskiej postaci dziennikarza i tak uważam go za lekko zniewieściałego, pomimo słusznej postury i opisanej urody. Całkiem fajna lektura na majowe, mokre popołudnia.

cykl znacznie gorszy niż książki z Kay Scarpettą. Czytałam z poczucia obowiązku skoro zaczęłam.

cykl znacznie gorszy niż książki z Kay Scarpettą. Czytałam z poczucia obowiązku skoro zaczęłam.