Książeczka pełna wspaniałej wyobraźni. Od pierwszej chwili prowadzi nas po zaczarowanej nitce do kłębka nieoczekiwanych zdarzeń. Rysunki rewelacyjne! Pani Ola Makowska jest utalentowaną artystką! Podziw! Pan Jerzy Horsten zgrabnie i z humorem towarzyszy Tadzikowi w odkrywaniu tajemnicy czerwonej nitki. Polecam!

PS: Fajnie gdyby Tadzik mógł kontynuować swoje przygody! To postać z ogromnym potencjałem.

Książeczka pełna wspaniałej wyobraźni. Od pierwszej chwili prowadzi nas po zaczarowanej nitce do kłębka nieoczekiwanych zdarzeń. Rysunki rewelacyjne! Pani Ola Makowska jest utalentowaną artystką! Podziw! Pan Jerzy Horsten zgrabnie i z humorem towarzyszy Tadzikowi w odkrywaniu tajemnicy czerwonej nitki. Polecam!

PS: Fajnie gdyby Tadzik mógł kontynuować swoje przygody! To...

Czy też słyszycie czasem to jedno tak bardzo nielubiane przez rodziców zdanie "Mamooooo, nuuuudziiii miiii sięeeee" - koniecznie z długim marudnym przeciąganiem końcówek... Tak, u nas bywa i tak choć staram się, aby było to jak najrzadziej. A jeśli u Was jeszcze nie nadeszło to prawdopodobnie macie za małe dziecko, z pewnością się doczekacie ;)

Oczywiście jak zwykle nawiązuję do książki, bo tym razem książka o nudzie i o dziecięcej fantazjii, która jest naprawdę nieograniczona! Co też w tych małych główkach może się stworzyć, jak też ta nasza pociecha może w niesamowity sposób widzieć otaczający ją świat. Niewiarygodne, jak niewiele potrzeba, aby przenieść dziecko do zupełnie innego świata, a to wszystko za sprawą wyobraźni. Tylko pozazdrościć ;)

Głównym bohaterem jest mały Tadzik. Chłopiec przeokropnie się nudzi, nie może znaleźć sobie miejsca, nie wie co ma robić, jest podminowany, aż tu nagle zauważa czerwony sznureczek. Trochę się boi, jednak ciekawość zwycięża. Chwyta go więc i nagle sznurek go porywa. wywija nim na wszystkie strony, okręca, ciągnie gdzieś w nieznane... Aż nagle nitka zmienia się w wielkiego kłębiastego potwora, który tak naprawdę wcale nie jest straszny, zjadają nawet razem obiad, Tadzik słucha opowieści tak długo aż zapada w sen, ale niespodziewanie budzi go czyjeś wołanie o pomoc.

Chłopiec dzielnie wyrusza na ratunek. Jednak to nie wszystko, bo w miejscu, w którym się znalazł dziwom nie ma końca. Jest włóczkowy las, włóczkowy instrument, włóczkowe fale, włóczkowy baranek, aż w końcu nitka zaprowadza go do... Tego Wam już nie zdradzę ;) Wszystko to za sprawą jego wyobraźni, wszystko to zrodziło się w małej główce naszego bohatera i choć nie możemy widzieć co też myślą i wyobrażają sobie nasze dzieciaki to jestem pewna, że wszystko to odbywa się podobnie :) Zresztą wystarczy sobie przypomnieć jak sami byliśmy dziećmi, przecież bez wątpienia każdy z nas potrafił stworzyć zabawę z niczego, najlepszą "zabawką" była dla nas nasza wyobraźnia, prawda?

Książeczka ta jest bardzo ciekawa, pomysłowa. I choć wszystko to co się w niej wydarzyło jest wytworem dziecięcej wyobraźni jest bardzo prawdziwa właśnie ze względu na tą nudę, która tak często dopada nasze dzieci.

Niesamowicie podoba mi się wygląd tej książki. Niezbyt gruba, bardzo poręczna, o fajnym formacie. Tekst czytelny, przejrzysty, nie ma go zbyt wiele więc czyta się go ekspresowo. I strasznie mi się podoba forma w jakiej został zamieszczony. Bo oprócz zwyczajnych prostych wersów mamy tutaj także jakieś zawijane zdanie, odwrócone "do góry nogami" czy też bokiem :) Jest to fajna odmiana i atrakcja dla małych czytelników. No i oczywiście ilustracje! Moim zdaniem niezwykle efektowne, przyciągają wzrok, sprawiają, że chce się tę książkę przeglądać zarówno przed jej przeczytaniem, w trakcie czytania i po jej skończeniu. Nikodem przeglądał ją już wiele razy więc wiem co mówię ;) Moim zdaniem jest to naprawdę ciekawa, fajna, zabawna i do tego bardzo ładna historyjka więc polecam!

Czy też słyszycie czasem to jedno tak bardzo nielubiane przez rodziców zdanie "Mamooooo, nuuuudziiii miiii sięeeee" - koniecznie z długim marudnym przeciąganiem końcówek... Tak, u nas bywa i tak choć staram się, aby było to jak najrzadziej. A jeśli u Was jeszcze nie nadeszło to prawdopodobnie macie za małe dziecko, z pewnością się doczekacie ;)

Oczywiście jak zwykle...

http://www.nieperfekcyjnie.pl/2016/02/tadzik-sie-nudzi-jerzy-horsten-ola.html

Minęły czasy, kiedy dzieci wracały z płaczem do domu, bo rodzice kazali już wracać z podwórka. Teraz dzieci często mają łzy w oczach, gdy rodzice proszą ich o zaczerpnięcie świeżego powietrza chociaż na pół godziny. W dobie wszechobecnych laptopów, komputerów, tabletów, smartfonów i telewizorów, dzieci zaczynają tracić swoją pomysłowość oraz kreatywność w tworzeniu nowych zabaw, a z ich ust nieustannie można usłyszeć: "Co mam robić? Nudzi mi się...".

Pewnego dnia w kilkuletnie życie Tadka zaczyna wkraczać nuda, która obejmuje go swoimi mackami, zdając się nigdy go już nie wypuścić. Jednak wszystko ulega diametralnej zmianie, gdy chłopiec zaczyna słyszeć dziwny dźwięk, który wydaje czerwona nitka, która pod wpływem wyobraźni Tadka zamienia się w syczącego węża, latawiec powiewający na wietrze, ogromnego stwora, włóczkową huśtawkę, kłębiastymi obłokami, maleńką biedronkę, groźnego pająka, gęsty las, struny harfy, wartką rzekę czy baranka...

Wydanie książki zachwyciło mnie od pierwszego wejrzenia - nieduży rozmiar, twarda oprawa, a także wspaniałe oraz pomysłowe ilustracje, które można oglądać i oglądać... Na każdej stronie znajduje się niewielka ilość tekstu, zatem cała historia nie zanudzi małego słuchacza, a nieco większy czytelnik może przeczytać ją samodzielnie, jeśli opanował już niełatwą umiejętność czytania. Dodatkowo niekiedy należy poobracać książką, aby móc przeczytać tekst, który zwija się w spiralę bądź jest w innym miejscu niż standardowo.

Historia Tadka ukazuje, że z każdej sytuacji jest jakieś wyjście - nawet kiedy nudzimy się przeokropnie, wystarczy ruszyć nieco głową, aby przeżyć niesamowite przygody, chociażby tylko w wyobraźni. Tadzika powinno poznać każde dziecko, które twierdzi, że nie ma, co robić - główny bohater pokazuje, że zawsze można bawić się wspaniale, wystarczy tylko chcieć.

http://www.nieperfekcyjnie.pl/2016/02/tadzik-sie-nudzi-jerzy-horsten-ola.html

Minęły czasy, kiedy dzieci wracały z płaczem do domu, bo rodzice kazali już wracać z podwórka. Teraz dzieci często mają łzy w oczach, gdy rodzice proszą ich o zaczerpnięcie świeżego powietrza chociaż na pół godziny. W dobie wszechobecnych laptopów, komputerów, tabletów, smartfonów i telewizorów,...

W książce "Tadzik się nudzi" poznajemy chłopca, który nie mógł znaleźć dla siebie ciekawego zajęcia. Nudził się do czasu, gdy zauważył czerwoną włóczkę. Nagle zamieniła się ona w węża, latawiec, pająka, rwącą rzekę, barana i wiele innych intrygujących, zaskakujących rzeczy i zjawisk. Nasz bohater dał się porwać w wir zabawy i zapomniał o nudzie.

Książka wydana jest bardzo starannie w twardej oprawie i na dobrej jakości papierze. Niebanalne ilustracje, niezbyt bogate kolorystycznie idealnie wkomponowują się w zamysł książki. Również czcionka, która momentami wije się, czy znika skutecznie przykuwa uwagę czytelnika.

"Tadzik się nudzi" to książka, która pokazuje, jak można doskonale się bawić przy pomocy wyobraźni, która nic nie kosztuje.

W książce "Tadzik się nudzi" poznajemy chłopca, który nie mógł znaleźć dla siebie ciekawego zajęcia. Nudził się do czasu, gdy zauważył czerwoną włóczkę. Nagle zamieniła się ona w węża, latawiec, pająka, rwącą rzekę, barana i wiele innych intrygujących, zaskakujących rzeczy i zjawisk. Nasz bohater dał się porwać w wir zabawy i zapomniał o nudzie.

Książka wydana jest bardzo...

nie mogę doczekać się już kolejnego Tadzika.... (-;

nie mogę doczekać się już kolejnego Tadzika.... (-;

Tadzik urodził się w naszych głowach... z nudów. Oboje z Olą Makowską jesteśmy rodzicami i o nudzie wiemy wyjątkowo dużo (-; Dziękujemy za rzeczowe i trafne recenzje i zapraszamy do wspólnego nudzenia się z naszym bohaterem.

Tadzik urodził się w naszych głowach... z nudów. Oboje z Olą Makowską jesteśmy rodzicami i o nudzie wiemy wyjątkowo dużo (-; Dziękujemy za rzeczowe i trafne recenzje i zapraszamy do wspólnego nudzenia się z naszym bohaterem.