Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Miłość jest transakcją. To znaczy, że oddanie własnego serca przeraża, ale jest wykonalne, jeśli druga osoba równocześnie zrobi to samo. Jak dwaj żołnierze, którzy opuszczają broń.

Wydawałoby się, że nieodwzajemniona miłość stanowi dostateczną udrękę, by nie myśleć o całej sprawie — ale tak nie jest.

Żeby być wiernym sobie, trzeba mieć poczucie własnego ja i w zgodzie z nim postępować.

Gdyby tajemnice dało się wykorzystać do produkcji energii, nie potrzebowalibyśmy benzyny - na urazach, które w nas tkwią, przejechalibyśmy całą drogę do Szkocji.

Śmiech Addie dodaje mi otuchy, sprawia przyjemność, napawa rozkoszą, której zaznajesz, gdy ukochana osoba odwzajemnia twoją miłość.

Chciałabym mu powiedzieć, że zawsze idealnie dobiera słowa, ale to by było za wiele. Wolę tego nie przyznawać. Wolę, żeby nie wiedział, że już posiadł mnie bez reszty. Bo jeśli się dowie, będzie miał nade mną władzę. A wtedy to przyjemne uczucie, gdy przez cały wczorajszy dzień wodził za mną wzrokiem zbitego psa, pryśnie.

- Addie... nie możesz nawet spojrzeć na mnie?
Naprawdę nie jestem pewna, czy dam radę. To mi sprawia ból. Tak jakbyśmy byli dwoma magnesami o takiej samej sile oddziaływania, które odrywają się od siebie.

- Przypomniało mi się, jak bardzo cię lubię, Deb – oznajmia Marcus.
– Naprawdę? Interesujące. Bo ja wcale cię nie lubię.

- Przyjaźń nie zna gładkiej drogi, tak bym to ujął.

Gdy wracam pamięcią do tamtych upalnych dni kipiących seksem, mam nieodparte wrażenie, że rzuciłem kośćmi i wypadła niewłaściwa liczba oczek. Oboje byliśmy tacy nieukształtowani. Tacy pewni siebie i zupełnie pogubieni.