Jesteśmy społecznością, która kocha książki

1 – Halny – Paweł Majka
Opowiadanie takie… trochę nijakie. Jest nieco brudniejsze od całej „Dzielnicy Obiecanej” bo mamy parę skur…, pieprz…, itd., Gdyby to opowiadanie brało udział w konkursie, możliwe, że mogłoby się tutaj nie znaleźć. Odnośnie fabuły, podobny pomysł był w poprzednim zbiorze opowiadań. Niby opowiadanie słabe, ale paradoksalnie lepsze niż cała Dzielnica Obiecana. (obawiam się o kontynuację, oj obawiam)
4/10

2 – Upadek Stacji Eden – Aneta Pazdan
Dobrze się czyta, przystępny język, bogatszy niż w pierwszym opowiadaniu (no chyba, że coś mi się przywidziało, albo miałem lepszy dzień). Historia wciągała, była o czymś. Początek naprawdę fajny, potem niestety zaczęło się rozjeżdżać. Mimo to opowiadanie dobre, inne, warto przeczytać.
6/10

3 – Otwórz oczy - Dagmara Adwentowska
No, i tu już mamy konkret. Konkretny konkret. Historia wydaje się prosta, ale jest dobra narracja, czasami można się uśmiechnąć, główny bohater jest wiarygodny. Czego chcieć więcej? Naprawdę, czytało się bardzo dobrze.
8,5/10

4 – Awers i rewers – Magdalena Kucenty
Z początku ta cała stylizacja i szyk zdań nieco mnie męczyły, jakoś do metra mi nie pasowały. Potem autorka nieco „zwolniła” i czytało się to przystępniej. Skakanie po łajbach (mimo iż w uniwersum działy się naprawdę cuda i dziwy) jednak nieco mi przeszkadzało, odnośnie tego powietrza itp., Sama historia jest jednak dobra, mały twist, klimacik był. Doceniam.
8/10

5 – Czyściciel – Dawid Jaworski
Najpierw mamy sporo odnośnie tego „co, jak, dlaczego, gdzie i kto”, potem historia zaczyna się rozkręcać, by w końcówce przejść w taką (z braku lepszego słowa pod ręką) nijakość. Strasznie to wszystko nierówne. Do tego było też takie zmiksowanie słów z śląskiego, szkoda, że autor nie poleciał z tym bardziej. No i… to opowiadanie przypomina mi tak trochę inne z poprzedniego zbioru.
5,5/10

6 – Parias – Piotr Jedliński
Świetnie napisane, mimo iż średnio w klimacie metra, ale jednak jest moc. Nie ma się co rozpisywać. Mi przynajmniej nie wypada. Wystarczy dać…
8/10

7 – Hexengrund – Anna Wołosiak-Tomaszewska
Taki cytat: „…między Majką i Robertem…” <- nawiązanie do naszych autorów uniwersum? Od razu cały czas miałem ich przed oczami. Opowiadanie leci sobie do przodu, niby czyta się i czyta, ale jakoś mnie nie wciągało. Klimat gdzieś tam wsiąknął i końcówka jakoś nie powaliła. Ale żeby nie było, po prostu jakoś nie trafiło w mój gust, trafiło w gust komisji. Dlatego ode mnie tylko…
5/10

8 – W ludzkiej skórze – Ilona Podgajna
Od pierwszych zdań wiem, że będzie dobrze. Fajna narracja, klimat serii według mnie zachowany. Skupienie się na dwóch postaciach, a nie opisywanie wszystkiego na siłę. Kompleks Riese na plus. Opowiadanie konkretne, aczkolwiek, jakby odcięte siekierą! Dlatego też maleńki niedosyt, że się tak za szybko skończyło. Chętnie poczytałbym coś dłuższego autorki osadzone w kompleksie Riese. A i nie tylko.
8,5/10

9 – 320 - Komodo
Losowanie to się wszystkim od razu kojarzy z jakimiś Igrzyskami, aaaaa tam, piep... Igrzyska
Bardziej ten bilans ludności skojarzył mi się znów z innym opowiadaniem (problem tylko w tym, że wszystko już gdzieś tam kiedyś było)
A tak na poważnie, historia jest mięsista, dobrze napisana, wciąga do połowy, potem, już przed samym końcem jakby zaczęło się to wszystko rozwadniać. Sądziłem, że skończy się to trochę inaczej, że strzygi zrobią komuś z d... jesień średniowiecza, a tu niestety raczej taka spowiedź pod koniec była. Mimo wszystko jako całość: warto.
7,5/10

10 – Niemy – Justyna Micota
Miejscówka na plus, dobrze mi się to czytało – na plus, chce się więcej – na plus, bohaterowie w porządku – plus, klimat – plus, klimat metra – plus. Jest historia, jest wszystko. Ja tylko tego wymagam, aby czytało mi się to dobrze i przyjemnie, a to chyba podstawa. Czytałem zaciekawiony do samego końca. Sama końcówka też naprawdę dobra, fajne zmiany narracji. W skrócie: autorka idealnie wpasowała się w mój gust (więc mnie nie linczujcie jeśli wam spodoba się co innego) i wedle mnie wstrzeliła się w klimat uniwersum, co niestety nie udało się wszystkim w tym zbiorze. No, od dziś jestem fanem autorki, mam nadzieję, że będzie dalej pisać i tworzyć.
8,5… a co mi tam, kto mi zabroni: 9/10

11 – Miasto ’33 – Tomasz Przyłucki
Od razu (będąc szczerym) powiem, że średnio podchodziły mi zeszłoroczne teksty autora. Jakoś tak kojarzyły mi się z jednym słowem: „chaos”. Tutaj jednak wszystko jest w porządku, czytało się to dobrze, język przystępny. Sama fabuła może i nie jakaś odkrywcza, a końcówka według mnie może i nie powaliła, ale też nie była zła, ot - dobra. Ale co ważne dla mnie: był klimat uniwersum. Całość leciała na poziomie bardzo dobry, ale… cała konstrukcja opowiadania, za którą trzeba było opłacić Zaiks (taki żarcik) lekko mówiąc męczyła mnie i wytrącała z rytmu. Za dużo tych wstawek. Gdyby to była książka, ok., ale na tak krótkim opowiadaniu, lekki przesyt. Ja bardziej stawiam na samą historię niż na „przesadne podanie”. Dlatego też oczko w dół.
7/10

12 – Pinokio – Maciej „Sarajas” Głowacki
To miało być niby dla żartu, że niby po pijaku? A może to wyżyny twórcze autora, napisał to na poważnie, tłukąc godzinami w klawiaturę. A gdy okazało się, że opowiadanie będzie w zbiorze i pójdzie w świat, to się głupio zrobiło? I potem tłumaczenie, że po pijaku, że dla żartu? A może to jakaś reklama miała być? Kto wie, kto wie… Nikt się już teraz prawdy nie dowie.
A co do samego tekstu. Jest jaki jest, dziwny. Ale czytałem gorsze twory. Poziomem pasuje bardziej do innego tzw., „uniwersum”, z którego to niby zapożyczono „dekoracje”, niż do UM2033. No ale, co kto lubi.
Pojawienie się tego tekstu w zbiorze można tłumaczyć na milion sposobów: Że miało być śmiesznie, że tekst dowcipy, że dostrzeżono dekoracje, że coś tam… No to i ja jeden sobie wymyśliłem: „To opowiadanie znalazło się tu tylko dlatego, żeby pierwszy tekst w zbiorze nie okazał się tym najgorszym”.
Tak czy owak…
4/10

13 – Protokooperacja – Marek Zychla
Czytało się to dobrze, potem już nieco mniej - odnośnie samej historii. Narracja na plus, język także. Problem największy miałem z tym, iż gdyby tekst sobie leżał luzem, to w życiu bym nie powiedział, że to UM.
6/10

14 – Obietnice – Simon Zack
Tu trochę tak, jak w poprzednim opowiadaniu, choć czułem nieco większy klimat, ale za to historia nieco mniej mnie wkręciła. Jak na końcowe opowiadanie: tylko dobry.
6/10


Jak to bywa z antologiami, każdy znajdzie sobie kilka dobrych tekstów, a innemu się one nie spodobają.

Dla mnie najlepsze teksty to: „Niemy”, „W ludzkiej skórze” i „Otwórz oczy”, czyli trzy panie - w tym dwie debiutantki, których teksty w przyszłości na pewno przeczytam (o ile takowe powstaną).

Antologia całościowo łapie się na 7/10. (gdyby wywalić ze dwa, trzy teksty to bym i 8 dał). Okładka autorstwa Ilji Jackiewicza na plus. No i brawa dla wydawnictwa Insignis za sam konkurs i inicjatywę.

1 – Halny – Paweł Majka
Opowiadanie takie… trochę nijakie. Jest nieco brudniejsze od całej „Dzielnicy Obiecanej” bo mamy parę skur…, pieprz…, itd., Gdyby to opowiadanie brało udział w konkursie, możliwe, że mogłoby się tutaj nie znaleźć. Odnośnie fabuły, podobny pomysł był w poprzednim zbiorze opowiadań. Niby opowiadanie słabe, ale paradoksalnie lepsze niż cała Dzielnica...