Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Sięgnęłam po nią przypadkiem. A okazała się cudowna.
Przygoda z tą książką zaczęła się... pewnych wakacji. Nudziło mi się. Myślałam, że zaraz zacznę chodzić po ścianach. Ale nie! Ona mnie uratowała! :)
Byłam wtedy taką osobą, że czytałam tylko lektury szkolne (i to nie wszystkie). Dzięki tej cudownej opowieści zobaczyłam, że są książki do których nie trzeba zaganiać siłą, które można czytać i cieszyć, że z lektury, a gdy się ją skończy chce się do niej wracać.

Teraz ta książka jest dla mnie trochę jak Kevin, bo znam ją, ale chętnie do niej wracam :)

Sięgnęłam po nią przypadkiem. A okazała się cudowna.
Przygoda z tą książką zaczęła się... pewnych wakacji. Nudziło mi się. Myślałam, że zaraz zacznę chodzić po ścianach. Ale nie! Ona mnie uratowała! :)
Byłam wtedy taką osobą, że czytałam tylko lektury szkolne (i to nie wszystkie). Dzięki tej cudownej opowieści zobaczyłam, że są książki do których nie trzeba zaganiać siłą,...

Ogólnie to lubię nadprzyrodzone rzeczy i tytułowy sobowtór skojarzył mi się od razu z The Vampire Dieries, albo Supernatural. Po przeczytaniu streszczenia z tyłu książki wiedziałam już, że to nie jest książka fantasy, tylko kryminał i romans. Pierwszy raz czytałam taką książkę i bardzo mi się spodobała. Do tej pory czytałam ją chyba sześć razy. Czyta się lekko.

Książka jest po prostu nieziemska. Ich charakterki są cudowne, a gdy się sprzeczają to czasami nie mogę pohamować śmiechu. Dialogi są po prostu nie z tego świata.

Blair wpoiła mi kilka rzeczy, które naprawdę są radami wartymi przeczytania.

Ogólnie to lubię nadprzyrodzone rzeczy i tytułowy sobowtór skojarzył mi się od razu z The Vampire Dieries, albo Supernatural. Po przeczytaniu streszczenia z tyłu książki wiedziałam już, że to nie jest książka fantasy, tylko kryminał i romans. Pierwszy raz czytałam taką książkę i bardzo mi się spodobała. Do tej pory czytałam ją chyba sześć razy. Czyta się lekko.

Książka...

Przeczytałmam jeden komentarz tej książki. Nie był on zbyt schlebiający, wręcz przeciwnie. Wolałam nie czytać dalszych komentarzy, aby nie stracić zapału do jej czytania.

Nie zgadzam się, aby drugi tom był gorszy od pierwszego. Dialogi są równie śmieszne, a akcja i wątki równie wciągające.

Ostrzeżenie! Pewna scena pod koniec książki jest tak... brakuje mi odpowiedniego słowa, chyba przerażająca, że krew niemalże zamarzła mi z przerażenia w żyłach. Pewnie dlatego, że byłam bezwarunkowo zakochana w poruczniku i narzeczonym Blair.

Jednak wcześniej autorka funduje nam dużą dawkę śmiechu.

Na samym końcu znajduje się przepis na puding pączkowy. Może kiedyś go wypróbuję.

Kto jest jej prześladowcą? Hym, na to się chyba wcześniej nie dało wpaść. No chyba, że jesteś jak psychopata bo tylko psychopaci myślą jak psychopaci.



Gdybym była na miejscu głównej bohaterki też miałabym ochotę tą prześladowczynię oskalpować, wypatroszyć... to tak w skrócie, gdyby miesiąc przed ślubem próbowałaby mnie zabić samochodem, później spaliłaby mi dom, z którego ledwie uszłam z życiem, a na końcu jeszcze postrzeliła mojego ukochanego.

Moim zdaniem tą zołzę powinno się spalić... żywcem. Każda dziewczyna ( może nawet i chłopak ) po przeczytaniu tej książki się ze mną zgodzi.

Przeczytałmam jeden komentarz tej książki. Nie był on zbyt schlebiający, wręcz przeciwnie. Wolałam nie czytać dalszych komentarzy, aby nie stracić zapału do jej czytania.

Nie zgadzam się, aby drugi tom był gorszy od pierwszego. Dialogi są równie śmieszne, a akcja i wątki równie wciągające.

Ostrzeżenie! Pewna scena pod koniec książki jest tak... brakuje mi...