Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mam spore zaległości w rodzimych autorach kryminałów, dlatego wybrałam antologię, żeby szybko i bezboleśnie określić kogo bym jeszcze poczytała, a kto nie dla mnie.
Po pierwsze - trochę chybiony tytuł antologii. Wiem skąd się wziął, ale nijak ma się do treści opowiadań. Poza tym, że to opowiadania kryminalne, brak im motywu przewodniego, jakiegoś wspólnego mianownika.

- Łukasz Orbitowski "Stalowa. Baśń"5/5 chociaż Orbitowski to nie moja bajka, przeczytałam z wypiekami.
- Remigiusz Mróz "Hakowy" - nie czytałam Mroza i po tym opowiadaniu nadal nie wiem czego się po nim spodziewać. Jest ok, ale jakoś bez smaku.
- Jakub Małecki "Puch" - 3/5
- Joanna Opiat-Bojarska "Przeznaczenie" - 3/5
- Wojciech Chmielarz "Telefon" - 2/5
- Olga Rudnicka "Byle do lata" - 5/5 - jak zwykle bawiłam się świetnie.
- Katarzyna Puzyńska "Wszędzie krew" - 3/5 - nie jestem fanką Puzyńskiej, ale czytało się to bardzo dobrze.
- Marta Guzowska "Plan B" - 4/5 - bardzo dobre, ale związek z tematyką antologii bardzo naciągany. Nie ma tu ani zbrodni, ani trupa, chociaż historyjka bardzo przyjemna.
- Magdalena Knedler "Jadzia Markowska" - 5/5 - to nazwisko muszę sprawdzić, bo styl i bohaterowie zapadli mi w pamięć.
- Bartosz Szczygielski "Sprawiedliwość dla wszystkich", "Zero, zero osiem" - 2/5
- Ryszard Ćwirlej "Kto się boi Czarnej Wołgi?" - 2/5
- Robert Małecki "Kosa" - 2/5
- Małgorzata Rogala "Córka Koryntu i prawiczek" -3/5 - nie skreślam całkowicie
- Marta Matyszczak "Trup, którego nie ma" - 4/5 - znam serię z Guciem i doceniam, jeśli ktoś się zastanawia, to to opowiadanie doskonale oddaje klimat serii.
- Tomasz Siekielski "Że cię nie opuszczę aż do śmierci" - 3/5 - studium przemocy w związku.

Mam spore zaległości w rodzimych autorach kryminałów, dlatego wybrałam antologię, żeby szybko i bezboleśnie określić kogo bym jeszcze poczytała, a kto nie dla mnie.
Po pierwsze - trochę chybiony tytuł antologii. Wiem skąd się wziął, ale nijak ma się do treści opowiadań. Poza tym, że to opowiadania kryminalne, brak im motywu przewodniego, jakiegoś wspólnego mianownika.

-...

Gdzieś mi umknęła druga część cyklu i po przeczytanej w zeszłym roku pierwszej części sięgnęłam w tym roku po trzecią i muszę powiedzieć, że jestem mile zaskoczona. Autorka odnalazła swój styl i czyta się ją naprawdę miło. Jeśli szukacie lekkiego kryminału z humorem na wakacje - to jest idealny wybór :)

Gdzieś mi umknęła druga część cyklu i po przeczytanej w zeszłym roku pierwszej części sięgnęłam w tym roku po trzecią i muszę powiedzieć, że jestem mile zaskoczona. Autorka odnalazła swój styl i czyta się ją naprawdę miło. Jeśli szukacie lekkiego kryminału z humorem na wakacje - to jest idealny wybór :)

Może nie idealna, ale urocza i z potencjałem. Trochę brakowało mi płynności w stylu i języku, jakby autorka bardzo starała się być mega poprawna językowo, ale mam nadzieję, że z czasem uda jej się złapać trochę lekkości i wyrobić własny styl. Kibicuję bardzo. Natomiast scena na poczcie - fenomenalna. Tam jest styl, humor i lekkie pióro! Tam widać talent do opisywania rzeczywistości i unikalny sposób pisania który może stać się znakiem firmowym autorki. Zdecydowanie mocną stroną są postacie - policjanci, kucharka i sprzątaczka która pojawia się pod koniec są naprawdę fajnie zarysowane. Generalnie postacie, którym autorka pozwala się wypowiedzieć nie tylko z konieczności fabularnej, ale jako dodatek, ozdobnik, element humorystyczny, mówiące coś więcej o sobie wypadają bardzo ciekawie.
Na pewno sięgnę po kolejną część która już powstaje :)
Mam nadzieję, że autorce uda się odnaleźć własny rytm i płynność, wykorzystać talent do tworzenia postaci i zgubić manierę staranności językowej na rzecz humoru i własnego stylu.
Książka idealnie wpasowuje się w model "cozy mysteries" i jako taka jest idealna, ale szczerze mówiąc uważam, że autorkę stać na więcej. Czuje się to w momentach kiedy błyszczy humorem. Trochę odwagi ze strony autorki i jej książki staną na mojej półce obok Chmielewskiej i Evanovich zamiast na stosie "do oddania/jednorazowe czytadła" :)

Może nie idealna, ale urocza i z potencjałem. Trochę brakowało mi płynności w stylu i języku, jakby autorka bardzo starała się być mega poprawna językowo, ale mam nadzieję, że z czasem uda jej się złapać trochę lekkości i wyrobić własny styl. Kibicuję bardzo. Natomiast scena na poczcie - fenomenalna. Tam jest styl, humor i lekkie pióro! Tam widać talent do opisywania...