Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Robiąc wdech, wiem, że robię wdech.
Robiąc wydech, wiem, że robię wydech.
(Wdech. Wydech)."

Wyjątkowa książka, która przynosi ulgę i radość. Tak po prostu.
Thich Nhat Hanh, mnich buddyjski, radzi, aby w nieustannym chaosie, natłoku spraw, informacji, dźwięków, obowiązków i problemów, spróbować chociaż na chwilę się zatrzymać, odrzucić wszystkie myśli i przez chwilę skupić się tylko na... własnym oddechu.
Wewnętrzna cisza i głębokie wczucie się w chwilę obecną pozwala być szczęśliwym i wolnym. Brzmi to absurdalnie, ale autor udowadnia swoim prostym, uspokajającym językiem, że to prawda. Przekonuje, że aby zacząć medytować i poczuć odprężenie nie potrzeba zupełnie niczego. Spokój można odnaleźć w każdej chwili i w każdym miejscu.
Książka jest tak lekka i przyjemna w czytaniu, że planuję do niej wracać tak często jak to tylko możliwe.

"Robiąc wdech, wiem, że robię wdech.
Robiąc wydech, wiem, że robię wydech.
(Wdech. Wydech)."

Wyjątkowa książka, która przynosi ulgę i radość. Tak po prostu.
Thich Nhat Hanh, mnich buddyjski, radzi, aby w nieustannym chaosie, natłoku spraw, informacji, dźwięków, obowiązków i problemów, spróbować chociaż na chwilę się zatrzymać, odrzucić wszystkie myśli i przez chwilę...

Zimno, wilgoć, głód, smród, okrucieństwo, wycieńczenie, bezsilność i ... coś, czego nie da się wyjaśnić słowami. "Terror" to książka o lodowym piekle, przedstawiająca losy członków załogi dwóch statków uwięzionych w lodzie w trakcie ekspedycji badawczej.

"Życie ludzkie wypełnia samotność, bieda, podłość, cierpienie i przemijanie."

Nie jest to książka do przeczytania na szybko i to nie tylko z powodu jej gabarytu. Im wolniej ją czytałam i skupiałam się na każdym fragmencie, tym bardziej książka mnie pochłaniała, a czasem nawet przerażała. Myślę, że doznania czytelnicze byłyby jeszcze mocniejsze, gdybym czytała "Terror" w ciemne zimowe wieczory, zamiast w gorące letnie dni. Książka jest doskonała pod wieloma względami - klimatu, nieprzewidywalnej akcji, różnorodnych ciekawych wątków (przypadki medyczne, wierzenia Innuitów, tajemnice członków załogi). Naprawdę ciężko mi było się od niej oderwać.

Zimno, wilgoć, głód, smród, okrucieństwo, wycieńczenie, bezsilność i ... coś, czego nie da się wyjaśnić słowami. "Terror" to książka o lodowym piekle, przedstawiająca losy członków załogi dwóch statków uwięzionych w lodzie w trakcie ekspedycji badawczej.

"Życie ludzkie wypełnia samotność, bieda, podłość, cierpienie i przemijanie."

Nie jest to książka do przeczytania na...

Jest to moja pierwsza książka Jane Austin, którą przeczytałam. Nie oczekiwałam wzruszającego romansu, ale na pewno liczyłam na lekturę, która mnie zaciekawi i zauroczy - jeśli nie samą historią, to przynajmniej stylem. Ostatecznie "Duma i uprzedzenie" nie zrobiła na mnie żadnego wrażenia.
Jej akcja dzieje się na angielskiej prowincji na przełomie XVIII i XIX wieku. Dla większości mieszkańców najważniejsze jest wystawne życie w otoczeniu fałszu, materializmu i plotek. Na tym tle poznajemy rodzinę Bennett, w której tylko głowa rodziny, Pan Bennett, jest osobą spokojną i niedbającą o to, co o nim mówią. Jego przeciwieństwem są żona i 5 dorosłych córek na wydaniu. Wydawałoby się, że główna bohaterka, Lizzy Bennett jest inna, inteligentniejsza i wrażliwsza, jednak tak samo jak jej siostry oraz pozostałe postacie w książce bardziej opiera się na plotkach i uprzedzeniach, niż na własnych uczuciach. Każdą postać w książce poznajemy z płytkiego opisu, który uwzględnia jedynie wielkość majątku, wygląd i obycie w towarzystwie. Podobnie jak postacie, akcja w książce jest drętwa i zupełnie pozbawiona emocji.

Jest to moja pierwsza książka Jane Austin, którą przeczytałam. Nie oczekiwałam wzruszającego romansu, ale na pewno liczyłam na lekturę, która mnie zaciekawi i zauroczy - jeśli nie samą historią, to przynajmniej stylem. Ostatecznie "Duma i uprzedzenie" nie zrobiła na mnie żadnego wrażenia.
Jej akcja dzieje się na angielskiej prowincji na przełomie XVIII i XIX wieku. Dla...