Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Uwaga! Decydując się przeczytać tę książkę, robisz to na własną odpowiedzialność!
Ryzykujesz, że opęta cię ta sama myśl, która doprowadziła do zaginięcia ojca Laureth. Możliwe, że tak jak on zaczniesz szukać Wzoru w otaczającym cię świecie. Albo gorzej - stwierdzisz że nic nie jest dziełem przypadku, bo ZBIEG OKOLICZNOŚCI nie istnieje.

Polecam - jeśli nie boisz się konsekwencji.

Uwaga! Decydując się przeczytać tę książkę, robisz to na własną odpowiedzialność!
Ryzykujesz, że opęta cię ta sama myśl, która doprowadziła do zaginięcia ojca Laureth. Możliwe, że tak jak on zaczniesz szukać Wzoru w otaczającym cię świecie. Albo gorzej - stwierdzisz że nic nie jest dziełem przypadku, bo ZBIEG OKOLICZNOŚCI nie istnieje.

Polecam - jeśli nie boisz się...

Powiem krótko i "lekko stronniczo"... Świetna książka!
Na pierwszej stronie powinna być informacja: "Zanim zaczniesz czytać, zobacz ich na Youtube", bo już po pierwszym odcinku ma się ochotę dowiedzieć o tych tak różnych, a jednak tak zgranych facetach więcej.
A gdy już przeczytacie książkę, z czystym sumieniem będziecie mogli powiedzieć: I my, i wy, i wszyscy już oni są... LEKKO STRONNICZY.
(PS informacja z ostatniej chwili: Wrocław nie jest częścią Polski ^^)

Powiem krótko i "lekko stronniczo"... Świetna książka!
Na pierwszej stronie powinna być informacja: "Zanim zaczniesz czytać, zobacz ich na Youtube", bo już po pierwszym odcinku ma się ochotę dowiedzieć o tych tak różnych, a jednak tak zgranych facetach więcej.
A gdy już przeczytacie książkę, z czystym sumieniem będziecie mogli powiedzieć: I my, i wy, i wszyscy już oni są......

Uwielbiam Sue Townsend za jej niezwykłe poczucie humoru, samozaparcie w obliczu choroby i żyłkę szaleństwa, która sprawiała, że m. in. rzuciła szkołę mając piętnaście lat, a trzy lata później wyszła za mąż. Od lat zaczytuję się w jej książkach, przyszedł więc i czas na "Kobietę, która przez rok nie wstawała z łóżka".
Sam tytuł już przyciąga uwagę, a treść książki jak najbardziej tę uwagę podtrzymuje. Czymś niesamowitym jest dla mnie, że autorka odważyła się stworzyć tak odpychających bohaterów - Brian, bliźniaki, Poppy, Titania to postacie, które czytelnik ma ochotę wykreślić z historii świata. Jest w nich jednak coś fascynującego, ci bohaterowie drażnią, ale zaskakują, wkurzają, ale wciąż jednak śmieszą. Są tak nietypowi i niepoprawni, że nie można się oderwać od obserwowania ich dziwnych zachowań.
Autorka mistrzowsko zastosowała pewien powszechnie znany z komedii zabieg - w kilku scenach skupiła wszystkich ważnych bohaterów w jednym miejscu - w domu Evy i Briana. Mieliśmy więc obok siebie żonę, męża, który ją zdradza, jego kochankę, antyspołeczne bliźniaki, za którymi przyleciała Poppy - zagorzała kłamczucha, Alexandra - malarza zakochanego w Evie i jego wychowane w ideologii gender dwie pociechy, a na dokładkę matkę Evy i matkę Briana. Choć postaci było całkiem sporo, każda z nich została opisana dokładnie w takim stopniu jak trzeba, zapewniając czytelnikowi uczucie sytości.
Czymś zaskakującym był dla mnie koniec książki - na ostatnich kilkudziesięciu stronach zabawna historia przeistacza się w opis upadku i bezradności głównej bohaterki, nagle nie ma już powodów do śmiechu. Samo zakończenie zaś jest bardzo krótkie, bez fajerwerków, wielkich przemówień i wzniosłych gestów - można chyba powiedzieć, że jest po prostu prawdziwe, oszczędne, bo niektóre sytuacje nie wymagają wielu słów.
Bardzo polecam - może nie jest to najlepsza z książek Sue Townsend, ale z pewnością jest warta przeczytania, pośmiania się, a może i uronienia łzy.

Uwielbiam Sue Townsend za jej niezwykłe poczucie humoru, samozaparcie w obliczu choroby i żyłkę szaleństwa, która sprawiała, że m. in. rzuciła szkołę mając piętnaście lat, a trzy lata później wyszła za mąż. Od lat zaczytuję się w jej książkach, przyszedł więc i czas na "Kobietę, która przez rok nie wstawała z łóżka".
Sam tytuł już przyciąga uwagę, a treść książki jak...