Laura Dean to dziewczyna, o której marzą wszyscy. Popularna, śliczna i otwarta – no po prostu wymarzony materiał na partnerkę. A przynajmniej tak myśli Freddie, jej dziewczyna lub jej eks, w zależności od humoru tej pierwszej. Gubiąca się w meandrach własnych uczuć, w natłoku rad od wszystkich dookoła, Freddie stara się dotrzeć do sedna tej relacji. Dlaczego jednego dnia ten związek to najlepsze, co ją w życiu spotkało, a dwa tygodnie później wylewa ona z siebie hektolitry łez po kolejnym zerwaniu? Powoli zaczyna dostrzegać, że choć sama jest w stanie poświęcić niemalże wszystko dla tego związku, to nie może spodziewać się tego samego od drugiej połowy.

Gdy sytuacja zaczyna wymykać się dziewczynie spod kontroli, ta decyduje się na szereg decyzji, których normalnie by nie podjęła. Jednocześnie nie zauważa, jak dużo poświęca dla swojej dziewczyny. Zaniedbuje właściwie wszystkie aspekty swojego życia, w tym jedyną przyjaciółkę. Jak długo można trwać w zamkniętym kole, zanim zorientujemy się, że trzeba uciekać?

Jeśli myśleliście, że jest to przyjemny komiks na jeden wieczór, który będzie miłą odskocznią od ciężkich lektur, to jesteście w błędzie. Duet Mariko Tamaki, Rosemary Valero-O’Connell opatrzył historię cudownymi ilustracjami, sprawiając, że „Moje rozstania z Laurą Dean” to praktycznie komiksowe cudo, ale tak naprawdę to przy okazji jedna z ważniejszych pozycji młodzieżowych, jakie udało mi się przeczytać w tym roku. Prawdziwa, klarownie pokazująca, co się dzieje, gdy staramy się ratować związek samodzielnie, i jak się czujemy, gdy miłość to tak naprawdę dni w przerwach od tygodni nieszczęść i utrapień. Już dawno nie kibicowałam żadnej literackiej bohaterce tak mocno.

Żałuję, że nie było takich pozycji, gdy byłam młodsza. I zdecydowanie wcisnęłabym ją młodszej siostrze. Tamaki świetnie ukazuje, jak może wyglądać toksyczna relacja młodych ludzi. Jak brak zaangażowania zderza się z determinacją drugiego. To powieść graficzna, która zdecydowanie daje do myślenia. Trzeba ją tylko przeczytać, przetrawić i podać dalej, żeby dotarła do jak największej liczby czytelników.

Kinga Kolenda