Książkę Iwony Banach „Do zakopania jeden trup” miałam okazję poznać dzięki BT zorganizowanemu przez Andżelikę z bloga „Czytam dla przyjemności”. Nie czytałam wcześniej żadnej książki Autorki, ale musze przyznać, że po lekturze pierwszej, chętnie sięgnę po inne. Urzekł mnie trochę absurdalny humor jak z powieści Joanny Chmielewskiej, soczysty, barwny język pełen zabawnych neologizmów i żartu. Nie, nie czułam się molestowana kulturalnie (kto czytał ten wie;)) w czasie lektury książki pani Iwony Banach. Muszę uznać to spotkanie za udane. Polubiłam wykreowanych przez nią bohaterów, o dość osobliwych zainteresowaniach i przekonaniach, ale dzięki temu bardzo wyrazistych. Cała intryga, w której jak w prawdziwym kryminale chodzi o znalezienie zabójcy, została tak skonstruowana, że czytelnik naprawdę jest zaskoczony, gdy na końcu odkrywa kim był morderca. Okazuje się, że w Duchołazach , jak w wielkim świecie ludziom głównie chodzi o miłość i pieniądze, nie zawsze w tej kolejności…

Książkę Iwony Banach „Do zakopania jeden trup” miałam okazję poznać dzięki BT zorganizowanemu przez Andżelikę z bloga „Czytam dla przyjemności”. Nie czytałam wcześniej żadnej książki Autorki, ale musze przyznać, że po lekturze pierwszej, chętnie sięgnę po inne. Urzekł mnie trochę absurdalny humor jak z powieści Joanny Chmielewskiej, soczysty, barwny język pełen zabawnych...