Dawno żadna książka mnie tak nie poruszyła. W moim odczuciu jest bardzo pozytywna.

Dawno żadna książka mnie tak nie poruszyła. W moim odczuciu jest bardzo pozytywna.

Książka jest jak najbardziej dla dorosłych.Pisana z perspektywy dziecka ,okraszona poetyckimi obrazami zapada w pamięć...Temat trudny.Dotkliwy. Przemoc domowa. Życie w strachu.Fanatyzm religijny ojca....

Książka jest jak najbardziej dla dorosłych.Pisana z perspektywy dziecka ,okraszona poetyckimi obrazami zapada w pamięć...Temat trudny.Dotkliwy. Przemoc domowa. Życie w strachu.Fanatyzm religijny ojca....

W książce zaglądamy do życia rodziny na tyle blisko, aby dostrzec ile jej członkowie na codzień doświadczają przemocy ze strony ojca i na tyle głęboko, aby zauważyć mechanizmy obronne, które pozwalają przetrwać żyjąc z taką osobą.
Poznajemy świat z perspektywy dziecka, które odkrywa go na swój sposób i z możliwościami jakie daje mu codzienność.
Nie da się przejść obojętnie wobec treści, jakie poruszane są w książce i czasami drży się, aby nie być świadkiem większej eskalacji przemocy. Mnie jednak autor zostawił z nadzieją w sercu, z nadzieją na lepszą przyszłość opisanej rodziny.

W książce zaglądamy do życia rodziny na tyle blisko, aby dostrzec ile jej członkowie na codzień doświadczają przemocy ze strony ojca i na tyle głęboko, aby zauważyć mechanizmy obronne, które pozwalają przetrwać żyjąc z taką osobą.
Poznajemy świat z perspektywy dziecka, które odkrywa go na swój sposób i z możliwościami jakie daje mu codzienność.
Nie da się przejść...

Bardzo smutna książka o przemocy domowej przesiąkniętej fanatyzmem religijnym.

"Mężczyzna, który bije własną żonę hańbi sam siebie".

Bardzo smutna książka o przemocy domowej przesiąkniętej fanatyzmem religijnym.

"Mężczyzna, który bije własną żonę hańbi sam siebie".

Ta historia jest ważna i potrzebna. Pokazuje fanatyczną wiarę opatrznie rozumianą i wyolbrzymioną. Oto bowiem katolicki mąż i ojciec systematycznie tłucze żonę. Według niego, zgodnie z religinymi nakazami. Na wszystko patrzy dorastająca córka i całkiem jeszcze mały syn.

To on, Thomas jest głównym boahterem tej książki. Dzięki swej wrażliwości i ciekawości świata widzi więcej niż inni. Ma też więcej odwagi i uważności. Osobiście przeszkadza mi jego widzenie aniołów i Jezusa, zbyt wiele tu religinych nawiązań, które w pewnym stopniu porządkują lekturę w nurcie katolickim, jednak ze względu na ciężar historii, pokazanie problemu, warto ją przeczytać.

Gdy sąsiadka, uważana przez resztę dzieciaków z ulicy za czarownicę, pyta chłopca kim chciaby być gdy dorośnie, ten bez wahania odpowiada, że szczęśliwym człowkiem. Chce tylko tyle i aż tyle.

Początkowo czuje się zagubiony i samotny. Jednak okazuje się, że rodzinna tragedia to nie anonimowa sprawa. Sąsiedzi słyszą. Niektórzy zaczynają reagować. Oprawca traci poczucie pewności, że jest po stronie prawa. Boskiego. Do głosu dochodzą, co znamienne, kobiety, które postanawiają pokazać, że nie godzą się na bestialstwo w żadne imię, nawet religii.

Im dłużej myślę o tej książce, tym bardziej przeszkadza mi jej religijny wymiar. Jest to wygodny kostium, który tłumaczy i uzasadnia pewne kroki bohaterów, ale dla mnie jest zbyt usilny, ewangelizacyjny.

Ta historia jest ważna i potrzebna. Pokazuje fanatyczną wiarę opatrznie rozumianą i wyolbrzymioną. Oto bowiem katolicki mąż i ojciec systematycznie tłucze żonę. Według niego, zgodnie z religinymi nakazami. Na wszystko patrzy dorastająca córka i całkiem jeszcze mały syn.

To on, Thomas jest głównym boahterem tej książki. Dzięki swej wrażliwości i ciekawości świata widzi...

Bardzo mocna książka dla dzieci, dająca do myślenia, poruszająca i wzruszająca.
https://korcimnieczytanie.blogspot.com/2021/04/trzy-krotkie-opinie-stramer-ksiazka.html

Bardzo mocna książka dla dzieci, dająca do myślenia, poruszająca i wzruszająca.
https://korcimnieczytanie.blogspot.com/2021/04/trzy-krotkie-opinie-stramer-ksiazka.html

Książka dla dzieci jak zwykle sprawnie wywołująca emocje, natomiast poruszona tematyka jest jak dla mnie zbyt dorosła i aż nadto drastyczna. Czy przeczytałbym ją drugi raz? Odpowiem pytaniem: A dlaczego miałbym się znów nią katować? Nie przeczytałbym jej żadnemu dziecku, ani tym bardziej przyznał nagrody, ale żyjemy w świecie, w którym co człowiek, to nagroda hehe.

Książka dla dzieci jak zwykle sprawnie wywołująca emocje, natomiast poruszona tematyka jest jak dla mnie zbyt dorosła i aż nadto drastyczna. Czy przeczytałbym ją drugi raz? Odpowiem pytaniem: A dlaczego miałbym się znów nią katować? Nie przeczytałbym jej żadnemu dziecku, ani tym bardziej przyznał nagrody, ale żyjemy w świecie, w którym co człowiek, to nagroda hehe.

Bardzo dobra i ważna książka kierowana nie tylko do młodzieży. Warto po nią sięgnąć

Bardzo dobra i ważna książka kierowana nie tylko do młodzieży. Warto po nią sięgnąć

Piękna książka o wsparciu, Jezusie i dziecięcej wierze, choć w tle mamy przemoc w imię Boże. Polecam do głośnego czytania z dziećmi.

Piękna książka o wsparciu, Jezusie i dziecięcej wierze, choć w tle mamy przemoc w imię Boże. Polecam do głośnego czytania z dziećmi.

Powieść kierowana do dzieci i młodzieży według mnie powinna być obowiązkowa dla wszystkich, niezależnie od wieku. Książka opowiada historię Thomasa mieszkającego w Amsterdamie wraz ze starszą siostrą, mamą i ojcem. Rodzina chłopca jest bardzo religijna, a jednocześnie człowiek, który jest głową rodziny stosuje przemoc psychiczną i fizyczną wobec jej członków. Dziewięciolatek widzi rzeczy niewidoczne dla innych. Nie są to jedynie kanały w których pływają rybki akwariowe, czy wróble grające na trąbkach. Thomas widzi także jak anioły zakrywają oczy, gdy tata bije mamę, a jak dowiedział się od pani Van Amersfoort „Mężczyzna, który bije swoją żonę, hańbi sam siebie”. Thomas za każdym razem dostrzega piekący policzek mamy po uderzeniu przez ojca, w który zawsze ją całuje, jak również plagi egipskie. Chłopiec nie boi się też kobiety uznawanej przez dzieci jako czarownicę i dostrzega jej ciężkie torby z zakupami. Dla dziewięciolatka może być jedynie dobrą czarownicą, która pożycza mu książki, słuchają razem muzyki i rozmawiają o różnych rzeczach. To właśnie sąsiadka pyta dziecko kim chciałby zostać w przyszłości, a chłopiec bez wahania odpowiada: „- Szczęśliwym - odpowiedział Thomas. - Jak dorosnę, zostanę szczęśliwym.” To właśnie wtedy Pani Van Amersfoort utwierdza chłopca w jego planach: „To cholernie dobry pomysł. A wiesz, kiedy zaczyna się szczęście? Wtedy, kiedy człowiek przestaje się bać.” Thomas ma też przyjaciółkę, starszą o kilka lat Elizę. Dziewczyna ma skórzaną nogę i tylko jeden palec w jednej z rąk, ale to nie przeszkadza dziewięciolatkowi. Ponadto Thomas często może porozmawiać z Jezusem, który za każdym razem gdy do niego przychodzi wita się charakterystycznym: „Siemasz Thomas”.
Ta piękna, napisana w bardzo emocjonalny sposób książka porusza bardzo trudne tematy. Autor w swojej powieści ukazuje walkę małego, ale wrażliwego chłopca z przemocą domową, a także odwagę i pragnienie bycia sobą. Wzruszająca książka, której długo nie da się zapomnieć z bardzo ważnym przesłaniem.

Powieść kierowana do dzieci i młodzieży według mnie powinna być obowiązkowa dla wszystkich, niezależnie od wieku. Książka opowiada historię Thomasa mieszkającego w Amsterdamie wraz ze starszą siostrą, mamą i ojcem. Rodzina chłopca jest bardzo religijna, a jednocześnie człowiek, który jest głową rodziny stosuje przemoc psychiczną i fizyczną wobec jej członków....