Kwiaty przeważnie symbolizują życie, radość, świeżość. Darowane pośmiertnie symbolizować mogą także pamięć i odrodzenie. Wiosna niesie za sobą magiczną moc wybudzania z zimowego snu i dzielenia się z fauną nadzieją na przeżycie kolejnego dobrego roku.
Lord Soth utracił nie tylko życie. Nie dane jest mu ani zaznać spokoju, ani podziwiać wielobarwnych krajobrazów, doświadczać świata. Wszystko smakuje mu popiołem, jego aura roztacza grobowy chłód, a nienaturalna egzystencja nie pozwala spać snem wiecznym. Trudno o bardziej trafny symbol na jego napierśniku jak czarna róża – kwiat egzotyczny, dziwny, w pewnym sensie nienaturalny, może i niebrzydki, ale mroczny. Pozbawiony koloru.
Lord Soth jest postacią, która ani przez chwilę nie wzbudziła ani mojej sympatii, ani współczucia. Nie jest to jednak bynajmniej wada – to świetny antagonista, w żadnym wypadku nie bez wyrazu. I kiedy na początku powieści wydawać by się mogło, że on i postacie poboczne są bardzo jednowymiarowe, stereotypowe wręcz – rozwijająca się fabuła oraz przywoływane w niej wspomnienia bohaterów pozwalają powoli odkrywać karty ich losów. To przede wszystkim przygodówka, ale czy tylko? Nie.
To także opowieść o pięknej, ale zupełnie nie nieporadnej kobiecie, która wyrwana ze swojego względnie bezpiecznego życia przełamuje strach i walczy o swoją wolność. To także historia zdrady, przywiązania i toksycznych relacji, jakie łączą pana i jego sługi. To obraz skłaniający czytelnika do zastanowienia się nad tym, co jest w życiu najważniejsze i czy na pewno są to dobra doczesne i potęga.
Zakończenie jest poruszające – zmuszające do przemyśleń, zastanowienia nad naturą i przebiegiem potencjalnego upadku moralnego człowieka. Zaczynając tę książkę, nigdy bym się po niej czegoś takiego nie spodziewała. Nie jest to arcydzieło, ale jest to pozycja warta uwagi. Przeczytałam do końca, mimo bardzo ścieśnionego druku.

Kwiaty przeważnie symbolizują życie, radość, świeżość. Darowane pośmiertnie symbolizować mogą także pamięć i odrodzenie. Wiosna niesie za sobą magiczną moc wybudzania z zimowego snu i dzielenia się z fauną nadzieją na przeżycie kolejnego dobrego roku.
Lord Soth utracił nie tylko życie. Nie dane jest mu ani zaznać spokoju, ani podziwiać wielobarwnych krajobrazów, doświadczać...

Niska ocena może trochę odstraszać, ale ja, wielbiąc tematykę Ravenloftu i D&D w całej okazałości, zasiadłam do niej pełna nadziei.
I nie zawiodłam się.
Opowieść jest nawet wciągająca, postacie skonstruowane ciekawie, jednak raczej trzeba być RPGowym zapaleńcem, aby odnaleźć się w parszywym świecie Strahda von Zarovicha.
Miłe nawiązania do Faerunu. Mnóstwo inspiracji do własnych scenariuszy, postaci.
Szkoda, że nie ma reszty serii dostępnej w języku polskim!

Niska ocena może trochę odstraszać, ale ja, wielbiąc tematykę Ravenloftu i D&D w całej okazałości, zasiadłam do niej pełna nadziei.
I nie zawiodłam się.
Opowieść jest nawet wciągająca, postacie skonstruowane ciekawie, jednak raczej trzeba być RPGowym zapaleńcem, aby odnaleźć się w parszywym świecie Strahda von Zarovicha.
Miłe nawiązania do Faerunu. Mnóstwo inspiracji do...

Postać Lorda Sotha i Strahda są na plus bo mają swój charakter i przekonania. Cała historia jednak mnie nie porwała, czegoś mi brakowało.

Postać Lorda Sotha i Strahda są na plus bo mają swój charakter i przekonania. Cała historia jednak mnie nie porwała, czegoś mi brakowało.

Ponownie wróciłem do świata Ravenloft, gdzie umiera nadzieja, noc niesie ze sobą śmierć a występni znajdują sprawiedliwą zapłatę. Czy ta książka okaże się lepsza od poprzedniczki?

Od razu powiem, że nie za bardzo się orientuję w świecie DragonLance. Czytałem tylko opis świata w formie suplementu do papierowego RPG dungeons & dragons. Sam świat mnie odrzucił, kolejny wyświechtany pomysł o balansie między dobrem a złem - który zbyt łatwo przekuć na pociskanie pseudo filozoficznych pierdół.

Cóż można powiedzieć o samej książce? Z zaskoczeniem stwierdzam, że niewiele. Ot Lord Soth trafia do świata Ravenloft, popełnia złe uczynki i ostatecznie jak każdy przegrywa (za duży spojler to, to nie jest).
Należy wspomnieć, że tył okładki trochę przekłamuje fabułę. Po za tym sama fabuła brzmi ciekawiej niż w rzeczywistości jest. Lord Soth to postać nijaka (sama jego historia jest wyjątkowo beznadziejna),jego towarzysze tym bardziej, szczególnie o pomstę do nieba woła zamknięcie wątku jednego z nich. Strahd jest przedstawiony o niebo lepiej niż w poprzedniej książce, ale jego plan nie jest do końca jasny. Miałem wrażenie, że pojawił się ot tak ponieważ Ravenloft.

Ogólnie mogę powiedzieć tylko, że jest lepiej od "Wampira z Mgieł" (nie żeby to jakiś wielki wyczyn był). Wszystko inne wieje nudą i jest zwyczajnie nijakie.

P.S.
O dziwo w tej książce pojawia się dużo błędów gramatycznych.

Ponownie wróciłem do świata Ravenloft, gdzie umiera nadzieja, noc niesie ze sobą śmierć a występni znajdują sprawiedliwą zapłatę. Czy ta książka okaże się lepsza od poprzedniczki?

Od razu powiem, że nie za bardzo się orientuję w świecie DragonLance. Czytałem tylko opis świata w formie suplementu do papierowego RPG dungeons & dragons. Sam świat mnie odrzucił, kolejny...

Powieść ze świata Ravenloft. Pomysł, zarówno na bohaterów, jak i na zręby fabuły - znakomity. Niestety wykonanie kuleje. Książka jest zwyczajnie słabo napisana, nie trzyma w napięciu, nie wykorzystuje potencjału postaci, ani samego uniwersum. Szkoda, to mogła być naprawdę mocna pozycja.

Powieść ze świata Ravenloft. Pomysł, zarówno na bohaterów, jak i na zręby fabuły - znakomity. Niestety wykonanie kuleje. Książka jest zwyczajnie słabo napisana, nie trzyma w napięciu, nie wykorzystuje potencjału postaci, ani samego uniwersum. Szkoda, to mogła być naprawdę mocna pozycja.

Klasyka świata Ravenloft. Czyta się na jednym wdechu!

Klasyka świata Ravenloft. Czyta się na jednym wdechu!

Najmroczniejsza postać Krynu trafia do mrocznego świata Ravenloft.

Jeżeli nie wiesz kim jest Soth, to odłóż na chwilę tą książkę na półkę i sięgnij po cykl Smoczej Lancy. W czasie gdy poznasz jego "status" w tym świecie wtedy sięgnij po jego przygody w świecie jeszcze mroczniejszym niż on sam.

Pozycja obowiązkowa dla fanów Dragonlance.

Najmroczniejsza postać Krynu trafia do mrocznego świata Ravenloft.

Jeżeli nie wiesz kim jest Soth, to odłóż na chwilę tą książkę na półkę i sięgnij po cykl Smoczej Lancy. W czasie gdy poznasz jego "status" w tym świecie wtedy sięgnij po jego przygody w świecie jeszcze mroczniejszym niż on sam.

Pozycja obowiązkowa dla fanów Dragonlance.