Cień nocy

Do przeczytania zachęciła minie okładka, co jest zrozumiałe dla ,,książkowych sroczek" , nie spodziewałam się że będzie to jakaś wybitna pozycja. Jakie było moje zdziwienie kiedy okazało się ,że książka wciągnęła mnie od samego początku i do samego końca trzymała w napięciu. Jestem mile zaskoczona i z pełną motywacją zabieram się za drugi tom. Serdecznie polecam:)

Do przeczytania zachęciła minie okładka, co jest zrozumiałe dla ,,książkowych sroczek" , nie spodziewałam się że będzie to jakaś wybitna pozycja. Jakie było moje zdziwienie kiedy okazało się ,że książka wciągnęła mnie od samego początku i do samego końca trzymała w napięciu. Jestem mile zaskoczona i z pełną motywacją zabieram się za drugi tom. Serdecznie polecam:)

Pokaż mimo to

Uważam, że nie powinno się porównywać książek do innych, jak tu, tę do "Zmierzchu".
Bardzo ciekawa, wciąga nas historia dziewczyny wilczycy alfa. Jakie podejmie decyzje, jakie będą konsekwencje tego i kto mówi prawdę, jak wyglądają fakty i dlaczego muszą być ofiary śmiertelne.
Wspaniała pozycja dla nastolatek, myślę, że wyraziście i obrazowo autorka opisała emocje młodych ludzi, związane z pierwszymi miłościami i przyjażnią.
Pięknie, ale jak dla "podstarzałej" nastolatki to za dużo tego i dlatego teraz rozumię sprzeczne opinie.
Akcja się rozwija i jest wreszcie przełom, super, co będzie dalej? :)

Uważam, że nie powinno się porównywać książek do innych, jak tu, tę do "Zmierzchu".
Bardzo ciekawa, wciąga nas historia dziewczyny wilczycy alfa. Jakie podejmie decyzje, jakie będą konsekwencje tego i kto mówi prawdę, jak wyglądają fakty i dlaczego muszą być ofiary śmiertelne.
Wspaniała pozycja dla nastolatek, myślę, że wyraziście i obrazowo autorka opisała emocje młodych...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

O tak... po Zmierzchu który czytałam będąc nastolatką, nic mnie tak nie wciągnęło z fantastyki jak to:)

O tak... po Zmierzchu który czytałam będąc nastolatką, nic mnie tak nie wciągnęło z fantastyki jak to:)

Pokaż mimo to

Po "Zmierzchu" S Meyer, jak grzybów po deszczu pojawiła sie masa ksiązek o wampirach i/lub wilkołakach. Próby dorównania pani Meyer konczyła się zazwyczaj słabo. Ta ksiązka jest bardzo słaba. Beznadziejna. Akcja wlecze się wolniej niż w przysłowiowej "Modzie na sukces", natomiast rozwlekłe opisy powodują mdłości. Jeśli jesteś nawet najbardziej zdesperowaną nastolatką, pragnąca przeczytać coś o wilkołakach i miłosci... czytasz na własną odpowiedzialnośc. Omijać to coś z daleka!

Po "Zmierzchu" S Meyer, jak grzybów po deszczu pojawiła sie masa ksiązek o wampirach i/lub wilkołakach. Próby dorównania pani Meyer konczyła się zazwyczaj słabo. Ta ksiązka jest bardzo słaba. Beznadziejna. Akcja wlecze się wolniej niż w przysłowiowej "Modzie na sukces", natomiast rozwlekłe opisy powodują mdłości. Jeśli jesteś nawet najbardziej zdesperowaną nastolatką,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Lekka przyjemna książka, pełna wilczych tajemnic, magicznych stworzeń sukkubów, inkubów i chimer ...

Lekka przyjemna książka, pełna wilczych tajemnic, magicznych stworzeń sukkubów, inkubów i chimer ...

Pokaż mimo to

< Z góry przepraszam, za obszerną osobistą opinię. Ale zapisuję tu głównie moje odczucia o książce, żeby za kilka lat wiedzieć, co o niej myślałam. To w końcu ramka "Moja opinia" a nie "Poleć innym" lub "Zrecenzuj ją innym". >

Bardzo trudno mi się zabrać do oceny tej książki(dlatego powstrzymam się przed dodaniem gwiazdek).
Bo była dobra. To na pewno trzeba przyznać. Osobiście jednak, miałam z nią mnóstwo problemów i szczerze mówiąc/pisząc nie bardzo wiem skąd się wzięły.
Zacznę od tego, że nabyłam ją już dawno, dawno temu. Gdy zabierałam się za opowiadanie o wilkołakach. Mam tak, że zawsze czytam książki o tematyce podobnej do tej, którą chcę zacząć pisać.
Zabrałam ją nawet w góry. Uznałam, że środowisko, klimat i otoczenie pozwolą mi się wpasować.
Cóż nie pozwoliły.
Pierwszy raz miałam szczerą ochotę rzucić książką o ścianę (drugi był Talon). Zaczynałam ją czytać 5 razy - naprawdę liczyłam - dochodziłam do mniej więcej tych samych fragmentów i dopadała mnie zgryzota.
Nie wiem, może nie potrafiłam ani trochę utożsamić się z Callą. Może jestem fanką przeznaczenia i reguł. Może chodziło tylko i wyłącznie o Rena, którego osobiście bym wybrała na miejscu samicy alfa. A może raczej o Shaya... Znienawidziłam go od momentu, kiedy się pojawił. "To jest Seamus Doran (...) Shay. nazywają mnie Shay" No bez jaj. To po cholerę wymyślać imiona, skro bohaterowie używają innych. Pragnę dodać, że Seamus Doran ani razu więcej się nie pojawił, Shay niestety tak.
Zrobiłam sobie rok przerwy, by nabrać dystansu i postanowiłam zabrać się do niej ostatecznie - po raz szósty - moja szczęśliwa liczba. No i udało się. Przeczytałam. Pomogłam sobie markerem, wojując nim jak mieczem. Postanowiłam skupić się na samym sposobie pisania autorki, niż na treści. W ten sposób dałam radę. Choć nie obyło się bez odkładania książki w momentach, w których nie mogłam już wytrzymać.
A teraz plusy, bo serio jest ich dużo:
- Andrea Cremer jest naprawdę utalentowaną pisarką. Mogłabym się od niej uczyć. Co zrobiłam kolorując na niebiesko pół książki.
- Potrafiła umiejętnie posługiwać się swoimi bohaterami jak i emocjami pomiędzy nimi. (Calla&Ren/Calla&Shay) Tego też, mogłabym się nauczyć.
- Stworzyła naprawdę ciekawy świat Strażników, Opiekunów i Poszukiwaczy. Niby magowie i wilkołaki, ale w całkiem nowej odsłonie. W dzisiejszych czasach, gdy literatura o wampirach nas topi, to naprawdę nie lada wyzwanie, stworzyć coś nowego w oklepanym temacie.
- Podobało mi się tło. Kocham góry i lasy, więc byłam jak najbardziej za.
- Pierwszy rozdział wpakował mnie w środek bitwy między wilkiem a niedźwiedziem. To jest właśnie podręcznikowy sposób, w który powinno się zaczynać książki. Dopiero w drugim rozdziale poznajemy bohaterkę i jej życie.
- Podobały mi się Zmory, Sukuby i Inkuby. A nawet te zombie z portretów. Choć szkoda, że pojawiły się na sam koniec.
Nie podobał mi się wybór Calli. Oczywiście miała prawo walczyć o wolność i wyrwać się spod Opiekunów. Ale w sercowych sprawach się zawiodłam.

Podsumowując to naprawdę dobra książka dla młodzieży - tej młodszej i trochę starszej. Szkoda, tylko że ja osobiście nie potrafiłam się nią nacieszyć. Nie jestem pewna czy będę się rozglądać za drugą częścią, wiem już jak cała trylogia się kończy - dzięki fanom z USA. Ale na pewno będę próbowała, wyciągnąć z niej jakieś nauki.
Jeżeli ktoś nie potraf cieszyć się czytaną książką (z jakiegokolwiek powodu), to trzeba przeczytać ją pod innym kątem - naukowym :) Zwłaszcza jeśli jest się też anonimowym pisarzem.

< Z góry przepraszam, za obszerną osobistą opinię. Ale zapisuję tu głównie moje odczucia o książce, żeby za kilka lat wiedzieć, co o niej myślałam. To w końcu ramka "Moja opinia" a nie "Poleć innym" lub "Zrecenzuj ją innym". >

Bardzo trudno mi się zabrać do oceny tej książki(dlatego powstrzymam się przed dodaniem gwiazdek).
Bo była dobra. To na pewno trzeba przyznać....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Cień nocy to pierwsza książka o wilkołakach jaką przeczytałam. Jest moją ulubioną książką o takiej tematyce. Calla jest bohaterką która podąża za swoim sercem. Ratując życie Shaya udawania, że nie potrafi odwrócić się plecami do potrzebującego pomocy. Choć jest alfom swojego klanu dużo ryzykuje podając chłopakowi krew. Autorka bardzo ciekawie pokazała hierarchie w książce. Opiekunowie działali mi na nerwy. Ren jest przecudownym bohaterem i gdybym była Callą wybrała bym go.
Cień nocy jest przecudowną książka i kocham ją całym sercem. Dzięki niej postanowiłam napisać swoją książkę i również ona wprowadziła mnie w świat mrocznych istot. <3

Cień nocy to pierwsza książka o wilkołakach jaką przeczytałam. Jest moją ulubioną książką o takiej tematyce. Calla jest bohaterką która podąża za swoim sercem. Ratując życie Shaya udawania, że nie potrafi odwrócić się plecami do potrzebującego pomocy. Choć jest alfom swojego klanu dużo ryzykuje podając chłopakowi krew. Autorka bardzo ciekawie pokazała hierarchie w książce....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ogromnie żałuję, że książki o wampirach, wilkołakach i o szeroko pojętym "paranormal" nie zyskały popularności gdy byłam w liceum, bo wtedy z pewnością zachwyciłabym się tą publikacją.
Ma ciekawą fabułę, dość prawdopodobnych (jak na fantasy o wilkołakach), naiwnie młodzieńczych bohaterów. Do tego rzeczywiście jest wyważona i pozbawiona wulgarności podobno coraz częstszej w literaturze młodzieżowej.
Skoro jednak do młodzieży się już chyba niestety nie zaliczam, to trochę się wynudziłam...
Początkowe 1/3 książki było ciekawe, następne ciągnęło się strona za stroną. Końcówka jednak ratuje sytuację, bo jest zaskakująca (pomimo, że w ogóle się na to nie zapowiadało) oraz zostawia nas z jasnym przeświadczeniem, że należy sięgnąć po następną część.

Nie wiem tylko, czy jest to kwestia mojego wieku, czy czegoś innego, ale moim zdaniem, to żadem z tych panów się nie nadawał :).
Rozumiem, w końcu co może pójść nie tak w aranżowanym małżeństwie :).
Zobaczymy co autorka zaserwuje nam w drugim tomie i mam ogromną nadzieję, że chociaż cieńszy, to będzie przynajmniej równie zaskakujący jak ten. Puki co przed większą część powieści niestety bardziej kibicowałam Renowi, nawet jeśli to nie miałoby sesnu sensu :)

Ogromnie żałuję, że książki o wampirach, wilkołakach i o szeroko pojętym "paranormal" nie zyskały popularności gdy byłam w liceum, bo wtedy z pewnością zachwyciłabym się tą publikacją.
Ma ciekawą fabułę, dość prawdopodobnych (jak na fantasy o wilkołakach), naiwnie młodzieńczych bohaterów. Do tego rzeczywiście jest wyważona i pozbawiona wulgarności podobno coraz częstszej w...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

W ostatnim czasie przejadł mi się zarówno wątek wilkołaków jak i wampirów, więc po tę książkę sama z siebie raczej bym nie sięgnęła. Ponieważ jednak otrzymałam ją w prezencie nie wypadało nie przeczytać.
I nie żałuję decyzji, gdyż powieść okazała się naprawdę interesująca.

W ostatnim czasie przejadł mi się zarówno wątek wilkołaków jak i wampirów, więc po tę książkę sama z siebie raczej bym nie sięgnęła. Ponieważ jednak otrzymałam ją w prezencie nie wypadało nie przeczytać.
I nie żałuję decyzji, gdyż powieść okazała się naprawdę interesująca.

Pokaż mimo to

Niesamowita książka

Niesamowita książka

Pokaż mimo to