Ostatnio czytam kryminały, wybierając je tak, jak większość gra w Totka, metodą chybił-trafił. No i ostatnio, podobnie jak w Totku miażdżaca większość ludzi - chybiam.

"Ulica cykuty", powieść amerykańskiej pisarki Catherine Coulter, występuje w kategorii "kryminały i thrillery", lecz od pierwszego rozdziału czuje sie, że ten gatunek nie jest najsilniejszą stroną pani Coulter i że ciąży nad nią i jej stylem pisania wiele lat spędzonych nad tworzeniem romansów, już to historycznych, już to z nutą kryminalną.

Na dobrą sprawę powieśc można skwitować zestawem krótkich, dosadnych określeń, typu "odmóżdżacz", "czytadło", "spike" (per analogia pocisku spike - odpal i zapomnij, czyli przeczytaj i zapomnij"). Przeczytałem tę książkę a następnego dnia już nie pamiętałem, o czym traktowała. Owszem, akcję jako tako pamiętam: robiąca karierę młoda kobieta imieniem Rebecca jest prześladowana przez nękającego ją wielbiciela, którym - w końcu powieści - okazuje się psychicznie chory Taylor. Dzielna amerykańska dziewczyna Rebecca zdziela go cegłą w głowę, równie dzielny szeryf przybywa jej (oczywiście, w ostatniej chwili) na pomoc, a dzielność i szlachetnosć jest wynagrodzona tejże Rebecce szczęśliwą miłością. I nic więcej.

Z powodu szcześliwego zakończenia, naturalnie, cieszę się. Trochę mnie z tego powodu, że straciłem ze trzy godziny na czytanie powieści, którą - jeśli użyć sprawnego programu Dictate (dyktuje się tekst a potem, przetworzony na tekst, od razu drukuje) - pewnie w trzy godziny można też napisać.

Ponieważ z każdej lektury trzeba jednak coś pożytecznego wynieść, wiec na mój własny użytek wyciągam wniosek: Od książek pani Catherine Coulter będę się taraz trzymał na odległość armatniego strzału.

Ostatnio czytam kryminały, wybierając je tak, jak większość gra w Totka, metodą chybił-trafił. No i ostatnio, podobnie jak w Totku miażdżaca większość ludzi - chybiam.

"Ulica cykuty", powieść amerykańskiej pisarki Catherine Coulter, występuje w kategorii "kryminały i thrillery", lecz od pierwszego rozdziału czuje sie, że ten gatunek nie jest najsilniejszą stroną pani...

Przeczytałam od deski do deski, bo książka jest napisana w dość ciekawy sposób, ale nie jest to moja bajka.
Rebecca jest prześladowana.
Jakiś mężczyzna dzwoni do niej i mówi, żeby nie sypiała z gubernatorem, bo go zabije.
Problem w tym, że ona z nikim nie sypia, nie ma pojęcia kto do niej wydzwania, a policja jej nie wierzy.
Po śmierci mamy (jedynej rodziny) przeprowadza się do domku nad oceanem. Zmienia wygląd, kupuje broń i... znajduje w ścianie szkielet nastolatki. Na szczęście jej sąsiadem okazuje się Tyler, kolega z czasów szkolnych, teraz samotny tata.
Żeby tego było mało pojawia się kolejny obcy o imieniu Adam, który twierdzi, że ma za zadanie ją chronić.
Wtedy akcja rozkręca się jeszcze bardziej i wkraczają agenci FBI, ekipa CIA, a nawet służby KGB, a psychopata ją lokalizuje i wodzi wszystkich za nos.
Jest małomiasteczkowy klimat, są ulice nazwane mianem trujących roślin, kilka przypadkowych trupów, mało rozgarnięty szeryf i seryjny moderca bez piątej klepki, który się ujawnia pod sam koniec.
Po tej pisarce spodziewałam się lepsej sensacji, więcej cięgów zbierają jej bohaterki romantyczne, niż Rebecca.

Przeczytałam od deski do deski, bo książka jest napisana w dość ciekawy sposób, ale nie jest to moja bajka.
Rebecca jest prześladowana.
Jakiś mężczyzna dzwoni do niej i mówi, żeby nie sypiała z gubernatorem, bo go zabije.
Problem w tym, że ona z nikim nie sypia, nie ma pojęcia kto do niej wydzwania, a policja jej nie wierzy.
Po śmierci mamy (jedynej rodziny) przeprowadza...

Genialna! Robi wrażenie, szczególnie na osobie wrażliwej :P

Genialna! Robi wrażenie, szczególnie na osobie wrażliwej :P

Uwielbiam kryminały autorki, przeplatane romanse. Czytając książkę wczuwałam się w emocje bohaterów.

Uwielbiam kryminały autorki, przeplatane romanse. Czytając książkę wczuwałam się w emocje bohaterów.

Książka ciekawa,dość szybko się czyta.Tyler od początku wydał mi się dziwny,podejrzewałam że to on nęka telefonami Becky ale on miał inne zamiary wobec niej, warto przeczytać.

Książka ciekawa,dość szybko się czyta.Tyler od początku wydał mi się dziwny,podejrzewałam że to on nęka telefonami Becky ale on miał inne zamiary wobec niej, warto przeczytać.

W tej książce podobały mi się w zasadzie tylko nazwy ulic pochodzące od roślin trujących :).

W tej książce podobały mi się w zasadzie tylko nazwy ulic pochodzące od roślin trujących :).