116/180/2023
Bardzo przyjemna, znacznie lepsza od tej ze szczurem, z egzotycznym tytułem, który mi oczywiście uleciał.
Nie sugerujcie się namiętnościami ani różowym, opowieść jest raczej o obiektach wzdychania głównej bohaterki, różowej namiętności rozumianej seksualnie jak na lekarstwo. I bardzo dobrze.
A za to realia ukraińskie, trochę niemieckich, a na deser fragmenty poezji, i to głównie polskiej.
I język przyjemny, literacki, niemęczący. Moim zdaniem jakość opowieści polepsza się w trakcie, gorzej mi się czytało początek niż dalszy ciąg.
"Wiadomo przecież, że szklankę można z powodzeniem nazwać do połowy pustą, jaki i do połowy pełną, a jeśli usunie się "do połowy", to wydaje się, że chodzi o o dwie zupełnie różne szklanki."

116/180/2023
Bardzo przyjemna, znacznie lepsza od tej ze szczurem, z egzotycznym tytułem, który mi oczywiście uleciał.
Nie sugerujcie się namiętnościami ani różowym, opowieść jest raczej o obiektach wzdychania głównej bohaterki, różowej namiętności rozumianej seksualnie jak na lekarstwo. I bardzo dobrze.
A za to realia ukraińskie, trochę niemieckich, a na deser fragmenty...

Od najmłodszych lat słyszę, aby nie oceniać książki po okładce, ale co ja mogę poradzić na fakt, że pierwsze wrażenie estetyczne bywa w kwestii wyboru lektury rozstrzygające. Do różowych okładek nie mam za gorsz zaufania. A jeśli przy tym opatrzone są podobnym tytułem z miejsca się najeżam, a wszystko we mnie woła "Nie!".

Przyznając się do własnej małostkowości oznajmiam więc, że: gdyby to nie była Natalka Śniadanko, o której życiu i twórczości zdążyłam już co nieco poczytać; i gdyby nie rekomendacja Jurija Andruchowycza o "jednym z najciekawszych debiutów ostatnich lat"[1]; oraz gdyby to nie było Wydawnictwo Czarne, które jest dla mnie niejako gwarantem dobrej literatury; przeszłabym szybko obok tej książki, co najwyżej omiatając ją spojrzeniem.

Co by było, gdyby...

"Kolekcja namiętności czyli przygody młodej Ukrainki" to zbiór kilku błyskotliwych, zgrabnie przedstawionych opowieści Ołesi Podwieczorkówny o własnych doświadczeniach na polu relacji damsko-męskich. Zaczynając od miłości wczesnoszkolnych, z reguły skrytych i nieodwzajemnionych, poprzez nastoletnie zauroczenia i pierwsze intymne eksperymenty, kończąc na dojrzałych (przynajmniej z nazwy) doświadczeniach kobiety, która właśnie weszła w dorosłość.

Napisane lekko, z dystansem, choć nie brak tu również przysłowiowego pazura. Osoby takie jak ja, których lata nastoletnie przypadały mniej więcej w tym samym okresie, tj. przed erą Internetu i telefonów komórkowych, nie raz uśmiechną się w duchu, wspominając z nostalgią własne, nie najmądrzejsze pomysły z tamtych czasów. Niestety im dalej, tym bardziej się moje postrzeganie świata z Ołesinym, zaczęły rozmijać. Nie mogłam zrozumieć jej wyborów, motywacji i poglądów. Szczególnie tych ostatnich, jako że stały one w sprzeczności z trybem życia, które prowadziła. Z czasem nasza bohaterka zaczęła mnie wręcz irytować.

Niemniej jednak lubię podobny styl pisania, zabawę słowem oraz ironiczne poczucie humoru. I może nawet poleciłabym tę książkę, w ramach lektur lekkich, pomiędzy tymi więcej od czytelnika wymagającymi, gdyby nie... Epilog i Dodatki!

Jak ja nie znoszę, kiedy autor/ka próbuje mi łopataologicznie wyłożyć, co miał/a na myśli. Dlaczego napisał/a pewne rzeczy tak, a nie inaczej, i jak należałoby je rozumieć. Wrrrr... czytałam te końcowe strony i miałam ochotę kląć na czym świat stoi. Taki niezły początek, a taki rozczarowujący finisz! Dlaczego?!

-------------
[1] Książkę wydano po raz pierwszy w 2001 roku.

Od najmłodszych lat słyszę, aby nie oceniać książki po okładce, ale co ja mogę poradzić na fakt, że pierwsze wrażenie estetyczne bywa w kwestii wyboru lektury rozstrzygające. Do różowych okładek nie mam za gorsz zaufania. A jeśli przy tym opatrzone są podobnym tytułem z miejsca się najeżam, a wszystko we mnie woła "Nie!".

Przyznając się do własnej małostkowości oznajmiam...

Bo to jest książka na wczesne Śniadanko,
Gdy słoneczko zagląda i skończone spanko.
Słodkie zmartwionka na obudzenie,
Łut namiętności na dobre trawienie.

Jako dodatek do ciepłej herbatki,
Do bułki z masłem, do marmoladki.
O! rymło mi się niespodziewanie!
Nic więcej nie dodam, niech tak zostanie.

Bo to jest książka na wczesne Śniadanko,
Gdy słoneczko zagląda i skończone spanko.
Słodkie zmartwionka na obudzenie,
Łut namiętności na dobre trawienie.

Jako dodatek do ciepłej herbatki,
Do bułki z masłem, do marmoladki.
O! rymło mi się niespodziewanie!
Nic więcej nie dodam, niech tak zostanie.

Książka, którą lekko się czyta, napisana z poczuciem humoru, pomimo iż opowiada o problemach z namiętnościami mojego pokolenia, co wcale nie było takie wesołe...
Jak najbardziej zachęcam do przeczytania!:)

Książka, którą lekko się czyta, napisana z poczuciem humoru, pomimo iż opowiada o problemach z namiętnościami mojego pokolenia, co wcale nie było takie wesołe...
Jak najbardziej zachęcam do przeczytania!:)

Natalka Śniadanko ma ogromny potencjał, a po jej twórczości widać, że jest osobą oczytaną, z ogromną erudycją. Językowo ta książka jest świetna, z niesamowicie giętkim językiem, napisana z lekkością i świadomością słowa.
Szkoda jednak, że sama historia jest dość płytka i nużąca.
Zapis doświadczeń seksualnych i namiętności młodej dziewczyny początkowo bawi, pod koniec jednak męczy. Czytelnik ma wrażenie, że Natalka się popisuje, zwraca na siebie uwagę, jak piątkowa uczennica chce się wykazać.
Irytująco pewna siebie bohaterka, która każde doświadczenie przyjmuje jako... doświadczenie. Brakowało mi refleksji i szacunku do własnego ciała.
Jest jednak w książkach ukraińskich autorów coś, co mi niesamowicie odpowiada. To duma z bycia Ukraińcem.

Natalka Śniadanko ma ogromny potencjał, a po jej twórczości widać, że jest osobą oczytaną, z ogromną erudycją. Językowo ta książka jest świetna, z niesamowicie giętkim językiem, napisana z lekkością i świadomością słowa.
Szkoda jednak, że sama historia jest dość płytka i nużąca.
Zapis doświadczeń seksualnych i namiętności młodej dziewczyny początkowo bawi, pod koniec jednak...

Piękny zbiór nie tylko namiętności, ale i spotkań międzyludzkich przedstawicieli różnych warstw i narodowości.

Piękny zbiór nie tylko namiętności, ale i spotkań międzyludzkich przedstawicieli różnych warstw i narodowości.

Polecam wszystkim osobom,które uwielbiają śmianie się przy książkach, lecz wiedzą, że nie strawią kolejnego romansidła.

Polecam wszystkim osobom,które uwielbiają śmianie się przy książkach, lecz wiedzą, że nie strawią kolejnego romansidła.

Pod względem językowym - genialna, pod względem fabularnym - niekiedy wiało nudą na kilometr.

Pod względem językowym - genialna, pod względem fabularnym - niekiedy wiało nudą na kilometr.

Ciekawa lektura napisana lekkim piórem i z ironicznym poczuciem humoru opowiada o historyjkach miłosnych głównej bohaterki, ale nie o miłości. Olesia zakochuje się ciągle w nieodpowiednich chłopakach i chyba pozwala sobie na to głównie z ciekawości. Końcówka nieco dziwna.
Generalnie książka podobała mi się szczególnie do momentu wyjazdu do Niemiec, a później chwilami niepotrzebnie się przedłużała, choć i tak robi wrażenie biorąc pod uwagę wiek autorki kiedy napisała tą książkę, swobodny styl pisania oraz niebanalne poczucie humoru. Chętnie sięgnę po inne książki jej autorstwa.

Ciekawa lektura napisana lekkim piórem i z ironicznym poczuciem humoru opowiada o historyjkach miłosnych głównej bohaterki, ale nie o miłości. Olesia zakochuje się ciągle w nieodpowiednich chłopakach i chyba pozwala sobie na to głównie z ciekawości. Końcówka nieco dziwna.
Generalnie książka podobała mi się szczególnie do momentu wyjazdu do Niemiec, a później chwilami...

Książka opowiada można powiedzieć biografie Ołesi. Jednak nie jest to taka biografia z jaką wszyscy się spotykamy i jest ona opowiedziana w dość skróconej formie. Dziewczyna opowiada o swoich miłościach czy raczej zauroczeniach, albo jak sama to nazywa "namiętnościach". Dla dziewczyny współczesnej książka może śmieszyć- choćby naiwność i głupota bohaterki, ale i odrobinę przerażać chociażby nieudolne próby porozmawiania z mamą która po prostu nie wie jak się do tego zabrac. W skrócie to dobrze się czyta, szybko. Na przestrzeni książki zmienia się język bohaterki ale nie dochodzi on do momentu gdy jest jakiś niezrozumiały.

Książka opowiada można powiedzieć biografie Ołesi. Jednak nie jest to taka biografia z jaką wszyscy się spotykamy i jest ona opowiedziana w dość skróconej formie. Dziewczyna opowiada o swoich miłościach czy raczej zauroczeniach, albo jak sama to nazywa "namiętnościach". Dla dziewczyny współczesnej książka może śmieszyć- choćby naiwność i głupota bohaterki, ale i odrobinę...