Pozycja przewrotna, sarkastyczna do bólu. Nawet niektóre sformułowania, ba: całe rozdziały budziły we mnie obawy, czy każdy czytelnik ten sarkazm zrozumie.
Wszak kłamstwo powtarzane kilkakrotnie staje się prawdą.
Brawa dla autorki za rozdział na ten relacji z Bogiem!

Pozycja przewrotna, sarkastyczna do bólu. Nawet niektóre sformułowania, ba: całe rozdziały budziły we mnie obawy, czy każdy czytelnik ten sarkazm zrozumie.
Wszak kłamstwo powtarzane kilkakrotnie staje się prawdą.
Brawa dla autorki za rozdział na ten relacji z Bogiem!

Dowcipna. Prawdziwa. Dla mnie wiele rzeczy już znanych i wdrożonych, a właściwie wyeliminowanych bo to w końcu antyporadnik. Wiele z opisanych ćwiczyłam przez lata. Kilka jeszcze ciągle aktualnych. Warto więc sobie o nich przypomnieć. Warto odświeżyć spojrzenie na to co "moje", żeby po czasie może nie rozpaczać, że się straciło

Dowcipna. Prawdziwa. Dla mnie wiele rzeczy już znanych i wdrożonych, a właściwie wyeliminowanych bo to w końcu antyporadnik. Wiele z opisanych ćwiczyłam przez lata. Kilka jeszcze ciągle aktualnych. Warto więc sobie o nich przypomnieć. Warto odświeżyć spojrzenie na to co "moje", żeby po czasie może nie rozpaczać, że się straciło

Zastosuj się do wspaniałych rad a zostaniesz samotną wyspą o której napisano legendy...

Zastosuj się do wspaniałych rad a zostaniesz samotną wyspą o której napisano legendy...

Taka książka gorzko-słodka. Opowieść o życiu, w którym ważne są rytuały i codzienność.

Taka książka gorzko-słodka. Opowieść o życiu, w którym ważne są rytuały i codzienność.

Nie widzę w jaki sposób można by ocenić tą książkę na coś innego niż "dobra". Robi dokładnie to, czym się chwali w tytule - kompleksowo, i klarownie wyjaśnia co zrobić aby stracić bliskich nam ludzi. Po trosze się tego spodziewałem, ale o ile sposobów jest faktycznie bardzo wiele, są one raczej zdroworozsądkowe i mało odkrywcze. Mocno cyniczny i miejscami żartobliwy ton działa tutaj dobrze, chociaż męczy miejscami. Nie zachęciła mnie do ani krztyny rozmyślań, dlatego też przyznaję się bez bicia, że przez ostatnią 1/3 przekartkowałem.

Nie widzę w jaki sposób można by ocenić tą książkę na coś innego niż "dobra". Robi dokładnie to, czym się chwali w tytule - kompleksowo, i klarownie wyjaśnia co zrobić aby stracić bliskich nam ludzi. Po trosze się tego spodziewałem, ale o ile sposobów jest faktycznie bardzo wiele, są one raczej zdroworozsądkowe i mało odkrywcze. Mocno cyniczny i miejscami żartobliwy ton...

Zabawna forma przekazania człowiekowi, że sam działa na swoją niekorzyść. Czasami świadomie, czasami nie. Może i dużo jest tam takich spraw, które wydają się oczywiste, a jednak często sobie nie uświadamiamy jak cegiełka po cegiełce rujnujemy mur naszych relacji, który przez lata budowaliśmy. Często bywa że to właśnie my sami jesteśmy powodem ich zerwania czy przyczyniamy się do tworzenia dystansu, a obwiniamy i doszukujemy się winy w innych.

Zabawna forma przekazania człowiekowi, że sam działa na swoją niekorzyść. Czasami świadomie, czasami nie. Może i dużo jest tam takich spraw, które wydają się oczywiste, a jednak często sobie nie uświadamiamy jak cegiełka po cegiełce rujnujemy mur naszych relacji, który przez lata budowaliśmy. Często bywa że to właśnie my sami jesteśmy powodem ich zerwania czy przyczyniamy...

Niby wielowątkowa i dotycząca uniwersalnie ważnych tematów: samotność, starość, rodzinne nieporozumienia. Jednak zdecydowanie brakuje tu humoru, występuje natomiast przesyt truizmów i maksym typu "korzystaj z życia, nim będzie za późno". Szału nie ma, po tej autorce spodziewałabym się czegoś więcej.

Niby wielowątkowa i dotycząca uniwersalnie ważnych tematów: samotność, starość, rodzinne nieporozumienia. Jednak zdecydowanie brakuje tu humoru, występuje natomiast przesyt truizmów i maksym typu "korzystaj z życia, nim będzie za późno". Szału nie ma, po tej autorce spodziewałabym się czegoś więcej.

Takiej Izabeli Sowy nie znałam, ale też mi się podobała.

Takiej Izabeli Sowy nie znałam, ale też mi się podobała.

Same truizmy - ale sympatyczne

Same truizmy - ale sympatyczne

Po owocowej trylogii zdecydowałam się przeczytać inne książki Sowy z biblioteki. Na pierwszy ogień poszedł "Świat szeroko zamknięty".
Tematem historii ponownie jest proza codziennego życia. Tym razem o życiu skupionym na małych drobiazgach i codziennych pożytecznych zajęciach. I na pasji do parzenia herbaty, która pomaga Emilii - głównej bohaterce - na wszystko. Do każdej sytuacji dobiera odpowiednią herbatę, każdą parzy według instrukcji, nawet jak zajmuje to z 10 minut. I na tym skupia się jej życie - samotnej kobiety, która nie lubi się przywiązywać.
Sowa w swoich książkach ukazuje prozę codziennego życia. I umówmy się - zawsze w stylu polskim. Dopiero w tej przez przypadek dowiedziałam się, że akcja dzieje się w 1997 roku... albo nie zmienili napisu na Trzech Króli. Smaczkiem dla mnie było ponowne spotkanie... Bolka Desperado z "Herbatników z jagodami". Jestem niemal pewna, że to on. Aż przypomniała mi się wróżba z wspomnianej książki. I poznajemy jego rodzinę. Jak mu się wiedzie? Tego dowiecie się w książce. Czego mi brakowało? Więcej informacji o reszcie starej ekipy.
Książka ma w sobie "sowi" klimat i mimo lekko ponurej (?) sytuacji miło się ją czytało. To jak zwykle coś lekkiego i zabawnego, co nadal stara się udowodnić, że życie może być fajne. :)
Polecam

Po owocowej trylogii zdecydowałam się przeczytać inne książki Sowy z biblioteki. Na pierwszy ogień poszedł "Świat szeroko zamknięty".
Tematem historii ponownie jest proza codziennego życia. Tym razem o życiu skupionym na małych drobiazgach i codziennych pożytecznych zajęciach. I na pasji do parzenia herbaty, która pomaga Emilii - głównej bohaterce - na wszystko. Do każdej...