Książka o niczym. Owszem miała śmieszne momenty ale nic poza tym.

Książka o niczym. Owszem miała śmieszne momenty ale nic poza tym.

To samo co w przypadku pierwszej części. Tego nie da się czytać. Odpuściłam, zanim na dobre zaczęłam czytać.

Mamy tutaj dalsze losy bohaterów z poprzedniej części, a zaczyna się od tego, że nasza bohaterka wpadła, zaliczyła wpadkę, tzn. zaciążyła. Najpierw ryczy i ubolewa, a zaraz się cieszy. Potem już sama nie wie co robić. I tak właśnie jest napisana ta książka. Gadanie o wszystkim i o niczym, bez ładu i składu.

Szkoda czasu.

To samo co w przypadku pierwszej części. Tego nie da się czytać. Odpuściłam, zanim na dobre zaczęłam czytać.

Mamy tutaj dalsze losy bohaterów z poprzedniej części, a zaczyna się od tego, że nasza bohaterka wpadła, zaliczyła wpadkę, tzn. zaciążyła. Najpierw ryczy i ubolewa, a zaraz się cieszy. Potem już sama nie wie co robić. I tak właśnie jest napisana ta książka. Gadanie...

Zaskakująco śmieszna. Czytaliśmy ją z na głos w pociągu, doprowadzając ludzi w przedziale do spazmów. Bardzo udana pozycja.

Zaskakująco śmieszna. Czytaliśmy ją z na głos w pociągu, doprowadzając ludzi w przedziale do spazmów. Bardzo udana pozycja.

Pierwszego tomu nie czytałam, a jednak sięgnęłam po drugi ;) Tak całkiem przypadkiem... Łypał sobie na mnie z półki w bibliotece... Nie przepadam za ślimakami z ogródka, szczególnie tymi "bezdomnymi", a tu taki tytuł... I na dokładkę jeszcze nie spotkałam książek tej autorki... A teraz? Nie żałuję, że po nią sięgnęłam. Chwilami śmiałam się jak dzika, chwilami dopadała mnie zaduma nie tyle nad życiem bohaterów, co nad własnym. Bo ta książka właśnie taka jest. Pełna życia, przyjaciół, rodziny, codziennych spotkań i codziennego - coraz szybszego - pędu. A czytając tę pozycję coraz bardziej utwierdzam się w przekonaniu, że czasem warto zatrzymać się choćby przy tytułowym ślimaku z ogródka i zastanowić się nad sobą i swoim życiem. Bo marazm dnia codziennego połknął nas tak bardzo, że nawet tego nie zauważamy. A przecież każdy ma, lub miał, swoje szklane kuleczki, które się rozsypały i ciężko je pozbierać. A zresztą po co? Dać się nieść fali życia, czy stanąć okoniem? Być wciąż niewidzialnym, czy spróbować nowego?

Pierwszego tomu nie czytałam, a jednak sięgnęłam po drugi ;) Tak całkiem przypadkiem... Łypał sobie na mnie z półki w bibliotece... Nie przepadam za ślimakami z ogródka, szczególnie tymi "bezdomnymi", a tu taki tytuł... I na dokładkę jeszcze nie spotkałam książek tej autorki... A teraz? Nie żałuję, że po nią sięgnęłam. Chwilami śmiałam się jak dzika, chwilami dopadała mnie...

Świetna książka! Napisana bardzo swobodnie, życiowo, z odpowiednią dozą humoru. Czyta się ją błyskawicznie, jednym tchem. Jeden jej minus - szybko się kończy. Dla mnie mogłaby mieć 2000 stron albo i więcej. Dzięki tej pozycji odzyskałam wiarę w polską literaturę :)

Świetna książka! Napisana bardzo swobodnie, życiowo, z odpowiednią dozą humoru. Czyta się ją błyskawicznie, jednym tchem. Jeden jej minus - szybko się kończy. Dla mnie mogłaby mieć 2000 stron albo i więcej. Dzięki tej pozycji odzyskałam wiarę w polską literaturę :)

Świetna kontynuacja poprzedniego tomu. Marta Madera ma dar rozśmieszania ludzi. Potrafi także wzruszyć. Rzeczy błahe przeplatają się z ważnymi - jak to w życiu bywa. Świetna, jedna z lepszych polskich propozycji literatury popularnej.

Świetna kontynuacja poprzedniego tomu. Marta Madera ma dar rozśmieszania ludzi. Potrafi także wzruszyć. Rzeczy błahe przeplatają się z ważnymi - jak to w życiu bywa. Świetna, jedna z lepszych polskich propozycji literatury popularnej.

Fajnie się czyta, zabawna i pouczająca;) Polecam.

Fajnie się czyta, zabawna i pouczająca;) Polecam.

Fajna, wpadająca w oko okładka. W ogóle od początku wiedziałam, że mi się spodoba I nie pomyliłam się.
"Ślimaki z ogródka" to do bólu prawdziwa opowieść o zwyczajnym życiu dwóch młodych kobiet. Piszę "do bólu prawdziwa" bo często podczas czytania ma się wrażenie, że tyle dana osoba nie mogła doświadczyć albo to co "opowiada" nie mogło się wydarzyć. A tu jest niby tak zwyczajnie, ale bardzo ciekawie. W ogóle w niektórych momentach nie mogłam opanować się od śmiechu- niektóre stwierdzenia były bardzo trafne choć niewiele osób pokusiłoby się o takie podsumowanie. Żałuję, że ta książka czekała tak długo w kolejce na przeczytanie. A ile? Dwa lata...
Bohaterkami są dwie kobiety, które początkowo się nie znają. Marta to matka dzieciom, ma już dwie córki i dowiaduje się, że jest po raz kolejny w ciąży. Nie przeszkadza jej to w kontynuowaniu studiów na wydziale lekarskim i w pisaniu książki. Dominika ma małego synka i niezbyt udane życie uczuciowe. Próbuje pozbierać się po oszustwach byłego narzeczonego. Czy będzie szczęśliwa? Może pozna tego jedynego? A może jej życie potoczy się zupełnie inaczej?
W tej książce bardzo podobał mi się język, a także to jak opisywano opisywano różne wydarzenia i że nie owijano w bawełnę. Prosto, miło, ciekawie- tymi słowami podsumowałabym książkę. No i podobała mi się ta bezpośredniość w przyjaźni i wątek przyjaźni w pracy. W sumie to nie ma żadnego wątku, który by mi się nie podobał... no może tylko zakończenie troszeczkę mnie rozczarowało.

Fajna, wpadająca w oko okładka. W ogóle od początku wiedziałam, że mi się spodoba I nie pomyliłam się.
"Ślimaki z ogródka" to do bólu prawdziwa opowieść o zwyczajnym życiu dwóch młodych kobiet. Piszę "do bólu prawdziwa" bo często podczas czytania ma się wrażenie, że tyle dana osoba nie mogła doświadczyć albo to co "opowiada" nie mogło się wydarzyć. A tu jest niby tak...

Bardzo dobry czaso-umilacz.

Bardzo dobry czaso-umilacz.

Bardzo zabawna, taka z przymrożeniem oka.Fajnie opisany Kraków.Polecam dla tych, co nie narzekają.

Bardzo zabawna, taka z przymrożeniem oka.Fajnie opisany Kraków.Polecam dla tych, co nie narzekają.