Na dnie w Paryżu i w Londynie
- Kategoria:
- literatura piękna
- Tytuł oryginału:
- Down and out in Paris and London
- Wydawnictwo:
- Bellona
- Data wydania:
- 2022-01-01
- Data 1. wyd. pol.:
- 2022-01-01
- Liczba stron:
- 256
- Czas czytania
- 4 godz. 16 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788311166240
- Tłumacz:
- Bartłomiej Zborski
- Tagi:
- Eric Blair życie bieda bezdomność włóczęgostwo
George Orwell (1903-1950) – angielski pisarz, dziennikarz, uczestnik wojny hiszpańskiej po stronie republikańskiej, socjalista z przekonań, ale zarazem radykalny przeciwnik systemów totalitarnych. Uznawany za twórcę najwybitniejszych dystopii XX wieku – Folwark zwierzęcy i Rok 1984.
Na dnie w Paryżu i Londynie to pierwsza powieść Erica Blaira, który nie chcąc narażać swojej rodziny na nieprzychylne plotki i złośliwości postanowił opublikować ją pod pseudonimem George Orwell. Książka ta jest bowiem relacją o życiu w (nieraz skrajnej) biedzie, o desperackim chwytaniu się najlichszych zajęć, autobiograficznym reportażem o bezdomności i włóczędze, na które autor zdecydował się dobrowolnie, odrzucając komfortowy (acz próżniaczy) styl życia, gwarantowany mu przez rodzinny majątek. Nocowanie w najtańszych paryskich hotelikach i angielskich przytułkach dla bezdomnych, częste brutalne oszustwa i wyzysk dorywczych pracodawców, brud, głód i obezwładniająca beznadzieja, słowem - życie w nędzy. Ale jakże fascynujące, pełne barwnych postaci, przygód i humoru, dzięki którym relację tę czyta się z zapartym tchem. A styl zdradza już późniejszego mistrza, zaś treść pozwala zrozumieć jak celnym i krytycznym obserwatorem systemu społecznego potrafił być już na początek swojej drogi twórczej. Co niestety szczególnie poruszające, wiele spośród celnych obserwacji Orwella można dzisiaj łatwo odnieść do realiów współczesności, także naszej, polskiej rzeczywistości.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oceny
Książka na półkach
- 1 422
- 1 153
- 258
- 40
- 34
- 16
- 15
- 13
- 11
- 7
OPINIE i DYSKUSJE
Znakomity opis życia nizin społecznych w latach 30 XX wieku na podstawie przeżyć samego autora. Niezależnie od wszystkich tragedii XX wieku nasuwa się myśl o gigantycznych postępach,przynajmniej jeśli chodzi o Europę w likwidowaniu biedy społecznej.Polecam !
Znakomity opis życia nizin społecznych w latach 30 XX wieku na podstawie przeżyć samego autora. Niezależnie od wszystkich tragedii XX wieku nasuwa się myśl o gigantycznych postępach,przynajmniej jeśli chodzi o Europę w likwidowaniu biedy społecznej.Polecam !
Pokaż mimo toOrwell sporządza raport z życia na marginesie społecznym, a za filar posłużyły mu własne doświadczenia w tym temacie. Ta autobiograficzna historia zaczyna się w obskurnym hotelu w Paryżu. W momencie kiedy kurczą się oszczędności, przychodzi moment, gdy wizja stoczenia się na bruk jest jak najbardziej realna. Wybawieniem może być tylko praca, ale o nią nie jest wcale łatwo, w końcu czasy są kryzysowe. Wraz z przyjacielem, Rosjaninem, który uciekł przed rewolucją, Orwell znajduje pracę pomywacza w hotelu. Nie jest to stanowisko godne pozazdroszczenia. Warunki i godziny pracy są karygodne, pracownicy bywają pomiatani a zarobki pozwalają na marne minimum. Po epizodzie paryskim, przychodzi czas na epizod londyński, ale ta zmiana przypomina stare powiedzenie: z deszczu pod rynnę. Oczyma Orwella poznajemy ”uroki” życia w prawdziwej nędzy, codzienną walkę o przetrwanie i nocleg-choćby na ławce. Dieta składająca się z dwóch kromek chleba i herbaty, pluskwy i karaluchy w hotelach, powszechny brud i nieprzyjemne zapachy…wszystko co może towarzyszyć takiemu stylowi życia, jest tutaj, w opowieści z dna społecznego, dwóch kosmopolitycznych stolic europejskich.
”To jest świat, który na ciebie czeka, jeśli pewnego dnia zostaniesz bez grosza przy duszy”
Orwell sporządza raport z życia na marginesie społecznym, a za filar posłużyły mu własne doświadczenia w tym temacie. Ta autobiograficzna historia zaczyna się w obskurnym hotelu w Paryżu. W momencie kiedy kurczą się oszczędności, przychodzi moment, gdy wizja stoczenia się na bruk jest jak najbardziej realna. Wybawieniem może być tylko praca, ale o nią nie jest wcale łatwo,...
więcej Pokaż mimo toTak mało znana a taka świetna! Pierwsza książka George'a Orwella będąca niesamowicie szczegółowym opisem życia skrajnej biedoty Londyńskiej oraz Paryskiej zeszłego wieku. Wspaniała!
Tak mało znana a taka świetna! Pierwsza książka George'a Orwella będąca niesamowicie szczegółowym opisem życia skrajnej biedoty Londyńskiej oraz Paryskiej zeszłego wieku. Wspaniała!
Pokaż mimo toW swojej autobiograficznej powieści "Na dnie w Paryżu i Londynie" Orwell opisuje brutalną rzeczywistość życia na marginesie społeczeństwa. Po więcej informacji zapraszam na krótką wideo recenzje książki:
W swojej autobiograficznej powieści "Na dnie w Paryżu i Londynie" Orwell opisuje brutalną rzeczywistość życia na marginesie społeczeństwa. Po więcej informacji zapraszam na krótką wideo recenzje książki:
Pokaż mimo toPrzyjemna książka, która przybliżyła mi jak wyglądało życie w ubóstwie w latach 30-tych.
Z kolei rozczarowaniem okazało się wydawnictwo vis a vis, które dopuściło się wielu błędów i literówek. Napisałam do nich nawet w tej sprawie a dla porównania kupiłam tę samą książkę innego wydawnictwa - tam błędów nie ma.
Pióro Orwella jest nietuzinkowe i bardzo chętnie sięgam po jego książki.
Przyjemna książka, która przybliżyła mi jak wyglądało życie w ubóstwie w latach 30-tych.
więcej Pokaż mimo toZ kolei rozczarowaniem okazało się wydawnictwo vis a vis, które dopuściło się wielu błędów i literówek. Napisałam do nich nawet w tej sprawie a dla porównania kupiłam tę samą książkę innego wydawnictwa - tam błędów nie ma.
Pióro Orwella jest nietuzinkowe i bardzo chętnie sięgam po...
Po wielokrotnych lekturach "1984" i "Folwarku zwierzęcego" wreszcie zdecydowałem się na kolejną pozycję Orwella, jak się okazało - jego pierwszą opublikowaną książkę. Autor przeprowadza nas przez świat, który w teorii jest na wyciągnięcie ręki, ale jednak z jakiś powodów (które są tu poruszone) być może nie chcemy go zauważać. Przed przeczytaniem myślałem, że i w Paryżu i w Londynie będzie on prowadzić życie "typowego" bezdomnego. Jednak okazało się, że we Francji szuka on bez przerwy pracy, pokazując realia tamtejszych restauracji i tanich hotelów, natomiast w Anglii tuła się między przytułkami, pokazując nam ludzi, którzy z różnych powodów wylądowali na ulicy i spędzają czas unikając więzienia za włóczęgostwo, starając się znaleźć jedzenie i miejsce na nocleg.
Sporym szokiem dla mnie był opisany tam świat. Możnaby się spodziewać, że przebywając w stolicach bądź co bądź ważnych i silnych państw (szczególnie patrząc na czas powstania książki) warunki do życia będą tam przynajmniej znośne. Jednak nic bardziej mylnego - karaluchy na ścianie idące w jednym szeregu, jedzenie w restauracyjnej kuchni kładzone na podłodze ze względu na brak miejsca czy próby wyżywienia się w ciągu tygodnia na kilku kromkach czerstwego chleba i winie to tylko jedne z sytuacji, z którymi zetknął się wtedy Orwell. Jednocześnie niesamowite jest to, że nie ma w tej książce ani grama użalania się na swój los i rozpaczania - autor wie, w jakim położeniu się znalazł i stara się po prostu przeżyć kolejny dzień.
Ciekawe dla mnie było też (szczególnie po poprzednich tytułach Orwella, które przeczytałem),jak dużo humoru potrafi on wycisnąć z tak tragicznych i strasznych sytuacji. Czytając ją, moje odczucia przechodziły płynnie ze współczucia do śmiechu, by znowu po chwili wrócić do współczucia.
Jest to też wreszcie książka, dzięki której zrozumiałem, dlaczego wszędzie w internecie można przeczytać o poglądach socjalistycznych autora. W "1984" i "Folwarku..." nie porusza on tych tematów, a jedynie widać jego spojrzenie na rządy totalitarne. W tej pozycji jednak daje on propozycje poprawy losu bezdomnych i przez zadawanie się z nimi stara się pokazać, że nie są to ludzie bardzo różni od innych.
Nie jest to może według mnie najlepsza książka tego autora (jednak "1984" dla mnie to ogromne ❤️❤️❤️),ale pokazuje ona jego niesamowite zdolności reportażowe oraz to, że potrafi on ukazać nie tylko wymyślony świat, ale także rzeczywistość i to w sposób naprawdę interesujący.
Po wielokrotnych lekturach "1984" i "Folwarku zwierzęcego" wreszcie zdecydowałem się na kolejną pozycję Orwella, jak się okazało - jego pierwszą opublikowaną książkę. Autor przeprowadza nas przez świat, który w teorii jest na wyciągnięcie ręki, ale jednak z jakiś powodów (które są tu poruszone) być może nie chcemy go zauważać. Przed przeczytaniem myślałem, że i w Paryżu i w...
więcej Pokaż mimo toRewelacyjna rzecz, zapis życia na marginesie społeczeństwa - z licznymi zresztą postulatami, po części wciąż aktualnymi. W.bonusie sarkazm wycelowany w snobizm i niechętnie udzielane najbiedniejszym wsparcie, nader często oszukańcze.
Z ciekawostek: wciąż nie ustalono jednoznacznie, w piwnicach którego to luksusowego hotelu paryskiego tyrali najemni pomagierzy ( w koszmarnych.warunkach),Orwellowski opis niechlujnego i wiecznie brudnego szefa hotelowej kuchni cytuje jako usprawiedliwienie kucharz w pamiętnym serialowym hotelu Zacisze , oryginalnie Fawlty Towers, z Johnem Cleese jako odtwórcą roli współwłaściciela hoteliku ( Cleese wraz z żoną byli autorami scenariusza tej kultowej komedìi)
Rewelacyjna rzecz, zapis życia na marginesie społeczeństwa - z licznymi zresztą postulatami, po części wciąż aktualnymi. W.bonusie sarkazm wycelowany w snobizm i niechętnie udzielane najbiedniejszym wsparcie, nader często oszukańcze.
więcej Pokaż mimo toZ ciekawostek: wciąż nie ustalono jednoznacznie, w piwnicach którego to luksusowego hotelu paryskiego tyrali najemni pomagierzy ( w...
7,5 nawet
7,5 nawet
Pokaż mimo toA On znowu taki prawdziwy i na czasie ....
Niby tak dawno temu i niby w innym życiu ,ale tak naprawdę niezbyt wiele się zmieniło. Ludzie pracujący od zmierzchu do świtu za marny grosz, odwieczny podział na klasy, walka o przetrwanie i lepszy byt.... bardzo prawda...
Część o noclegowniach i trampach też bardzo poruszająca i pouczająca ,trochę jak reportaż. I to bardzo dobry
A On znowu taki prawdziwy i na czasie ....
więcej Pokaż mimo toNiby tak dawno temu i niby w innym życiu ,ale tak naprawdę niezbyt wiele się zmieniło. Ludzie pracujący od zmierzchu do świtu za marny grosz, odwieczny podział na klasy, walka o przetrwanie i lepszy byt.... bardzo prawda...
Część o noclegowniach i trampach też bardzo poruszająca i pouczająca ,trochę jak reportaż. I to bardzo dobry
Ta opowieść na mało atrakcyjny temat w formie pamiętnika jest autorstwa G. Orwella, a właściwie Erica Blaira, bo ten pierwszy to pseudonim, który pisarz przyjął, aby nie narażać na szwank rodziny w związku z niechlubną tudzież haniebną treścią książki i jest to pierwsza powieść jego autorstwa. Dla przypomnienia najsłynniejszymi tytułami spod jego pióra są "Folwark zwierzęcy" oraz "Rok 1984".
Na własnej skórze poczuł, jak to jest należeć do najniższej grupy społecznej dwóch tytułowych miast. Najpierw trudy życia poznawał w Paryżu, dokąd przeniósł się jako 27-latek i w pensjonacie tudzież hotelu przy hałaśliwej ulicy nędzarzy biedował. Z biegiem czasu nastąpiły okoliczności, które sprawiły, że wrócił do Londynu, gdzie w dalszym ciągu wystawiony był na życie "pod wozem".
Każdy kraj jest inny, inna jest mentalność ludzi, obyczaje, zachowania i tak samo zjawisko biedy różni się w tych dwóch opisanych krajach. Paryską niedolę autor współdzieli razem z Borysem, rosyjskim emigrantem poznanym w szpitalu. Autor miał wobec tego człowieka zupełnie inne intencje, gdy chciał go odnaleźć, ale rzeczywistość okazała się jednakowa dla nich obu, a może gorsza dla tamtego. Tym sposobem przez większość narracji jadą na tym samym wózku.
Autor zwyczajnie w najprostszych słowach opisuje to wszystko, co stanowiło problem dnia, jeśli nie chwili. Zakup chleba, kawałka chleba okazuje się nie lada wyzwaniem, bo trzeba wybrać tańszy rodzaj i pojawia się panika, która toczy nierówną walkę z pozorami, które człowiek mimo wszystko chce zachować. Autor przez pewien czas dawał lekcje angielskiego. Ta aktywność któregoś razu się nagle urwała i pojawił się temat lombardu i chęć zastawienia ubrań. Wreszcie podejmuje kolejne próby znalezienia pracy. Próby oczywiście nieudane. Rutyny biedowania oplatają liczne poboczne opowieści dotyczące spraw i historii Borysa. Oszczędności natomiast z każdą chwilą stawały się coraz mniejsze, co nie przydawało mężczyznom spokoju. Zwykłe sprawy zmusiły ich do pokrętnych poczynań i kombinowania jak się da.
Zdolności obserwatorskie razem z pisarskimi dają w efekcie niesłychanie esencjalną opowieść, choć w większości szczegóły te są smaczkami wywołującymi raczej odrazę i obrzydzenie i często niedowierzanie. Jeśli można sobie wyobrażać biedę, to równie dobrze może okazać się, że tej wizji tak wiele brakuje. Blair zadbał o jak najdokładniejsze opisanie swoich przeżyć i to w sposób bardzo dobitny. Poprzez jego doświadczenia z ulicy, z marginesu czytelnik może poznać gruntownie choćby warunki pracy w hotelu, zachowania ludzi ze schronisk, pracowników tanich hoteli, służb, urzędników.
W relacji jest wiele francuskich zwrotów, co może okazać się lekko kłopotliwe, ale to nie przeszkoda, która uniemożliwiałaby zrozumienie wątków, scen czy dialogów. O ile bohaterowie tego swoistego reportażu posiadają bogate życiorysy, to w natłoku przykrych, tak skrajnych doznań, zatracają się, czyniąc z bohaterów zwykłych prostaków, co naturalnie wynika z sytuacji, w której musieli się odnaleźć. W całej tej mizerii ludzkiego losu, którą tak sprawnie ubrał w słowa Blair, można wyłuskać parę zdań, zwrotów, opisów, które właściwie nie mają wpływu na nic, co miało wpływ na dolę autora czy jego kompanów, ale dają dobitne uzupełnienie obrazu społeczeństwa, zachowań ludzi i aktualnej sytuacji miasta. Właśnie te drobne obserwacje, pozornie mało znaczące wypadki, czasem wiele dopowiadają.
Włóczęgostwo, choroby, niedomaganie, brud, beznadzieja i upodlenie. To ostanie daje się odczuć chyba jako coś najbardziej przykrego, bo chodzi też o morale, które ubożeją z pełną świadomością człowieka. Upokorzenia, którym nie sposób zaradzić, a które znacząco przyczyniają się do degradacji tej warstwy społeczeństwa, to wymierność wielu składowych. Jałowe, bezsensowne i dokuczliwe to tylko trzy określenia na taki byt, ale każda ze stron tej powieści to najsłuszniejsza konkretyzacja tego przykrego zjawiska.
Ta opowieść na mało atrakcyjny temat w formie pamiętnika jest autorstwa G. Orwella, a właściwie Erica Blaira, bo ten pierwszy to pseudonim, który pisarz przyjął, aby nie narażać na szwank rodziny w związku z niechlubną tudzież haniebną treścią książki i jest to pierwsza powieść jego autorstwa. Dla przypomnienia najsłynniejszymi tytułami spod jego pióra są "Folwark...
więcej Pokaż mimo to