Jest to wybór prac Autora i jak każdy wybór zawiera ciekawe i mniej ciekawe teksty - każdego interesuje coś innego. Ale te eseje dają do myślenia, każą pochylić się nad przyziemnymi rzeczami (np. genialny jest opis czynności, które wykonuje każdy z nas),sprawami natury (np. przejmujący opis znaczenia śpiewu słowika),opis złotych dni czy życia przeżywanego w samotności w porównaniu z agonem greckim. Dwa cytaty: "W takim najzwyczajniejszym zdarzeniu kryje się najwięcej tajemnic" oraz "W ten sposób otrzymuję nieporównanie więcej tego, czego potrzebuję" - to w kontekście zanurzenia się w zwykłej codzienności. W Posłowiu tłumaczka i autorka wyboru opisuje fascynującą postać Hamvasa. Zachęcam i chętnie przeczytam więcej!

Jest to wybór prac Autora i jak każdy wybór zawiera ciekawe i mniej ciekawe teksty - każdego interesuje coś innego. Ale te eseje dają do myślenia, każą pochylić się nad przyziemnymi rzeczami (np. genialny jest opis czynności, które wykonuje każdy z nas),sprawami natury (np. przejmujący opis znaczenia śpiewu słowika),opis złotych dni czy życia przeżywanego w samotności w...

Przytoczony na ostatniej stronie okładki fragment mówiący o chęci autora do napisania książki, którą można zgubić lub podarować, jest arcytrafny. Tej książki można nawet nie czytać; to zestaw całkowicie zbędnych porównań i egzaltowanych przemyśleń podawanych "na wiarę", bez najmniejszego umotywowania.

Na uwagę zasługuje tu jedynie ładne wydanie.

Przytoczony na ostatniej stronie okładki fragment mówiący o chęci autora do napisania książki, którą można zgubić lub podarować, jest arcytrafny. Tej książki można nawet nie czytać; to zestaw całkowicie zbędnych porównań i egzaltowanych przemyśleń podawanych "na wiarę", bez najmniejszego umotywowania.

Na uwagę zasługuje tu jedynie ładne wydanie.

Dla takich książek żyję.
Trudno wykrzesać coś sensownego, kiedy ma się za sobą tak mistrzowskie teksty, które potrafią przemeblować w głowie. Pozostaje mi się tylko pokłonić.
Będę wracać

Dla takich książek żyję.
Trudno wykrzesać coś sensownego, kiedy ma się za sobą tak mistrzowskie teksty, które potrafią przemeblować w głowie. Pozostaje mi się tylko pokłonić.
Będę wracać

Literacki ukłon w stronę pierwszeństwa ducha nad materią.

Magnetyczna osobowość autora unosi się nad kartami „Księgi gaju laurowego”, jak mgła nad oceanem. Zabarwione poezją eseje inspirują nie tyle do zmiany stylu życia, ile sposobu postrzegania świata i przewartościowania całości egzystencji. Każdy z zamieszczonych w tomie esejów cechuje pogoda ducha, serdeczność i pomimo świadomości istnienia tragicznej podszewki istnienia, afirmacja życia.

Węgierski eseista uświęca codzienność, by zachwycić się światem.

Literatura wysoce metafizyczna, przynosząca ukojenie i namysł.

"Wybrałem nie los cezarów, nie agon, nie sławę, nie sukces, nie życie publiczne, tylko intymną i ciepłą samotność, ponieważ jest bogatsza. Jest czymś więcej".

Rozpiętość tematyczna rozważań jest imponująca, filozofia antyczna i nowożytna, kryzys cywilizacji i wartości duchowych, psychologia zbierania kwiatów i istota tak zwanych złotych dni. Pisarz i filozof, doświadczony przez dramaty wojen, poszukujący zrozumienia wśród ludzi o podobnym napięciu duchowym i intelektualnym, zabiera czytelnika w wytyczoną przez kanon gatunku podroż.

W eseju „Złote dni” wybiera ogród, bibliotekę i milczące spacery, by cieszyć się chwilą ulotną, urodą życia i smakiem miodowej figi.

Literacki ukłon w stronę pierwszeństwa ducha nad materią.

Magnetyczna osobowość autora unosi się nad kartami „Księgi gaju laurowego”, jak mgła nad oceanem. Zabarwione poezją eseje inspirują nie tyle do zmiany stylu życia, ile sposobu postrzegania świata i przewartościowania całości egzystencji. Każdy z zamieszczonych w tomie esejów cechuje pogoda ducha, serdeczność i...

ależ to się czytało! rzadko kiedy eseje wywołują u mnie takie emocje jak te zamieszczone w tym zbiorze

ależ to się czytało! rzadko kiedy eseje wywołują u mnie takie emocje jak te zamieszczone w tym zbiorze

Wielowątkowa, erudycyjna, a jednocześnie niezwykle subtelna i osobista eseistyka. Pachnąca ziołami, spijająca owocowe nektary, rzucająca inne spojrzenie na ugruntowane, wydawałoby się, filozoficzne i etyczne dogmaty. Nawet pozornie rozmyte fragmenty pozostawiają nas z błogą melodyjnością tekstu i stylu, na co ogromny wpływ ma tłumaczenie p. Teresy Worowskiej.

Wielowątkowa, erudycyjna, a jednocześnie niezwykle subtelna i osobista eseistyka. Pachnąca ziołami, spijająca owocowe nektary, rzucająca inne spojrzenie na ugruntowane, wydawałoby się, filozoficzne i etyczne dogmaty. Nawet pozornie rozmyte fragmenty pozostawiają nas z błogą melodyjnością tekstu i stylu, na co ogromny wpływ ma tłumaczenie p. Teresy Worowskiej.

Jeśli mielibyście przeczytać w tym roku tylko jedną książkę i zastanawiacie się którą, podpowiadam - tę. Jedna z najpiękniejszych, jakie kiedykolwiek trafiły mi w ręce. Zaufajcie.

Jeśli mielibyście przeczytać w tym roku tylko jedną książkę i zastanawiacie się którą, podpowiadam - tę. Jedna z najpiękniejszych, jakie kiedykolwiek trafiły mi w ręce. Zaufajcie.

Niezwykły zbiór esejów. Najbardziej porwały mnie te bardziej osobiste przemyślenia życiowe autora - nie te opierające się na nurtach filozoficznych.

Niezwykły zbiór esejów. Najbardziej porwały mnie te bardziej osobiste przemyślenia życiowe autora - nie te opierające się na nurtach filozoficznych.

Coś wspaniałego. Filozofia dnia codziennego. Bycie człowiekiem. Napisane tak, że czuje się ten laurowy aromat...

Coś wspaniałego. Filozofia dnia codziennego. Bycie człowiekiem. Napisane tak, że czuje się ten laurowy aromat...

Ciekawa książka. Dające do myślenia eseje. Warto usiąść i pomyśleć nad życiem.

Ciekawa książka. Dające do myślenia eseje. Warto usiąść i pomyśleć nad życiem.