Rewelacyjna jest ta książka. Na wskroś przesiąknięta melancholią, tęsknotą za tym, co minęło (lub czego nigdy nie było?) i przede wszystkim: samotnością.
Język piękny, obrazy same przesuwają się przed oczami: brzoskwiniowe zchody słońca, wełniste wieczory, lepki tłum, lisie spojrzenia, brutalne piękno, a także: zapachy grzechów, dreszcze niczym stado kaczek, słodkie pajęczyny w zakamarkach złudzeń i ten słoń, co trąbi w środku nocy na nagim wzgórzu.
Nie zabrakło i tragikomizmu jednak atmosfera historii była nieprzerwanie słodko-gorzka lub po prostu smutna.
Daję 10/10, bo nieczego mi w tej książce nie zabrakło.Już się cieszę na kolejne spotkanie za kilka lat.

Rewelacyjna jest ta książka. Na wskroś przesiąknięta melancholią, tęsknotą za tym, co minęło (lub czego nigdy nie było?) i przede wszystkim: samotnością.
Język piękny, obrazy same przesuwają się przed oczami: brzoskwiniowe zchody słońca, wełniste wieczory, lepki tłum, lisie spojrzenia, brutalne piękno, a także: zapachy grzechów, dreszcze niczym stado kaczek, słodkie...

Interesująca powieść z powodów stylistycznych oraz obyczajowych, bez dydaktyzmu o upadaniu w historię i codzienność. Pyszne porównania, brawurowe metafory. Ciekawie opowiedziana "ballada" o miłości homoseksualnej jako po prostu miłości - o uczuciu, o pragnieniu i stracie. Prowokacyjne uwikłanie czytelnika w konteksty ważne historycznie. Na pewno tłumacz wykonał pracę niezwykłą, gdyż zachował, jak się domyślam, oryginalny i (w dobrym rozumieniu) "egzotyczny" - trochę jak wielość kolorowych przypraw na straganie w Izraelu, w starej Jerozolimie - język autora.

Interesująca powieść z powodów stylistycznych oraz obyczajowych, bez dydaktyzmu o upadaniu w historię i codzienność. Pyszne porównania, brawurowe metafory. Ciekawie opowiedziana "ballada" o miłości homoseksualnej jako po prostu miłości - o uczuciu, o pragnieniu i stracie. Prowokacyjne uwikłanie czytelnika w konteksty ważne historycznie. Na pewno tłumacz wykonał pracę...

To piękna i dramatyczna historia miłości napisana bardzo emocjonalnie a zarazem bez jednej fałszywej nuty. Na pierwszy plan wysuwa się chwytający za serce związek głównego bohatera z Arikiem, wielkim fanem domowego porządku. Bohater wciąga czytelnika do „środka“ wydarzeń. Wszedłem w jego skórę. Byłem nim, gdy wspominał swego ukochanego i w myślach pytał: „Czy pamiętasz to, mój najmilszy Ariku?“. Kochałem Arika i tęskniłem za nim szaleńczo tak, jak kochał i tęsknił bohater. I razem z bohaterem biłem się z myślami, co począć z innymi chłopakami – czy to jest przyjaźń, czy to jest kochanie, czy tylko seks?

Bohater zaś to oficer armii izraelskiej. Obrzezany „w dniu, w którym powiesili Eichmanna“, w wieku 13 lat miał całą historię Holocaustu w małym palcu. Wychowany w tyglu Żydów przybyłych do Izraela ze wszystkich stron świata, kocha i nienawidzi swego kraju miłością i nienawiścią wielką, czystą i prawdziwą. Jest gejem bolejącym nad tym, że najprawdopodobniej nigdy nie będzie miał dzieci. Ma poczucie wiszącej nad nim żydowskiej klątwy: „Obyś wszystko miał i w jednej chwili wszystko stracił“. Pewnie m.in. dlatego wybrał (wybrał?) los obieżyświata. Dokąd wyjeżdża Żyd nie mogący znieść przekleństwa życia w terroryzowanym przez wojny i zamachy kraju? Bliskowschodni węzeł gordyjski zamienia na kocioł bałkański: do Jugosławii, w której rządzi Milosevic.

„Ciotka Farhuma nie była dziwką“ to również barwny opis społeczności sefardyjskich Żydów, w którym króluje matka bohatera. Do rytuałów tego świata należy i rzucanie uroków, i zjadanie napletka obrzezanego niemowlaka przez bezdzietną kobietę, i nieustanne zastanawianie się, czy ciotka Farhuma jest dziwką. Wprawdzie nikt nigdy nie widział jej klientów, ale…

Nie przegapcie tej świetnej książki.

(Mariusz Kurc, nr 7)

To piękna i dramatyczna historia miłości napisana bardzo emocjonalnie a zarazem bez jednej fałszywej nuty. Na pierwszy plan wysuwa się chwytający za serce związek głównego bohatera z Arikiem, wielkim fanem domowego porządku. Bohater wciąga czytelnika do „środka“ wydarzeń. Wszedłem w jego skórę. Byłem nim, gdy wspominał swego ukochanego i w myślach pytał: „Czy pamiętasz to,...

Cholernie dobra, choć smutna książka. I oniryczna.
Poszatkowany charakter powieści tego izraelskiego pisarza przywodzi na myśl eksperymenty linearne Williama S. Burroughsa, acz zaznaczyć należy, że tutaj podane zostały w dużo przystępniejszym wydaniu. Świetnie też oddaje gonitwę myśli, a raczej ich chaos, towarzyszący człowiekowi po dramatycznych życiowych zmianach.
Abstrahując od orientacji seksualnej bohatera, "Ciotka..." to także świetny materiał antropologiczny - to, w jaki sposób autor oddaje klimat tygla kulturowego Izraela (i nie tylko) to materiał badawczy pierwsza klasa! Czytelnik nie tylko słyszy rozmowy na własne uszy, lecz również czuje zapachy kuchni matki głównego bohatera, którego - notabene - imienia nigdy nie poznajemy (możemy założyć, że pewnie zwie się Yossi, skoro narracja jest pierwszoosobowa).
Bardzo ciekawa rzecz. I poruszająca te rejony emocji, o których nawet nie wiedziałem, że istnieją.

Cholernie dobra, choć smutna książka. I oniryczna.
Poszatkowany charakter powieści tego izraelskiego pisarza przywodzi na myśl eksperymenty linearne Williama S. Burroughsa, acz zaznaczyć należy, że tutaj podane zostały w dużo przystępniejszym wydaniu. Świetnie też oddaje gonitwę myśli, a raczej ich chaos, towarzyszący człowiekowi po dramatycznych życiowych zmianach....

Książka jest po prostu cudna. Kocham, kocham, kocham heh ;-)

Książka jest po prostu cudna. Kocham, kocham, kocham heh ;-)

Wspaniała zabawna rzecz ! Polecam!

Wspaniała zabawna rzecz ! Polecam!

Piękny poetycki język oraz przedstawienie ciekawych przemyśleń na tle historyczno-kulturowym. Autor przepięknie opisuje poza tym obraz miłości. Jeśli komuś nie przeszkadza opis romansu między mężczyznami (bo zapewne znajdą się i tacy...) gorąco polecam.

Piękny poetycki język oraz przedstawienie ciekawych przemyśleń na tle historyczno-kulturowym. Autor przepięknie opisuje poza tym obraz miłości. Jeśli komuś nie przeszkadza opis romansu między mężczyznami (bo zapewne znajdą się i tacy...) gorąco polecam.

Ta książka zagina czasoprzestrzeń - czyta się tak szybko, że mimo, iż miałam wrażenie przeczytania dwóch stron, w rzeczywistości przewaliłam dziesięć xD
Dość pogmatwane, ale ciekawe.
Dłuższa recenzja na http://czechozydek.wordpress.com :)

Ta książka zagina czasoprzestrzeń - czyta się tak szybko, że mimo, iż miałam wrażenie przeczytania dwóch stron, w rzeczywistości przewaliłam dziesięć xD
Dość pogmatwane, ale ciekawe.
Dłuższa recenzja na http://czechozydek.wordpress.com :)

Czytając tę powieść, czułem zapach potraw szykowanych przez mamę głównego bohatera. Tę książkę czuje się wszystkimi zmysłami :D

Czytając tę powieść, czułem zapach potraw szykowanych przez mamę głównego bohatera. Tę książkę czuje się wszystkimi zmysłami :D

Bardzo specyficzna, miejscami gorzka książka aczkolwiek mi osobiście przypadła do gustu. Zwłaszcza jej język a także jej liryzm. Ciekawym wątkiem jest trudna relacja jaka łączy głównego bohatera z matką.

Bardzo specyficzna, miejscami gorzka książka aczkolwiek mi osobiście przypadła do gustu. Zwłaszcza jej język a także jej liryzm. Ciekawym wątkiem jest trudna relacja jaka łączy głównego bohatera z matką.