dawno się tak dobrze nie bawiłem...

dawno się tak dobrze nie bawiłem...

Lekka,przezabawna,pełna niespodzianek,świetnie się czyta, gorąco polecam.

Lekka,przezabawna,pełna niespodzianek,świetnie się czyta, gorąco polecam.

Ciekawa fabuła, sporo się dzieje, poczucie humoru autorki bardzo mi się spodobało z chęcią sięgnę po jej następną książkę.

Ciekawa fabuła, sporo się dzieje, poczucie humoru autorki bardzo mi się spodobało z chęcią sięgnę po jej następną książkę.

Muszę oddać Autorce , a może Autorczyni XD, iż historia zarysowana została ciekawie. Nieco naciągana, ale nie bądźmy małostkowi. Momentami nawet występowały elementy humorystyczne. Ale ten JĘZYK!!! Tragedia. Wątpię czy ta pozycja widziała ręce redaktora. Jeżeli tak, to niech nas wszystkie Muzy mają w opiece. Wymęczona via audiobook. Przez papier bym nie przebrnęła.

Muszę oddać Autorce , a może Autorczyni XD, iż historia zarysowana została ciekawie. Nieco naciągana, ale nie bądźmy małostkowi. Momentami nawet występowały elementy humorystyczne. Ale ten JĘZYK!!! Tragedia. Wątpię czy ta pozycja widziała ręce redaktora. Jeżeli tak, to niech nas wszystkie Muzy mają w opiece. Wymęczona via audiobook. Przez papier bym nie przebrnęła.

Zakręcona opowieść o dwóch kobietach,hydraulik Magdzie i pracownicy firmy Blance.Los połączył je ze sobą w dosłownym sensie,Magda oddała kiedyś swój szpik Blance,co czyni je genetycznymi siostrami.
Humor,niebanalni bohaterowie jak Rusek czy Lenin,do tego wątek kryminalny i mamy całkiem zgrabną lekturę na deszczowe popołudnie.Polecam!!

Zakręcona opowieść o dwóch kobietach,hydraulik Magdzie i pracownicy firmy Blance.Los połączył je ze sobą w dosłownym sensie,Magda oddała kiedyś swój szpik Blance,co czyni je genetycznymi siostrami.
Humor,niebanalni bohaterowie jak Rusek czy Lenin,do tego wątek kryminalny i mamy całkiem zgrabną lekturę na deszczowe popołudnie.Polecam!!

Co to było!?
Język straszny, patetyczny, górnolotny, przecież w życiu nikt tak nie mówi. Ciężko się czytało, za dużo epitetów, ozdobników.
Historia denna. Ale to chyba przez sposób napisania, bo gdyby przyjąć inną formę i skupić się na treści, nie na wspaniałym budowaniu zdań, byłoby dużo lepiej.
Bohaterowie, oprócz architekta, same głupkowate postacie. Ta Blanka, no głupia jak but. Magda, miałam wrażenie, że na koniec się okaże, że to zaginiona siostra Blanki, ten sam poziom.
Plus jest taki, że się pośmiałam w niektórych momentach, ale częściej z zażenowania kręciłam głową, ale pokonałam.
Panie Boże strzeż mnie od takich książek...

Co to było!?
Język straszny, patetyczny, górnolotny, przecież w życiu nikt tak nie mówi. Ciężko się czytało, za dużo epitetów, ozdobników.
Historia denna. Ale to chyba przez sposób napisania, bo gdyby przyjąć inną formę i skupić się na treści, nie na wspaniałym budowaniu zdań, byłoby dużo lepiej.
Bohaterowie, oprócz architekta, same głupkowate postacie. Ta Blanka, no...

Wyobraźnia autorki i poczucie humoru tej książki pozytywnie mnie zaskoczyły. Zupełnie jak we francuskiej komedii. Miejscami musiałam przestać czytać i śmiać się, aby złapać oddech. Babka Władysława to właściwie wypisz-wymaluj, moja babcia. Zaskakujące też, że temat poważny jak choroba został tutaj ujęty z niezwykłą gracją i bez przytłoczenia. W sumie, dzięki poleceniu mi tej książki przez bibliotekarki, spędziłam rozrywkowo dwa wieczory.

Wyobraźnia autorki i poczucie humoru tej książki pozytywnie mnie zaskoczyły. Zupełnie jak we francuskiej komedii. Miejscami musiałam przestać czytać i śmiać się, aby złapać oddech. Babka Władysława to właściwie wypisz-wymaluj, moja babcia. Zaskakujące też, że temat poważny jak choroba został tutaj ujęty z niezwykłą gracją i bez przytłoczenia. W sumie, dzięki poleceniu mi...

Tłem wydarzeń jest polskie miasto, mamy więc wyjątkowe odniesienia, miejskie historie, które tworzą wyjątkowy klimat. Uważam ten lokalny patriotyzm za najmocniejszy punkt książki. Poza tym znajdziemy tu Nk, hasztagi, J. Deppa, korpo, mamusię i punktację na końcu rozdziałów. Trafne sformułowania okazują się być przegadane. Zwroty więcej niż oklepane. Podsumowując, czytało się, jak serial. Nie uważam tego za zaletę. Zapomniałabym, kwiatki, jak np.: "przeglądnąwszy", nie powinny w ogóle się pojawić, za to zwrócić uwagę czytelnika.

Tłem wydarzeń jest polskie miasto, mamy więc wyjątkowe odniesienia, miejskie historie, które tworzą wyjątkowy klimat. Uważam ten lokalny patriotyzm za najmocniejszy punkt książki. Poza tym znajdziemy tu Nk, hasztagi, J. Deppa, korpo, mamusię i punktację na końcu rozdziałów. Trafne sformułowania okazują się być przegadane. Zwroty więcej niż oklepane. Podsumowując, czytało...

Gdy przeczytałam opis na okładce, nabrałam dużej ochoty, by zapoznać się z tą książką. Monika B. Janowska oddaje w nasze ręce kolejną dobrą powieść. Wyjątkowo ciekawa fabuła i szybka akcja powoduje, że o nudzie nie mam mowy.

Dwie główne bohaterki, to Magda i Blanka, ale w ich życiu pojawi się jeszcze jedna kobieta, Babka Władysława. Trzy kobiety na początku nie wiedzą o swoim istnieniu, ale ich losy autorka sprytnie łączy w piękną opowieść.
Magda jest hydraulikiem i pracuje często na różnych budowach wśród mężczyzn. Prowadzi firmę ze swoją wspólniczką i jest doskonałym fachowcem. Wpada w oko przystojnemu architektowi, któremu brudne robocze spodnie wcale nie przeszkadzają. Magda ma dziwną przypadłość i pod wpływem stresu nie może wypowiedzieć ani słowa, co nie ułatwia jej życia.
Blanka to atrakcyjna blondynka, którą porzuca mąż. W jej życiu nastaje ciąg niecodziennych zdarzeń. Swoje rozsypujące się życie próbuje pogodzić z opieką nad ojcem, który ma zaniki pamięci. Jej nieporadność stwarza dużo niepotrzebnych komplikacji i utrudnia jej życie. Cechy charakteru dziewczyny potrafią lekko irytować, a zachowanie bawić.

Te dwie kobiety poznają się w dziwnych okolicznościach, mimo to szybko się polubią. Jest jeszcze jedna wyjątkowa bohaterka choć drugoplanowa, jednak w całej fabule bardzo ważna. Babka Władysława to energiczna staruszka z tajemnicą z przeszłości, która namiesza w życiu obu dziewczyn.

W książce dzieje się bardzo dużo, a wątek kryminalny dodaje dodatkowych emocji. Tajemnice Babki Władysławy okażą się bardzo intrygujące. Wszystkie bohaterki cudowne, z dokładnie zarysowanymi charakterami. Ich indywidualne cechy, powodują, że są bardzo ciekawe. Lubimy je i bardzo chętnie zanurzamy się w ich życie. Wątek starszych ludzi jest dla mnie bardzo ważny, pomaga zrozumieć choroby oraz potrzeby osób w sędziwym wieku. Fabuła delikatnie, naturalnie nawiązuje do poważnych spraw. Dowiemy się, jak nasze decyzje wpływają czasem na życie innych osób ? W jaki sposób możemy komuś uratować życie i co z tego może wyniknąć ?

Powieść obyczajowa z domieszką akcji kryminalnych o kobietach, miłości, rozterkach sercowych i darowaniu życia. Wielowątkowa fabuła nie pozwala się nudzić. Napisana lekko z dowcipnymi dialogami i narracją z dużą dawką humoru. Dobrze spędzony czas, a wnioski, które wyciągniemy, mogą zaowocować na przyszłość i zmienić nasze lub czyjeś życie.

„Mało brakowało” – To książka o trzech kobietach, o różnych zainteresowaniach i preferencjach, ale życie niespodziewanie krzyżuje ich losy. Opowieść czasem wzruszająca, czasem śmieszna lub zmuszająca do zadumy i przemyślenia. Dopracowane cechy bohaterek i ich życiowe problemy uwiodą nas. Nie będziemy się nudzić, bo akcja biegnie do przodu i nie ma czasu na odkładanie książki nawet na chwilę.

Polecam wszystkim.

Gdy przeczytałam opis na okładce, nabrałam dużej ochoty, by zapoznać się z tą książką. Monika B. Janowska oddaje w nasze ręce kolejną dobrą powieść. Wyjątkowo ciekawa fabuła i szybka akcja powoduje, że o nudzie nie mam mowy.

Dwie główne bohaterki, to Magda i Blanka, ale w ich życiu pojawi się jeszcze jedna kobieta, Babka Władysława. Trzy kobiety na początku nie wiedzą o...

Mocna siódemka ⭐
Lekka, zabawna historyjka kryminalna świetnie przeczytana przez Gabrielę Jaskułę.
Odpoczęłam przy niej po przygnębiającym Egzekutorze.
Mała podpowiedź - słucha się o wiele przyjemniej przy zwiększeniu prędkości do wartości 1,25

Mocna siódemka ⭐
Lekka, zabawna historyjka kryminalna świetnie przeczytana przez Gabrielę Jaskułę.
Odpoczęłam przy niej po przygnębiającym Egzekutorze.
Mała podpowiedź - słucha się o wiele przyjemniej przy zwiększeniu prędkości do wartości 1,25