Sweep of the Blade" zdecydowanie utrzymuje poziom wcześniejszych części Serii Innkeeper Chronicles.Jako,że to część połówkowa,bohaterka nie jest Dina,Oberżystka,ale jej starsza siostra,Maud.Andews,tak jak w serii o Kate Daniels postanowiła przybliżyć czytelnikom inną,wazna dla fabuły osobę i pokazać z nieco innehj perspektywy problemy kosmicznej rzeczywistości.Fabuła tej części nie posuwa do przodu akcji,jeśli chodzi o poszukiwanie rodzicow Diny i Maud,ale skupia się na innym wycinku tej historii.Tym razem chodzi tu o Maud i jej związki z wampirzymi Domami,o cała politykę wampirów i przybliżenie ich cywilizacji czytelnikowi.W tej serii to nie sa nieumarli,sterowani przez nawigatorów,tutaj stanowią inteligentną rasę ,spokrewniona z ludźmi,ale jednak bardziej krwiożerczą...Sama fabuła jest zawiła i interesująca i trudno jest oderwać sie od czytania.Tradycyjnie,zakończenie nastepuje w takim momencie,że należałoby mieć pod ręka kolejną część dziejów rodziny Demille.

Sweep of the Blade" zdecydowanie utrzymuje poziom wcześniejszych części Serii Innkeeper Chronicles.Jako,że to część połówkowa,bohaterka nie jest Dina,Oberżystka,ale jej starsza siostra,Maud.Andews,tak jak w serii o Kate Daniels postanowiła przybliżyć czytelnikom inną,wazna dla fabuły osobę i pokazać z nieco innehj perspektywy problemy kosmicznej rzeczywistości.Fabuła tej...

Maud Demille jest córką Oberżystów – osób prowadzących magiczne Zajazdy zapewniające bezpieczne schronienie międzyplanetarnym podróżnikom na każdym zamieszkałym świecie – tak więc dobrze zdaje sobie sprawę, że proste, nudne i spokojne życie nie jest jej pisane. Ale nawet ona nie jest w stanie przewidzieć tego, co zgotuje jej los.

Kiedy jej mąż, wampir ze znamienitego rodu, dopuszcza się zdrady, zostaje wraz z nim i córką Helen wygnana na nieprzyjazną, pustynną planetę Karhari. Wkrótce mąż popełnia o jeden błąd za dużo i przypłaca to życiem, a Maud, zdana w całości tylko na siebie, poświęca ponad rok na wywarcie zemsty na zabójcach. Uratowana przez siostrę Dinę, przyrzeka sobie nie mieć już nigdy więcej nic wspólnego z wampirami.

Tyle tylko, że pomagając Dinie uratować świat, spotyka na swojej drodze Arlanda, Marshala Domu Krahr, jednego z najpotężniejszych wampirzych rodów. Nie mija wiele czasu i Arland prosi ją o rękę. A ona odmawia. Dziedzic Domu Krahr nie przywykł do takiego traktowania i nie zamierza rezygnować. Z drugiej strony Maud nie jest w stanie zmusić się do zapomnienia o nim. Nie pomaga też to, że bycie na powrót człowiekiem okazuje się dla niej o wiele trudniejsze, niż bycie wampirzycą.

By ostatecznie poradzić sobie z targającymi nią rozterkami, przyjmuje zaproszenie do odwiedzenia macierzystej planety Arlanda. Dobrze zdaje sobie sprawę z tego, że kobieta o wątpliwej przeszłości, która na dodatek powiedziała ‚nie’ ukochanemu synowi dumnych i potężnych rodziców, nie może się tam spodziewać miłego przywitania. Może sama nie jest pewna, czy powinna wychodzić za Arlanda, ale nie zamierza pozwolić, by to inni podejmowali za nią decyzje. Maud Demille nigdy nie cofa się przed wyzwaniami, a Dom Krahr ma się wkrótce przekonać, że Maud nie jest dokładnie taka, jak się spodziewali.

*tłumaczenie dibbler2

Maud Demille jest córką Oberżystów – osób prowadzących magiczne Zajazdy zapewniające bezpieczne schronienie międzyplanetarnym podróżnikom na każdym zamieszkałym świecie – tak więc dobrze zdaje sobie sprawę, że proste, nudne i spokojne życie nie jest jej pisane. Ale nawet ona nie jest w stanie przewidzieć tego, co zgotuje jej los.

Kiedy jej mąż, wampir ze znamienitego...

Jak wampajery , to tylko z Domu Krahr. Arland rządzi , ba, mógłby mnie nawet nadryżć :P Ale do brzegu, cóż my to mamy ...Heroinę z poukładanymi klepkami , bez omdlewania gdy tylko wiatr zawieje jej w nos dezodoratem wybrańca .Kobitka wie, czego chce a jak nie dostanie , to wyrwie sobie z korzeniami , sama. Mamy też cudnej urody,elokwencji,bogactwa ( ooo...tego bogactwa jest naprawdę sporo ..),charyzmy,wojowniczości, empatii i ...co najważniejsze , poczucia humoru wampajera .Jest polityka , bijatyka, dzikie węże (oni to prawie za smoki mają ).I kosmos, i ścigacze, i małe liski .Obłęd w oczach i czytanie na wydechu . Nie zalecam chrupania przy książce czegokolwiek, człowiek nie czuje a już w nerwach wrąbie całe ptasie mleczko . Taka akcja , romans i klimat .

Jak wampajery , to tylko z Domu Krahr. Arland rządzi , ba, mógłby mnie nawet nadryżć :P Ale do brzegu, cóż my to mamy ...Heroinę z poukładanymi klepkami , bez omdlewania gdy tylko wiatr zawieje jej w nos dezodoratem wybrańca .Kobitka wie, czego chce a jak nie dostanie , to wyrwie sobie z korzeniami , sama. Mamy też cudnej urody,elokwencji,bogactwa ( ooo...tego bogactwa ...

Ta część jest o siostrze Diny, Maud... i jest równie oryginalna i wciągająca jak wcześniejsze!!!!
Jeśli czytaliście wcześniejsze części o Oberżystce, to ta pozycja jest również obowiązkowa ;)

Ta część jest o siostrze Diny, Maud... i jest równie oryginalna i wciągająca jak wcześniejsze!!!!
Jeśli czytaliście wcześniejsze części o Oberżystce, to ta pozycja jest również obowiązkowa ;)