Taka sobie, bez szału. Akcja była wartka i szybka, ale nie mogłam się wciągnąć. Nikkki - trochę protekcjonalna, ale rozumiem ją. Strata męża mnie również bardzo by przybiła. Jennifer zaplusowała sobie u mnie tym, że pomogła tej starszej Pani. Całość czytało się nie najgorzej.

Taka sobie, bez szału. Akcja była wartka i szybka, ale nie mogłam się wciągnąć. Nikkki - trochę protekcjonalna, ale rozumiem ją. Strata męża mnie również bardzo by przybiła. Jennifer zaplusowała sobie u mnie tym, że pomogła tej starszej Pani. Całość czytało się nie najgorzej.

Debiut. I jaki udany.
Naprawdę(!)
Niby polski, a jednak jak amerykański film.
Flash. Scena. Flash. Scena.
Nawet przerw na reklamę nie brakowało, bo książkę można było zabrać ze sobą wszedzie (przepraszam).
Wątek kryminalny owszem i zaskakujący.
Natomiast mnie poprowadził wątek tak ważnej dla nas wszystkich akceptacji.
Mały, gruby, z cukrzycą, ciemnoskóry, czy bez ręki.
Każdy chce (powinien!) być szanowany.
Tu pani Klaudia postawiła na wątek LGBT a dodatkowo wplotła trudny stan braku akceptacji śmierci bliskiej osoby. Polecam!

https://www.instagram.com/p/B6Q2f2IBOOD/?utm_source=ig_web_copy_link

Debiut. I jaki udany.
Naprawdę(!)
Niby polski, a jednak jak amerykański film.
Flash. Scena. Flash. Scena.
Nawet przerw na reklamę nie brakowało, bo książkę można było zabrać ze sobą wszedzie (przepraszam).
Wątek kryminalny owszem i zaskakujący.
Natomiast mnie poprowadził wątek tak ważnej dla nas wszystkich akceptacji.
Mały, gruby, z cukrzycą, ciemnoskóry, czy bez...

Autorka już jakiś czas temu wysłała mi linka do tej książki, ale dopiero teraz miałam czas, aby spokojnie usiąść i ją przeczytać. Książka podobała mi się nie będę tego ukrywać, chociaż czasami wydawało mi się, że akcja biegnie trochę za szybko. Jest tu też wiele różnych mało znaczących wątków, które dałoby się lepiej rozwinąć. Książka porusza też ważne problemy takie jak alkoholizm, depresja czy problemy rodzinne. Jest też tam wątek pary homoseksualnej. Autorka na początku ma nadzieje, że będzie mogła zmienić negatywne opinie o osobach ze środowiska LGBT, jednak nie pokazała tam wielu powodów, żeby ludzie mogli zmienić swoje zdanie. Plusem tego wątku jest to, że nie został on wprowadzony na siłę, jak to bywa w niektórych książkach.

Autorka już jakiś czas temu wysłała mi linka do tej książki, ale dopiero teraz miałam czas, aby spokojnie usiąść i ją przeczytać. Książka podobała mi się nie będę tego ukrywać, chociaż czasami wydawało mi się, że akcja biegnie trochę za szybko. Jest tu też wiele różnych mało znaczących wątków, które dałoby się lepiej rozwinąć. Książka porusza też ważne problemy takie jak...

To powieść sensacyjna, akcja toczy się w Los Angeles. Główna bohaterka, policjantka Nikki, nie radzi sobie z życiem, po śmierci męża zbyt często sięga po alkohol zaniedbując pracę i dorastającą córkę. Gdy musi zająć się sprawą porwania chłopca dostaje nową partnerkę, atrakcyjną, elegancką i niechętnie opowiadającą o sobie Jennifer. Kobieta zaczyna pracę w nowym wydziale i nie potrafi mówić o tym, że jest lesbijką. Jej żona ma pretensję, że ukrywa ich związek. Nie tylko ważny jest wątek kryminalny, ale również relacje między policjantkami. Autorka stara się zbudować ciekawe portrety psychologiczne głównych postaci. Porusza problemy ważne społecznie: pornografia dziecięca, alkoholizm kobiet, trauma, tolerancja, homoseksualizm. Powinna jednak prowadzić narrację mniej chaotycznie, bardziej zwrócić uwagę na płynność językową. Mimo pewnych niedociągnięć powieść czyta się szybko, nie ma zbędnych, nużących, opisów. Mam nadzieję, że Nikki i Jennifer powrócą, bo książka ma mocne zakończenie

To powieść sensacyjna, akcja toczy się w Los Angeles. Główna bohaterka, policjantka Nikki, nie radzi sobie z życiem, po śmierci męża zbyt często sięga po alkohol zaniedbując pracę i dorastającą córkę. Gdy musi zająć się sprawą porwania chłopca dostaje nową partnerkę, atrakcyjną, elegancką i niechętnie opowiadającą o sobie Jennifer. Kobieta zaczyna pracę w nowym wydziale i...

„Jeśli masz negatywny stosunek do osób homoseksualnych, są dwa wyjścia: albo pozbędziesz się tej książki, albo ją przeczytasz i zadasz sobie pytanie…”. Tym jednym zdaniem zostałam zaciekawiona, bo bądźmy szczerzy duży jest teraz szum wokół tematu osób homoseksualnch. Miałam nadzieję na dogłębne poznanie psychiki takiej osoby, sprawdzenie jak to jest funkcjonować wśród innych niezawsze przychylnych osób. W pewnym sensie część tego dostałam, ale po kolei.
Historia opiera się na dwóch podstawowych bohaterkach Nikki i Jennifer, obie są detektywami, a teraz zostaną partnerkami. Praca na sprawą zaginionego siedmiolatka wcale łatwa nie będzie, a problemy osobiste Nikki niczego nie ułatwią. Czy kobiety będą w stanie razem pracować?
Kończąc książkę czułam niedosyt, zbyt mało rozwinięty temat orientacji seksualne, zresztą pozostałe tematy też są tylko ogólnikowe. Autorka chyba chciała pokazać wszystko naraz, przez co zamiast jakości jest ilość, mimo tego szybko czyta się Pułapkę życia, a jej tempo i akcja dają czytelnikowi pewną dozę adrenaliny. Myślę, że większa ilość stron i rozwinięcie tematów to było by to. A wy jakie macie wrażenia po lekturze?

„Jeśli masz negatywny stosunek do osób homoseksualnych, są dwa wyjścia: albo pozbędziesz się tej książki, albo ją przeczytasz i zadasz sobie pytanie…”. Tym jednym zdaniem zostałam zaciekawiona, bo bądźmy szczerzy duży jest teraz szum wokół tematu osób homoseksualnch. Miałam nadzieję na dogłębne poznanie psychiki takiej osoby, sprawdzenie jak to jest funkcjonować wśród...

"Gdyby wszystko było po naszej myśli, to jaki byłby sens naszego życia? Problemy są po to, aby nas wzmacniać. Każda rozwiązana drobnostka jest dla nas jak medal olimpijski"
⠀
Taka prawda zawarta w książce Klaudii Morawy, którą przypominam sobie dość często.
Bo czym byłoby życie bez problemów?
Gdyby nie one nie potrafilibyśmy dostrzec małych, ale niezwykłe ważnych rzeczy.
Zauważam, że im więcej się zastanawiam nad wszystkim, co mnie otacza, potrafię więcej zrozumieć i za więcej dziękować.
A Wy? Potraficie doceniać te małe rzeczy?
⠀
Pułapka Życia to książka o dwóch kobietach, dwóch charakterach i dwóch orientacjach seksualnych. Tak - to można przeczytać w opisie.
Nie ukrywam, że byłam ciekawa tej książki i co najważniejsze, wcale się nie zawiodłam.
Dwie Panie detektyw Nikki i Jennifer pracujące nad jedną sprawą. Sprawą zaginionego chłopca. Wiele wątków i poszlak, ale co najważniejsze - prawdziwe życie. Trudy i decyzje, które zostają z bohaterkami przez całe życie.
Niewątpliwie ciekawy jest również wątek homoseksualizmu jednej z bohaterek.
Nie wiem czego się tak naprawdę spodziewałam, ale mniemam, iż Autorka - Klaudia Morawa chciała pokazać wszystkim, iż życie tych "innych" osób wcale nie różni się od naszego. Mają takie same problemy jak wszyscy i tylko od nas zależy jak będzie im się żyło. Są ludźmi więc zasługują na szacunek czy się to komuś podoba, czy też nie.
Jeśli jeszcze nie znacie tej książki, to polecam :)

"Gdyby wszystko było po naszej myśli, to jaki byłby sens naszego życia? Problemy są po to, aby nas wzmacniać. Każda rozwiązana drobnostka jest dla nas jak medal olimpijski"
⠀
Taka prawda zawarta w książce Klaudii Morawy, którą przypominam sobie dość często.
Bo czym byłoby życie bez problemów?
Gdyby nie one nie potrafilibyśmy dostrzec małych, ale niezwykłe ważnych rzeczy....

Treść książki bardzo przyjemna, obie bohaterki dają się polubić. Ciekawy zwrot akcji na końcowych stronach, dzięki temu trzyma w napięciu. Bardzo polecam.

Treść książki bardzo przyjemna, obie bohaterki dają się polubić. Ciekawy zwrot akcji na końcowych stronach, dzięki temu trzyma w napięciu. Bardzo polecam.

Książka rozpoczyna się od błędów co zniechęca do dalszego czytania. Ze względu na prośbę autorki nie poddałam się i brnęłam dalej. Później czyta się już łatwiej i chociaż jest trochę niedociągnięć to nie uważam tego czasu za stracony. Całkowita rezygnacja z opisów sprawia wrażenie zaledwie konspektu. Autorka też próbuje ująć w książce zbyt wiele tematów przez co są zaledwie ogólnikowe. Proponuję następnym razem zastanowić nad serią, wtedy wystarczyło by stron żeby odpowiednio ująć każdy temat. Jeśli ktoś nie szuka literatury wysokich lotów, tylko prostą i łatwą lekturę na wieczór to ta książka się nadaje. Autorce życzę powodzenia w doskonaleniu umiejętności pisarskich.

Książka rozpoczyna się od błędów co zniechęca do dalszego czytania. Ze względu na prośbę autorki nie poddałam się i brnęłam dalej. Później czyta się już łatwiej i chociaż jest trochę niedociągnięć to nie uważam tego czasu za stracony. Całkowita rezygnacja z opisów sprawia wrażenie zaledwie konspektu. Autorka też próbuje ująć w książce zbyt wiele tematów przez co są...

Dwie kobiety, dwa żywioły, tak różne jak to tylko możliwe. Jednak coś je łączy, ciężki bagaż doświadczeń, z którym próbują sobie poradzić, każda na swój sposób i tak jak umie.
Nikki to najlepsza policjantka w swoim wydziale, mocny charakter, uparta, lubi grać pierwsze skrzypce. Prywatnie stara się uporać ze śmiercią męża, topi żałobę w alkoholu, zaniedbując dom i nastoletnią córkę.
Jennifer jest nowa w wydziale, została przydzielona jako partnerka Nikki. Niestety od samego początku nie było nici porozumienia między kobietami. Dodatkowo Jennifer ukrywa się ze swoją orientacją seksualną, po tym jak w poprzedniej pracy doświadczyła dyskryminacji. Mało tego, nie zaznała akceptacji również ze strony rodziców. Zerwali z nią całkowicie kontakt, nie uznali ani jej ślubu z inną kobietą ani późniejszej adopcji dziecka.
Mimo odmiennych charakterów i ewidentnych zgrzytów w relacji, panie detektyw muszą razem poprowadzić śledztwo w sprawie porwania siedmioletniego chłopca.

„Pułapkę życia” czyta się bardzo szybko, jest skonstruowana dosyć specyficznie, co autorka tłumaczy już na samym wstępie. Książka jest pozbawiona jakichkolwiek opisów, jest jakby zlepkiem surowych obrazów, migawek z życia, pracy, które zostały połączone w całość, bez płynnego przejścia. Może to powodować poczucie chaosu, sama złapałam się parę razy na tym, że po przejściu na kolejną stronę, wracałam do poprzedniej, mając wrażenie, że coś mi umknęło.
W większości kryminałów z policjantami w roli głównej, które do tej pory przeczytałam, na pierwszym planie zawsze była zbrodnia, modus operandi i śledztwo, życie prywatne śledczych zawsze jest dodatkiem, tłem. Tutaj te proporcje zdecydowanie są odwrócone i muszę przyznać, że trochę mi żal, że sprawa z uprowadzeniem dziecka została tak marginalnie potraktowana, bo zapowiadała się ciekawie.
Autorka porusza również dosyć aktualny i nadal trudny temat, jakim jest homoseksualizm. Widać, że jest to dla niej istotna kwestia. Sama przyznaje, że to właśnie była główna motywacja do napisania tej powieści. Dlatego traktuję „Pułapkę życia” trochę jako apel, wezwanie do społeczeństwa, które nadal piętnuje osoby o odmiennej orientacji. Człowiek to ciało i DUSZA, tworzy komplet z całą swoją emocjonalnością, wszelkimi umiejętnościami. Istotne jest to, jacy jesteśmy, a nie kim jesteśmy. Większość z nas niestety nadal ocenia innych tylko po przypiętej „etykiecie”. Myślę, że jeżeli chodzi o ten wątek, książka bardzo dobrze wpisuje się w obecna sytuację społeczną.
Ubolewam również nad faktem, iż życie bohaterek toczy się w Los Angeles, a nie w polskich realiach. Ale rozumiem, że wówczas wątek homoseksualny nie mógłby być w pełni wykorzystany, ze względu na polską literę prawa, która nie daje zgody na małżeństwa jednopłciowe i adopcje dzieci.

„Pułapka życia” według mojej opinii jest ciekawa, napisana inaczej, ale bardzo oryginalnie. Szanuję to, że autorka miała swoją wizję na tę książkę i nie bała się zaryzykować. A czy wobec Nikki i Jennifer spełni się przysłowie: „Kto się czubi, ten się lubi” to już musicie sprawdzić sami.

Za egzemplarz do recenzji dziękuję autorce.

Dwie kobiety, dwa żywioły, tak różne jak to tylko możliwe. Jednak coś je łączy, ciężki bagaż doświadczeń, z którym próbują sobie poradzić, każda na swój sposób i tak jak umie.
Nikki to najlepsza policjantka w swoim wydziale, mocny charakter, uparta, lubi grać pierwsze skrzypce. Prywatnie stara się uporać ze śmiercią męża, topi żałobę w alkoholu, zaniedbując dom i...

Napisała do mnie autorka książki z propozycja oceny książki, myślałam nad tym kilka dni, bo to nie jest gatunek, który ja lubię, ale w końcu się zgodziłam. Jestem w ogromnym szoku, bo książkę czytało się lekko, bardzo mi się podobało i poczułam zainteresowanie do tego gatunku.
Dwa różne światy, dwie różne orientację, ale to samo upodobanie do pracy i szybkiego znalezienia sprawcy. Bardzo mi się podobała książka

Napisała do mnie autorka książki z propozycja oceny książki, myślałam nad tym kilka dni, bo to nie jest gatunek, który ja lubię, ale w końcu się zgodziłam. Jestem w ogromnym szoku, bo książkę czytało się lekko, bardzo mi się podobało i poczułam zainteresowanie do tego gatunku.
Dwa różne światy, dwie różne orientację, ale to samo upodobanie do pracy i szybkiego znalezienia...