Ryk kamiennego lwa

Książka którą czytałem bardziej dla opisów Lwowa niż dla nijakiej fabuły. Podobnie jak "Czarny mercedes", "Ryk kamiennego lwa" to książka z serii:
1. Przeczytaj
2. Popatrz na latającą muchę
3. Mruknij "tak że tego"
4. Odłóż książkę na półkę
5. Zapomnij
6. Przeczytaj coś lepszego

Reasumując: Średniak w każdej kategorii.

Książka którą czytałem bardziej dla opisów Lwowa niż dla nijakiej fabuły. Podobnie jak "Czarny mercedes", "Ryk kamiennego lwa" to książka z serii:
1. Przeczytaj
2. Popatrz na latającą muchę
3. Mruknij "tak że tego"
4. Odłóż książkę na półkę
5. Zapomnij
6. Przeczytaj coś lepszego

Reasumując: Średniak w każdej kategorii.

Pokaż mimo to

To nie jest kryminał retro. Nie jest to też powieść łotrzykowska. To opowieść o okrutnej okupacyjnej rzeczywistości, o ludziach, społeczeństwie, o koszmarze wojny. Znakomicie opisany Lwów, świetnie oddane realia, bezbłędne charaktery. W czytelnika uderza przede wszystkim to, co z człowieka potrafi zrobić wojna, jak za bestialstwem jednych idzie zezwierzęcenie innych. Na szczęście jest też promyk nadziei - nawet w takich okrutnych czasach znajdą się ludzie, którzy wzniosą się na wyżyny człowieczeństwa, by ratować innych. Znakomita powieść, sporo lepsza od tomu pierwszego.

To nie jest kryminał retro. Nie jest to też powieść łotrzykowska. To opowieść o okrutnej okupacyjnej rzeczywistości, o ludziach, społeczeństwie, o koszmarze wojny. Znakomicie opisany Lwów, świetnie oddane realia, bezbłędne charaktery. W czytelnika uderza przede wszystkim to, co z człowieka potrafi zrobić wojna, jak za bestialstwem jednych idzie zezwierzęcenie innych. Na...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Ryk kamiennego lwa" to ciekawa powieść kryminalno-policyjna, ale z elementami historycznymi. Fabuła jest przejrzysta, bez niepotrzebnych zamotań, a nadkomisarz Rafał Król da się lubić, Jest też tu trochę wyważonego humoru i świetne oddanie lwowskiej mowy (ale także paru innych języków), co przydaje fabule folklorystycznego sznytu.

"Ryk kamiennego lwa" to ciekawa powieść kryminalno-policyjna, ale z elementami historycznymi. Fabuła jest przejrzysta, bez niepotrzebnych zamotań, a nadkomisarz Rafał Król da się lubić, Jest też tu trochę wyważonego humoru i świetne oddanie lwowskiej mowy (ale także paru innych języków), co przydaje fabule folklorystycznego sznytu.

Pokaż mimo to

Nadkomisarz Rafał Król wraca do Lwowa, aby odszukać mordercę swojej ukochanej. Próbuje, jako członek lwowskiego podziemia włączyć się w wprowadzenie porządku w mieście.
Jest to drugi tom historii Rafała Króla, po „Czarnym mercedesie”, który ewidentnie nie trafił w mój gust. Tutaj było trochę lepiej, ale tylko, dlatego, że nastawiłam się na przeczytanie tej powieści, bez określonych wymagań.
Jest to przede wszystkim powieść historyczno-przygodowa, której akcja toczy się podczas II wojny światowej we Lwowie. Nadkomisarz zaczyna działać w konspiracyjnym ugrupowaniu i wpada na trop osób, które pobierają haracz od ukrywających się Żydów.
Obiektywnie pisząc, nie czytam takich powieści, więc trudno mi porównywać fabułę, czy jest ona świeża, ciekawa, czy też autor bazował na jakimś schemacie, który się już kiedyś gdzieś pojawił. Dla mnie całość była taka sobie. Natomiast nie do końca podobał mi się styl autora, fabuła jest niespójna – tak jakby autor raz chciał przekazać informacje dotyczące Rafała, drugi raz wpleść historię poszukiwań. Wyszedł miszmasz, a dla mnie zapychacz stron, nie lubię historii, które nic nie wnoszą do fabuły, tutaj niestety miałam takie odczucie.
Za plus uznaję tło historyczne. Niewątpliwie autor przedstawił wojenny Lwów w bardzo dobry sposób. Kocioł kulturowy i narodowościowy, który odcisnął piętno na historii tego miasta wpłynął również na samą powieść. Mamy konflikty, między narodowościami, mamy kulturę, ale mamy też to różniło narody.

Nadkomisarz Rafał Król wraca do Lwowa, aby odszukać mordercę swojej ukochanej. Próbuje, jako członek lwowskiego podziemia włączyć się w wprowadzenie porządku w mieście.
Jest to drugi tom historii Rafała Króla, po „Czarnym mercedesie”, który ewidentnie nie trafił w mój gust. Tutaj było trochę lepiej, ale tylko, dlatego, że nastawiłam się na przeczytanie tej powieści, bez...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Dalszy ciąg "Czarnego mercedesa", choć "Ryk kamiennego lwa" w niewielkim stopniu łączy się ze zdarzeniami opisanymi w pierwszej części. Nadkomisarz Rafał Król ucieka z Warszawy przed ewentualnymi represjami Gestapo i powraca do Lwowa, by schronić się u Lenki. Tej jednak nie ma i nikt nie wie, co się z nią mogło stać. Bohater rozpoczyna śledztwo i równocześnie angażuje się w działalność konspiracyjną prowadzoną przez lwowiaków.
Ponieważ lubię nie tylko kryminały, ale również powieści historyczne, których akcja rozgrywa się w czasie drugiej wojny światowej, "Ryk kamiennego lwa" bardzo mi się podobał. Ponadto autor świetne odtworzył atmosferę Lwowa i mentalność jego mieszkańców, wprowadzając do tekstów bałak - miejską lwowską gwarę. Dzięki temu ostatniemu elementowi nakreślone przez niego obrazy stały się swojskie i niejednokrotnie wywoływały uśmiech na twarzy.

Dalszy ciąg "Czarnego mercedesa", choć "Ryk kamiennego lwa" w niewielkim stopniu łączy się ze zdarzeniami opisanymi w pierwszej części. Nadkomisarz Rafał Król ucieka z Warszawy przed ewentualnymi represjami Gestapo i powraca do Lwowa, by schronić się u Lenki. Tej jednak nie ma i nikt nie wie, co się z nią mogło stać. Bohater rozpoczyna śledztwo i równocześnie angażuje się w...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Świetnie przedstawiona obyczajowość lwowska. Doskonale zaznaczony język regionu i epoki. Nieciekawą fabułę ratuje doskonały narrator i jego pełen energii ton. Sympatyczni bohaterowie. Wartkie dialogi. I duch epoki!

Świetnie przedstawiona obyczajowość lwowska. Doskonale zaznaczony język regionu i epoki. Nieciekawą fabułę ratuje doskonały narrator i jego pełen energii ton. Sympatyczni bohaterowie. Wartkie dialogi. I duch epoki!

Pokaż mimo to

Nie czytałam powieści ,,Czarny mercedes", którego kontynuacją jest ,,Ryk kamiennego lwa". Mimo bezpośrednich nawiązań do wcześniejszych wątków dosyć łatwo odnalazłam się w lwowskiej rzeczywistości jaką prezentuje Janusz Majewski.

Komisarz Rafał Król opuszcza Warszawę i udaje się do Lwowa. Jego pierwotnym celem jest spotkanie z wcześniej poznaną kobietą. Ta jednak tajemniczo znika, a osoby, które mogłyby pomóc giną w pożarze. Król szuka kobiety, przy okazji próbując rozwiązać sprawę pożaru, równocześnie dosyć mocno angażując się w działalność tajnego Wojska Polskiego. Wnika w jego szeregi, organizuje akcje i próbuje pomagać tym, których trudna wojenna codzienność dotknęła.

,,Ryk kamiennego lwa" to świetne połączenie kryminału, z powieścią wojenną oraz opowieścią o dawnym Lwowie. Poszczególne elementy nadają klimat oraz wyróżniają powieść na tle innych kryminałów retro. Elementy kryminału nadają tempo i intrygują, powieść wojenna wnosi niepewność, grozę ale i paradoksalnie przygodę a opowieść o dawnym Lwowie przesycona jest nostalgią, wspomnieniami i duchem czasów, które niestety na zawsze odeszły i pozostały tylko we wspomnieniach. Taki właśnie podział tonacji zapewnia niezwykłą i niezapomnianą ucztę czytelniczą, pełną nieoczywistych zdarzeń, zwrotów akcji z jednej strony ale i działającą na emocje. Lwów, jako miejsce akcji to miasto niejednolite, podzielone, przepełnione skomplikowanymi relacjami i wszystko to zostało świetnie uchwycone. A sama II wojna światowa choć groźna i wszechobecna, z lwowskiej perspektywy trochę się oddala.

Powieść Majewskiego przypomina mi trochę klimat jaki znam z powieści Marcina Wrońskiego. To samo drobiazgowe budowanie klimatu a na nim dobry kryminał retro. I chociaż styl Majewskiego jest inny to trafił w moje gusta czytelnicze i z pewnością nadrobię zaległości.

Nie czytałam powieści ,,Czarny mercedes", którego kontynuacją jest ,,Ryk kamiennego lwa". Mimo bezpośrednich nawiązań do wcześniejszych wątków dosyć łatwo odnalazłam się w lwowskiej rzeczywistości jaką prezentuje Janusz Majewski.

Komisarz Rafał Król opuszcza Warszawę i udaje się do Lwowa. Jego pierwotnym celem jest spotkanie z wcześniej poznaną kobietą. Ta jednak...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Z trudem dobrnelam do końca.

Z trudem dobrnelam do końca.

Pokaż mimo to

Całość na: http://www.ksiazkowewyliczanki.pl/2018/11/poznaj-ryk-kamiennego-lwa-janusz.html

Widziałam to już przy pierwszym tomie, jednak teraz jest to całkowicie pewne i doskonale widoczne. To nie jest kryminał i nazywanie tak tego tytuły robi krzywdę zarówno książce jak i czytelnikowi, który nastawia się na coś zupełnie innego. "Ryk kamiennego lwa" jest zbieraniną wielu gatunków, których na pierwszy plan wysuwają się: powieść historyczna oraz przygoda. Oczywiście policjant jako postać pierwszoplanowa i poszukiwania jakie czyni on przez większość książki są istotne i rzeczywiście można odnieść wrażenie, że dlatego powinniśmy zakwalifikować ją go kryminału. Jednak podczas lektury jak i po jej zakończeniu uważam, że wątki kryminalne są pourywane, często gdzieś się po drodze gubią, żeby za chwilę zacząć w innym momencie. Nie, zdecydowanie nie jest to ten gatunek.

"Ryk kamiennego lwa" to ciekawa pozycja z pogranicza powieści historycznej, przygody, z elementami kryminału. Patrząc na ten tytuł w takim kryterium można poznać kawałek zapomnianego już miasta, z całym jego ówczesnym klimatem, słyszanym na ulicach bałakaniem i pograniczem kultur. Autor pokazał kilka ważnych tematów, wyciągnął na światło dzienne przestępstwa, które w czasach II wojny były podwójnie potępiane moralnie. A czy bohater w końcu odnalazła osobę, której szukał? Okazuje się na samym końcu.

Całość na: http://www.ksiazkowewyliczanki.pl/2018/11/poznaj-ryk-kamiennego-lwa-janusz.html

Widziałam to już przy pierwszym tomie, jednak teraz jest to całkowicie pewne i doskonale widoczne. To nie jest kryminał i nazywanie tak tego tytuły robi krzywdę zarówno książce jak i czytelnikowi, który nastawia się na coś zupełnie innego. "Ryk kamiennego lwa" jest zbieraniną wielu...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Niby kryminał retro, niby powieść łotrzykowska. W kryminałach retro jest konkurencja trudna do przebicia: Krajewski, Wroński, Ćwirlej...A najlepsze powieści łotrzykowskie pisze według mnie Grzegorz Kalinowski.

Niby kryminał retro, niby powieść łotrzykowska. W kryminałach retro jest konkurencja trudna do przebicia: Krajewski, Wroński, Ćwirlej...A najlepsze powieści łotrzykowskie pisze według mnie Grzegorz Kalinowski.

Pokaż mimo to