Wątpliwa przyjemność.
Zbiór opowiadań Janusza Majewskiego mógłby mieć w podtytule słowo "erotomański"; w moim odczuciu lepiej oddałoby ono charakter tekstów.

Miałem wrażenie, że czytam opowiastki dojrzewającego młodziaka, którego wyobraźnia próbuje nadążyć za szalejącymi hormonami. Próbuje, ale nie daje rady, czego efektem są utwory suche, mało finezyjne, czasem wręcz prostackie.

Nie znalazłem w książce obiecanych przez wydawcę "zachwycających obrazów", nie znalazłem "brylancików dowcipu". Z jednym mogę się zgodzić, Autor pisze zgrabnie, jego teksty mają naprawdę przyjemną melodię. Przyznaję, określenie "jubiler języka" nie jest aż tak na wyrost. Niestety, to jubiler tworzący ze szkiełek i pomalowanych połyskującą farbą, tandetnych plastikowych koralików.

Wątpliwa przyjemność.
Zbiór opowiadań Janusza Majewskiego mógłby mieć w podtytule słowo "erotomański"; w moim odczuciu lepiej oddałoby ono charakter tekstów.

Miałem wrażenie, że czytam opowiastki dojrzewającego młodziaka, którego wyobraźnia próbuje nadążyć za szalejącymi hormonami. Próbuje, ale nie daje rady, czego efektem są utwory suche, mało finezyjne, czasem wręcz...

Zbiór 22 opowiadań, których wspólnym elementem jest erotyka. I jak to zwykle w przypadku takich zbiorów różny jest ich poziom. Niektóre są interesujące, zastanawiają, rozbawiają, mają "klimat":) Niestety podobna ilość z tych opowiadań .... nuży. Przyznam się, że znając twórczość Autora spodziewałam się jednak ciekawszego zbioru. Mam wrażenie że niektóre z tych opowiadań zostały dołączone aby "zrobić objętość". Również erotyka w niektórych z tych opowiadań może bardziej czytelna będzie dla "starszych panów":)

Myślę, że warto samemu zrobić "wybór" i już po jednej-trzech stronach opowiadania można zdecydować, czy czytać je dalej (ja przeczytałam całość, ale zwykle pierwsze wrażanie potwierdziło się). Tym bardziej, że niektóre z nich są bardzo dobre i jest to prawie gotowy materiał na interesującą etiudę filmową.

Zbiór 22 opowiadań, których wspólnym elementem jest erotyka. I jak to zwykle w przypadku takich zbiorów różny jest ich poziom. Niektóre są interesujące, zastanawiają, rozbawiają, mają "klimat":) Niestety podobna ilość z tych opowiadań .... nuży. Przyznam się, że znając twórczość Autora spodziewałam się jednak ciekawszego zbioru. Mam wrażenie że niektóre z tych opowiadań...

Sama nie wiem. Niby generalnie podoba mi się sposób snucia opowieści, jednocześnie tematyka mnie niejako odrzuca. Jednak wiedziałam, po co sięgam: tytuł nie pozostawia złudzeń, ale pan Majewski, choć często brutalnie dosłowny, nie wydaje mi się wulgarny w swoich historiach. I za to plus.
Najlepsze? "Transplant" i "Merry Christmas".

Sama nie wiem. Niby generalnie podoba mi się sposób snucia opowieści, jednocześnie tematyka mnie niejako odrzuca. Jednak wiedziałam, po co sięgam: tytuł nie pozostawia złudzeń, ale pan Majewski, choć często brutalnie dosłowny, nie wydaje mi się wulgarny w swoich historiach. I za to plus.
Najlepsze? "Transplant" i "Merry Christmas".

Bardzo słabe wyznania erotomana amatora. Tym bardziej konfundujące, że autor faktycznie ma bogate słownictwo i ma się wrażenie, że ten potencjał mógłby wykorzystać w lepszej sprawie.
Okładka mylnie krzyczy, że znajdziemy w niej treści erotyczne. Owszem, jakieś się trafiają, ale dopiero podtytuł rzuca nieco światła na prawdziwą zawartość książeczki. Znajdujemy tutaj szkice, koncepty, opowiadania na każdy temat. Autor nie dokonał żadnej selekcji i wrzucił to wszystko między wspólne okładki żeby wypełnić wierszówkę.
Nie popełniajcie tego błędu co ja i nie starajcie się przeczytać książki w całości. Męczyłam się, lektura działała na mnie jak niezawodny środek nasenny. Z całego zbioru warte uwagi są tylko opowiadanie o korniku i krótki utwór o relikwiach. Nawet na wysypisku można znaleźć perełkę.

Bardzo słabe wyznania erotomana amatora. Tym bardziej konfundujące, że autor faktycznie ma bogate słownictwo i ma się wrażenie, że ten potencjał mógłby wykorzystać w lepszej sprawie.
Okładka mylnie krzyczy, że znajdziemy w niej treści erotyczne. Owszem, jakieś się trafiają, ale dopiero podtytuł rzuca nieco światła na prawdziwą zawartość książeczki. Znajdujemy tutaj szkice,...

"Ekshibicjonista. Opowiadania nie tylko erotyczne" to moje pierwsze spotkanie z twórczością Janusza Majewkiego. Muszę przyznać, że bardzo udane. Jest to zbiór opowiadań autora ("naszyjnik 22 opowiadań"),gromadzonych przez wiele lat. Niegdyś niektóre z nich drukowane były w "Polityce", "Po prostu" czy "Walce Młodych".
Opowiadania zaskakiwały mnie, budziły mój podziw i bawiły. Niejednokrotnie byłam zdziwiona zakończeniem, któregoś z nich, często czytaniu towarzyszył uśmiech na twarzy czy też wybuch śmiechu. Napisane niezwykle błyskotliwie. Opowiadają o ludziach, ich słabościach, erotycznych doznaniach, spełnieniu lub też przeciwnie we wspomnianej "dziedzinie" ;) Autor ma cudowną fantazję (opisuje uczucia kornika, seks w pociągu itd.). Opowiadania są zróżnicowane tematycznie, ale także pod względem miejsca akcji (od Hiszpanii, przez Kubę, aż po Nowy Jork czy kanał wydrążony w ścianie). Nie można się nudzić czytając.
Polecam, może być też na święta, zwłaszcza, że w zbiorze opowiadań jedno zatytułowane jest "Merry Christmas".. Ale o czym mówi? Nie zdradzę! Jest zaskakujące. W pełni zgadzam się ze stwierdzeniem, że Janusz Majewski jest "jubilerem języka", a że "kobiety kochają diamenty"…Cóż jestem kobietą ;) Zapraszam do lektury

"Ekshibicjonista. Opowiadania nie tylko erotyczne" to moje pierwsze spotkanie z twórczością Janusza Majewkiego. Muszę przyznać, że bardzo udane. Jest to zbiór opowiadań autora ("naszyjnik 22 opowiadań"),gromadzonych przez wiele lat. Niegdyś niektóre z nich drukowane były w "Polityce", "Po prostu" czy "Walce Młodych".
Opowiadania zaskakiwały mnie, budziły mój podziw i...

Spodziewałam się znacznie większej ilości wysublimowanej erotyki, która mną wstrząśnie. Niestety nie wstrząsnęła. Ale spowodowała uśmiech na twarzy:)).

Spodziewałam się znacznie większej ilości wysublimowanej erotyki, która mną wstrząśnie. Niestety nie wstrząsnęła. Ale spowodowała uśmiech na twarzy:)).

Dobra książka jako 'przerywnik' między bardziej złożonymi i wymagającymi. Janusza Majewski niewątpliwie posiada talent pisarski jednak opowiadania nie są zbyt zajmujące i zmuszające do refleksji. Jedne lepsze, inne gorsze. Ogólnie na plus.

Dobra książka jako 'przerywnik' między bardziej złożonymi i wymagającymi. Janusza Majewski niewątpliwie posiada talent pisarski jednak opowiadania nie są zbyt zajmujące i zmuszające do refleksji. Jedne lepsze, inne gorsze. Ogólnie na plus.