Rozmowy z katem

Pozycja niesamowita. Z punktu psychologicznego ukazana sylwetka zbrodniarza hitlerowskiego, jego życiorys, motywy postępowania, formowanie nazisty przez system. Ma to nawet przełożenie na współczesną naszą politykę: można zrozumieć, jak kiepsko wykształcony półdebil, ale za to ambitny i wierny partii, może dojść do wysokich stanowisk rządowych czy w resortach siłowych. Nie jest to lektura lekka, ale polecam każdemu zainteresowanemu nie tylko historią II WŚ, ale także psychologią. Ponadczasowa.

Pozycja niesamowita. Z punktu psychologicznego ukazana sylwetka zbrodniarza hitlerowskiego, jego życiorys, motywy postępowania, formowanie nazisty przez system. Ma to nawet przełożenie na współczesną naszą politykę: można zrozumieć, jak kiepsko wykształcony półdebil, ale za to ambitny i wierny partii, może dojść do wysokich stanowisk rządowych czy w resortach siłowych. Nie...

Nieprawdopodobna historia. mnóstwo szczegółów z życia hitlerowca. Praktycznie cały jego życiorys pokazujący jak i dlaczego stał się ideologicznie zły. Wyjaśnione krok po kroku działania, przyczyny i skutki jego zachowań. Z drugiej strony autor, który został potraktowany przez władze jak zdrajca i traktowany nie raz gorzej od zbrodniarza wojennego. Nie skupiał się w książce na swoim dramacie jaki przeżył ale bez trudu da się go odczuć przy zaczytaniu się w tej lekturze.

Nieprawdopodobna historia. mnóstwo szczegółów z życia hitlerowca. Praktycznie cały jego życiorys pokazujący jak i dlaczego stał się ideologicznie zły. Wyjaśnione krok po kroku działania, przyczyny i skutki jego zachowań. Z drugiej strony autor, który został potraktowany przez władze jak zdrajca i traktowany nie raz gorzej od zbrodniarza wojennego. Nie skupiał się w książce...

Niezwykła książka. A przy tym bardzo ważna. W bardzo naturalny i przystępny sposób przybliża nam proces w trakcie, którego zwykły człowiek może stać się potworem. I przy tym cały czas mając się za, w gruncie rzeczy, dobrego człowieka.

Na minus mógłbym zaliczyć zbyt dużą ilość przewijających się nazwisk i niemieckich wyrażeń, które utrudniają odbiór książki. Ponadto mam wrażenie, że cały czas przebija się z niej cenzura. W całej relacji nie znajdziemy złego słowa na Związek Radziecki, czy radzieckich żołnierzy. Jak już, to w samych superlatywach. Niepsujące się sowieckie silniki, wykształceni i światowi oficerowie radzieccy... Taa, przecież powszechnie wiadomo, że po czystkach Stalina, w wojsku na stanowiskach oficerskich zostały tylko kobiety i mężczyźni o najwyższych cnotach moralnych, po najlepszych europejskich uczelniach... Ale na szczęście było ledwie kilka takich wzmianek.

Na osobną wzmiankę zasługuje aneks nr 6 napisany przez Andrzeja Szczypiorskiego. Bardzo głęboki i skłaniający do refleksji tekst. Dla niego samego warto sięgnąć po tę książkę. Uważam, że lektura obowiązkowa dla każdego kto choć trochę interesuje się psychologią lub historią.

Niezwykła książka. A przy tym bardzo ważna. W bardzo naturalny i przystępny sposób przybliża nam proces w trakcie, którego zwykły człowiek może stać się potworem. I przy tym cały czas mając się za, w gruncie rzeczy, dobrego człowieka.

Na minus mógłbym zaliczyć zbyt dużą ilość przewijających się nazwisk i niemieckich wyrażeń, które utrudniają odbiór książki. Ponadto mam...

Najlepsze historie pisze życie...
To się mogło zdarzyć tylko w Polsce.
Bohater Armii Krajowej w jednej celi
z likwidatorem getta warszawskiego, czyli tytulowym katem. Nieoczekiwanie pobyt ten Moczarski wykorzystał żeby poznać psychikę i motywacje zbrodniarza. Niesamowita wyprawa w głąb ludzkiej duszy. Poruszające, straszne, wciągające.

Najlepsze historie pisze życie...
To się mogło zdarzyć tylko w Polsce.
Bohater Armii Krajowej w jednej celi
z likwidatorem getta warszawskiego, czyli tytulowym katem. Nieoczekiwanie pobyt ten Moczarski wykorzystał żeby poznać psychikę i motywacje zbrodniarza. Niesamowita wyprawa w głąb ludzkiej duszy. Poruszające, straszne, wciągające.

Kolejna ważna książka dla pokolenia moich rodziców. Była dużym wydarzeniem w latach siedemdziesiątych. Po ukazaniu się doczekała się nawet adaptacji scenicznej na deskach Teatru Powszechnego w Warszawie z rolami Zygmunta Hübnera (autor), Stanisława Zaczyka (Stroop) i Kazimierza Kaczora (Schielke) pod dyrekcja Andrzeja Wajdy, szeroko komentowanej w Warszawie. Gdy byłem w szkole średniej trafiła nawet do listy lektur i należała do tych, które z przeczytaliśmy z dużym zainteresowaniem i komentowaliśmy. Na pewno wpłynęła na to tematyka, ale też prosty język i siła konkretów, których jest w książce mnóstwo.
Już sam fakt, że Akowiec siedział w jednej celi z katem warszawskiego getta i obaj byli skazani na śmierć był wystarczająco bulwersujący. A jeszcze bardziej zapadały w pamięć tytułowe rozmowy. Pokazywały – mówiąc dzisiejszym językiem – jak trzeba mieć zryty mózg aby stać się aktywnym trybikiem w maszynie nienawiści i zagłady. I jak trudno taki proces odwrócić, o ile to w ogóle możliwe. Stroop wierzył w to co robi i racjonalizował swoje wybory. Trudno powiedzieć w jakim stopniu taka postawa wynikała z jego wolnego wyboru, a na ile wpłynęły na nią także wychowanie w szwarcpedagogice, kultura niemiecka czy nacjonalizm. Na pewno wiele jego wypowiedzi w książce jest wstrząsających, szczególnie dla przedstawicieli krajów i narodów walczących z Niemcami podczas II wojny światowej.
Kazimierz Moczarski wykonał wielką pracę, przedstawiając nam kata i jego wizję świata, zarówno tego który metodycznie unicestwiał, jak i tego, którego powstania oczekiwał. Ale nie należy zapominać, że w ogóle nie powinien był do tej celi trafić. To druga strona dramatu.
To, że pomimo takich warunków powstała to wielka zasługa autora.

Kolejna ważna książka dla pokolenia moich rodziców. Była dużym wydarzeniem w latach siedemdziesiątych. Po ukazaniu się doczekała się nawet adaptacji scenicznej na deskach Teatru Powszechnego w Warszawie z rolami Zygmunta Hübnera (autor), Stanisława Zaczyka (Stroop) i Kazimierza Kaczora (Schielke) pod dyrekcja Andrzeja Wajdy, szeroko komentowanej w Warszawie. Gdy byłem w...

Niezwykły dialog pomiędzy Kazimierzem Moczarskim (żołnierzem AK) i Jurgenem Stroopem (likwidatorem getta warszawskiego i generałem SS), osadzonymi po II Wojnie Światowej w jednej celi mokotowskiego więzienia, wraz z adiutantem generalskim Schielke. Obaj bohaterowie czekając na wykonanie wyroków śmierci, zdradzają przed sobą prawdę dotyczącą ich życia. SS-man wiedząc, że mówi tylko dla uszu swoich współtowarzyszy, opowiada całe swoje życie z detalami.

Lektura wstrząsająca, ale obowiązkowa. Bez zakłamywania historii.

Niezwykły dialog pomiędzy Kazimierzem Moczarskim (żołnierzem AK) i Jurgenem Stroopem (likwidatorem getta warszawskiego i generałem SS), osadzonymi po II Wojnie Światowej w jednej celi mokotowskiego więzienia, wraz z adiutantem generalskim Schielke. Obaj bohaterowie czekając na wykonanie wyroków śmierci, zdradzają przed sobą prawdę dotyczącą ich życia. SS-man wiedząc, że...

Książka o której słyszał każdy kto interesuje się tematem II WŚ. Trzeba przyznać, że jest to niezwykła książka. Na początku może się wydawać trochę nudna, ale jest to dosyć ważna część książki w kontekście dalszych wydarzeń. Dalsza część to już pełne wrażeń historie, przez co dosyć szybko można się wciągnąć, a już szczególnie ciekawe są wątki dotyczące Polski i Polaków. Warto się także zapoznać najpierw z przeżyciami Kazimierza Moczarskiego, to potęguje wyjątkowość tej książki.

Książka o której słyszał każdy kto interesuje się tematem II WŚ. Trzeba przyznać, że jest to niezwykła książka. Na początku może się wydawać trochę nudna, ale jest to dosyć ważna część książki w kontekście dalszych wydarzeń. Dalsza część to już pełne wrażeń historie, przez co dosyć szybko można się wciągnąć, a już szczególnie ciekawe są wątki dotyczące Polski i Polaków....

Bardzo wartościowa książka. Jedyna w swoim rodzaju przez to, że pisana przez człowieka, który musiał spędzić w więzieniu 255 dni ze swoim największym wrogiem. Książka przekazuje bardzo dużo wiedzy na temat generała SS Jurgena Stroopa, ale także ukazuje jego psychologiczną odsłonę. Jedna z najlepszych i najciekawszych pozycji na temat II wojny światowej jaką w życiu czytałam. Zdecydowanie polecam.

Bardzo wartościowa książka. Jedyna w swoim rodzaju przez to, że pisana przez człowieka, który musiał spędzić w więzieniu 255 dni ze swoim największym wrogiem. Książka przekazuje bardzo dużo wiedzy na temat generała SS Jurgena Stroopa, ale także ukazuje jego psychologiczną odsłonę. Jedna z najlepszych i najciekawszych pozycji na temat II wojny światowej jaką w życiu...

O "Rozmowach z katem" miałam okazję wielokrotnie usłyszeć w różnych okolicznościach - w liceum, w rozmowach towarzyskich czy też przeglądając internet. Książka ta natychmiast mnie zaintrygowała, w szczególności ze względu na niezwykłą historię jej powstania - Kazimierz Moczarski, żołnierz Armii Krajowej, będący niezłomnym patriotą poddanym w więzieniu 49 różnym rodzajom tortur, zostaje zamknięty w jednej celi z jednym z największych niemieckich zbrodniarzy - Jürgenem Stroopem. Nic dziwnego, że sięgnęłam po nią jako pierwszą, kiedy tylko rozpoczęły się wakacje.

"Rozmowów z katem" wręcz nie wypada ocenić na mniej niż 10 gwiazdek. To relacja człowieka, który w obliczu poddania próbie potrafił zachować godność, ba, miał w sobie tyle humanizmu, że potrafił czas spędzony ze Stroopem wykorzystać na stworzenie jego dokładnego portretu psychologicznego. Szczegółowość przytoczonych dyskusji może dziwić czytelnika, lecz nie zapominajmy, że nie nam osądzać Moczarskiego, znajdującego się w sytuacji ekstremalnej (jak sam Moczarski określił, pobyt w więzieniu wpłynął na wyostrzenie jego zmysłów), a także, że książka ta nie należy do literatury faktu. Uważam, że znacznie bardziej istotne od dokładności przytoczonych danych jest możliwość znalezienia odpowiedzi na pytanie: "Skąd się bierze zło?". Sądzę, że Moczarski trafnie tej odpowiedzi udzielił, jeśli nie dosłownie, to między wierszami.

Książka przepełniona jest informacjami historycznymi, które jednak nie znużyły mnie, mimo że nie jestem wielką fanką historycznych opracowań. "Rozmowom z katem" trzeba po prostu poświęcić czas i zdobyć się na umysłowy wysiłek - w końcu tego oczekujemy od kultury wysokiej. Odbiór znacząco ułatwia orientacja w wiedzy historycznej, dzięki której możemy aktywnie dziwić się i analizować wraz z Moczarskim.

"Rozmowy z katem" serdecznie polecam każdemu chociażby minimalnemu fascynatowi historii, a także intelektualistom, którzy pragną "spotkać się" z dwoma osobistościami, reprezentującymi skrajnie opozycyjne poglądy na temat najstraszniejszych wydarzeń w dziejach ludzkości.

O "Rozmowach z katem" miałam okazję wielokrotnie usłyszeć w różnych okolicznościach - w liceum, w rozmowach towarzyskich czy też przeglądając internet. Książka ta natychmiast mnie zaintrygowała, w szczególności ze względu na niezwykłą historię jej powstania - Kazimierz Moczarski, żołnierz Armii Krajowej, będący niezłomnym patriotą poddanym w więzieniu 49 różnym rodzajom...

Ta książka jest wstrząsającą podróżą w głąb umysłu zbrodniarza, a to, co tam odkrywamy jest tak okrutne i nieludzkie, że balansuje na granicy abstrakcji.

Kiedy dodamy realia w jakich toczy się rozmowa Moczarskiego i Stroopa z udziałem Schielkego - stalinowski system, który w jednej celi umieszcza bohatera i zbrodniarza, traktując gorzej tego pierwszego - abstrakcja uderza jeszcze mocniej.

Już dawno nie miałam w ręku książki, której treść zmuszałaby mnie do przerywania lektury niemal po każdym rozdziale i popadaniu w zadumę. Kiedy wrzucona na niewiarygodne wyżyny absurdu wywołane fanatycznymi wywodami Stroopa, spadam boleśnie w rzeczywistość, przywołana jednym zdaniem komentarza współosadzonego, który czasem prześmiewczo, a często z bezlitosną prostotą, obnaża zbrodnię aż do jej szpiku. Tak bardzo, że czasem i zbrodniarz staje się bezradny wobec prawdy.

Ta książka jest wstrząsającą podróżą w głąb umysłu zbrodniarza, a to, co tam odkrywamy jest tak okrutne i nieludzkie, że balansuje na granicy abstrakcji.

Kiedy dodamy realia w jakich toczy się rozmowa Moczarskiego i Stroopa z udziałem Schielkego - stalinowski system, który w jednej celi umieszcza bohatera i zbrodniarza, traktując gorzej tego pierwszego - abstrakcja uderza...