W „Brudnym interesie” opowieść o szemranym przedsięwzięciu, polegającym na zaspokajaniu życzeń klientów, przeplatana jest roztrząsaniem własnej osobowości przez uczestnika tej inicjatywy. Owo zaspokajanie wymaga przeprowadzania operacji nie tylko podejrzanych moralnie, ale na ogół niezgodnych z prawem. Relacjonujący je bohater, przedstawiający się jako Phil Kubiak, ma świadomość kryminalnego charakteru przedsięwzięcia, tym bardziej że z wykształcenia jest prawnikiem. Podejmując w związku z tym kolejne decyzje, skupiony jest na analizie swojego nieudanego życia, co jest konsekwencją, jak uważa, jego psychopatycznej osobowości, która prowadzi go do angażowania się w takie inicjatywy.

W obskurnym barze, gdzieś na pustynnej południowo-wschodniej amerykańskiej prowincji, ambitna dziennikarka magazynu ilustrowanego spotyka się z człowiekiem wyjętym spod prawa, za którym ciągnie się aura bohaterskiego obrońcy pokrzywdzonej dziewczyny. Ma nadzieję na ciekawy wywiad. Rozmówca okazuje się wrakiem człowieka, zupełnie niepodobnym do przystojnego młodzieńca, o którym słyszała. Zaczyna swoją opowieść od tego, jak po kolejnej utracie pracy trafił do jegomościa nazwiskiem Maambong i wraz z kilkoma innymi życiowymi nieudacznikami poddany został dość specyficznemu procesowi rekrutacji, w wyniku której objął kierownictwo czteroosobowej grupy w organizacji zwanej oddziałem hien (Hyena Squad).

Podczas gdy zadania, które wykonuje grupa Phila, struktura i cele całej organizacji, do której ta i inne podobne drużyny należą, i wreszcie los, który go spotyka, tworzą ciekawą intrygę kryminalną, jego auto-wiwisekcja bardzo mnie wymęczyła. Introspekcja bohaterów powieściowych ma bogatą tradycję w literaturze amerykańskiej. Kiedyś zaczytywałam się w tego typu dziełach. Pewnie w dużym stopniu to kwestia formy. Nadmiar opisowych wynurzeń, oczekiwania diagnozy i terapii od psychiatry, składanie na karb swoich domniemanych psychopatycznych cech podatności na takie nie inne życiowe wybory, co prowadzi na ogół do klęski, przekroczyły przy lekturze Filthy Business moją wytrzymałość. Psychiczno-moralny ekshibicjonizm potrafi być irytujący także w literaturze, szczególnie w takich ilościach i przekazany środkami, moim zdaniem, dalekimi od mistrzostwa. Choć trzeba przyznać, że w podtrzymywaniu nastroju braku równowagi psychicznej autor jest konsekwentny. Taki jest cały świat wokół Phila Kubiaka! Wielu czytelnikom wypowiadającym się na temat książki, na przykład na stronie Amazona czy w Goodreads, ta konwencja się spodobała.

Książkę czytałam i „oglądałam” w formie Kindle in Motion. Co jakiś czas wyskakiwały na stronie obrazki lub zdjęcia, najczęściej ożywione. Dość ciekawie zaaranżowane, współgrające z gęstą atmosferą powieści, ale żadna rewelacja. Oczywiście do obejrzenia jedynie na bardzo niewielu modelach czytnika lub poprzez aplikacje zainstalowane na komputerze, tablecie czy komórce.

W „Brudnym interesie” opowieść o szemranym przedsięwzięciu, polegającym na zaspokajaniu życzeń klientów, przeplatana jest roztrząsaniem własnej osobowości przez uczestnika tej inicjatywy. Owo zaspokajanie wymaga przeprowadzania operacji nie tylko podejrzanych moralnie, ale na ogół niezgodnych z prawem. Relacjonujący je bohater, przedstawiający się jako Phil Kubiak, ma...