Jako zapalona kociara, nie mogłam przejść obok tej pozycji obojętnie. Jeśli jeszcze dodać do tego fakt, że są to wiersze, to już całkowicie przepadłam. No bo czy może być coś lepszego niż połączenie kotów z poezją? Kocia poezja, to brzmi pięknie!

Okazało się, że cała książka jest po prostu piękna. Przede wszystkim jej wydanie, cudo! Rysunki Poli Dwurnik są niesamowite, dodają lekturze kociego klimatu. A same wiersze też są wyjątkowe. Mile zaskoczył mnie fakt, że mają one swoje "ludzkie" wersje, napisane przez znanych autorów.

Książka jest krótka, do przeczytania na raz, na jedno posiedzenie. To zbiór dziewiętnastu lekcji poświęconych mruczkom. Autor umiejętnie wcielił się w koty i często ironicznie przedstawiał świat z ich perspektywy. Bardzo ciekawe doświadczenie dla czytelnika.

Koty, jak wiadomo, chodzą swoimi ścieżkami. Są niezależne, choć jednocześnie potrafią bardzo przywiązać się do człowieka. A właściwie to uznają się za panów tego człowieka, w ten sposób pokazują swoją akceptację i miłość. Ja kociarą jestem od zawsze, na swój sposób sama jestem kotem, tak mnie kiedyś opisała pewna osoba. Może właśnie dlatego czuję taką więź z tymi zwierzętami. Myślę, że to z tego powodu tak bardzo przypadła mi do gustu ta książka. I przypadnie ona każdemu, kto też kocha te mruczące stworzenia. Polecam!

Jako zapalona kociara, nie mogłam przejść obok tej pozycji obojętnie. Jeśli jeszcze dodać do tego fakt, że są to wiersze, to już całkowicie przepadłam. No bo czy może być coś lepszego niż połączenie kotów z poezją? Kocia poezja, to brzmi pięknie!

Okazało się, że cała książka jest po prostu piękna. Przede wszystkim jej wydanie, cudo! Rysunki Poli Dwurnik są niesamowite,...

Zbiór siedemnastu (wraz z rozkładaną nakładką na okładkę) zabawnych, krótkich utworów lirycznych, będących trawestacjami innych dzieł. Książka oryginalnie zilustrowana przez Polę Dwurnik, i wspaniale wydana przez Wydawnictwo Wolno. Z racji zwięzłości książka, choć 104-stronicowa, do przeczytania w kilka minut. Dla mnie, kociarza od urodzenia, była to prawdziwa przyjemność! Kot jest najważniejszy, a w wierszach Tomasza Majerana widzimy świat widziany oczyma kota. Myślę, że autorowi udało się wejść w kocią duszę i przedstawić rzeczywisty, koci świat.

Zbiór siedemnastu (wraz z rozkładaną nakładką na okładkę) zabawnych, krótkich utworów lirycznych, będących trawestacjami innych dzieł. Książka oryginalnie zilustrowana przez Polę Dwurnik, i wspaniale wydana przez Wydawnictwo Wolno. Z racji zwięzłości książka, choć 104-stronicowa, do przeczytania w kilka minut. Dla mnie, kociarza od urodzenia, była to prawdziwa przyjemność!...

Kocie wiersze. Całkiem fajne. Większość kojarzę z ich "ludzkich" wersji. Ilustracje też fajne. Podstawowa wada książki, to że jest za krótka.

Kocie wiersze. Całkiem fajne. Większość kojarzę z ich "ludzkich" wersji. Ilustracje też fajne. Podstawowa wada książki, to że jest za krótka.

Idealna opowieść dla prawdziwych kocich miłośników i nie tylko. Tomasz Majeran w wierszach opisuje codzienność kota, jego pragnienia i relacje z człowiekiem. Robi to w sposób niezwykle zabawny i ironiczny.

Polecam!

Idealna opowieść dla prawdziwych kocich miłośników i nie tylko. Tomasz Majeran w wierszach opisuje codzienność kota, jego pragnienia i relacje z człowiekiem. Robi to w sposób niezwykle zabawny i ironiczny.

Polecam!

Dzięki uprzejmości wydawnictwa @wydawnictwowolno , miałam okazję zapoznać się z tomikiem Tomasza Majerana „Koty.Podręcznik użytkownika”.
Jak sama nazwa wskazuje jest on poświęcony tym niezwykłym i tajemniczym stworzeniom. Książka jest niejako podręcznikiem, zbiorem kocich mądrości, podzielonych na lekcje. Znajdziemy tu zarówno krótsze, jak i dłuższe utwory przybliżające nam kocią naturę. Niesamowicie podobała mi się pomysł zastosowany w niektórych tekstach, a polegający na stworzeniu kocich wersji znanych utworów, takich jak treny Kochanowskiego czy „Hymn o miłości”. Co zasługuje na uwagę, jak zwykle przy publikacjach od wydawnictw Wolno, to wspaniała oprawa graficzna. Okładka kojarzy mi się ze stylem Banksy’ego, jest niezwykle minimalistyczna. Natomiast ilustracje autorstwa Poli Dwurnik świetnie wpisują się w klimat i dopełniają całości.
Czytanie tego tomiku na pewno sprawiło mi dużo radości. Sama jestem właścicielką kota Floriana i wiem, że gdyby potrafił, podpisałby się pod tymi utworami obiema łapkami.

Dzięki uprzejmości wydawnictwa @wydawnictwowolno , miałam okazję zapoznać się z tomikiem Tomasza Majerana „Koty.Podręcznik użytkownika”.
Jak sama nazwa wskazuje jest on poświęcony tym niezwykłym i tajemniczym stworzeniom. Książka jest niejako podręcznikiem, zbiorem kocich mądrości, podzielonych na lekcje. Znajdziemy tu zarówno krótsze, jak i dłuższe utwory przybliżające nam...

To książka dla miłośników małych, niezależnych przyjaciół :) - Kociaków. Zabawne, ale pełne prawdy wierszyki.
Kiedy przeczytasz i zapamiętasz te rady i sugestie, już nigdy nie sprawisz Im przykrości. Zawsze będziesz postępować nienagannie, czego na pewno te puchate cztery urokliwe łapy nie zapomną ;).

To książka dla miłośników małych, niezależnych przyjaciół :) - Kociaków. Zabawne, ale pełne prawdy wierszyki.
Kiedy przeczytasz i zapamiętasz te rady i sugestie, już nigdy nie sprawisz Im przykrości. Zawsze będziesz postępować nienagannie, czego na pewno te puchate cztery urokliwe łapy nie zapomną ;).

Ten kto jest właścicielem kota musi na bank przeczytać tą książkę.
Zbiór ciekawych i śmiesznych wierszy autora o kotach. Rysunki, które zaskakują. Niby banalnie proste, ale ciekawe w swej prostocie.
„Kto ty jesteś?
Kotek mały.
Jaki znak Twój?
Lew.”
Proste wierszyki, które sprawiają, że uśmiech pojawia się na buzi. Tylko pojawia się tu czasem dość grubiański i nieprzyzwoity język, więc niech wydający się niewinny tytuł niech Cię nie zwiedzie, bo na pewno Cię zaskoczy jak mnie.

Ten kto jest właścicielem kota musi na bank przeczytać tą książkę.
Zbiór ciekawych i śmiesznych wierszy autora o kotach. Rysunki, które zaskakują. Niby banalnie proste, ale ciekawe w swej prostocie.
„Kto ty jesteś?
Kotek mały.
Jaki znak Twój?
Lew.”
Proste wierszyki, które sprawiają, że uśmiech pojawia się na buzi. Tylko pojawia się tu czasem dość grubiański i...

Wciąż nie wiem do końca, jak to działa, dlatego też nie umiem zapobiegać, ale fakty są następujące: kiedy widzę w księgarni pozycję dotyczącą kotów, kociarstwa bądź kociarzy należącą do szeroko rozumianej beletrystyki, bądź, nie daj borze, poezji, mój portfel otwiera się na oścież i niemal wyskakuje z kieszeni. W kierunku kasy. I kończy się zawsze tak samo - on zrzuca zbędne kilogramy (ocierając się chwilami o anoreksję, ale co tam),a ja dociążam półki.

Nic więc dziwnego, że dostrzeżona w MOCAKu (o piękna mocakowa księgarnio, którą wykupiłabym w całości gdyby mnie stać było!) pozycja szybko zasiliła moje zbiory. Bo ma na okładce słowo KOTY wypisane ogromniastą czcionką, a do tego jeszcze rysunek kota, żeby nie można było pomylić z psem na przykład. A do środka zajrzałam (bo czasem jednak do książek przed zakupem zaglądam) i ujrzałam zgrabną parafrazę Kochanowskiego. I jakże tu nie brać!

Strukturalnie - Koty. Podręcznik użytkownika to 19 lekcji plus bonus ukryty w innym miejscu (ale gdzie, tego już nie powiem, szukajcie!),wszystko opatrzone ślicznymi, monochromatycznymi rysunkami Poli Dwurnik (swoją drogą, ta Pani robi śliczne rzeczy, parę lat temu wydała na przykład przepiękną i zasmucająco drogą książkę). Lekcje, jak napisano, są lekcjami użytkowania kota... Emm... Wszyscy wiemy dobrze, że tak to nie działa - jeśli ktoś tu kogoś użytkuje, to raczej kot właściciela. Zdecydowanie. No i o tym to jest.


Kot w wydaniu Majerana jest bardzo koci. Nie ma w nim nic z tej uroczej, puchatej kuleczki czy nawet kota w pustym mieszkaniu tęskniącego za właścicielem. Oj nie! Jedyne, za czym może kot tęsknić, to porządny plaster szynki. Ta wredna, wyniosła bestyjka panosząca się w M4 niczym tygrys w dżungli to jednocześnie kanaporosły filozof i idiota goniący za własnym ogonem. Dokładnie to, co wszyscy użytkowani przez koty miewają na co dzień. I dokładnie to, czym jesteśmy sami trochę, choć wiadomo - w innej skali.

Zaskakująco zręcznie i porywająco, prześlizgując się po wierszach, które mogą nam się wydać skądinąd znane - bo jest tu wspomniany już wcześniej Kochanowski, jest Szymborska (tak, z kotem w sami-wiecie-czym),ale także na przykład Dylan Thomas czy René Magritte ze swoją fajką - prowadzą nas te lekcje przez wszystkie, nawet te mniej przyjemne punkty kociego żywota. Jest więc o sterylizacji, o podchodach do lodówki, o marcowych szaleństwach, a także o tym, co z perspektywy kociarza porusza najmocniej - o starzeniu się i odchodzeniu. Jest jeden, w ktorym perspektywa na moment się zmienia (to właśnie tego macie szukać po kątach, gdy dorwiecie ten tomik w swoje ręce) i poznajemy uczucia posiadacza (czy też posiadanego przez) kota. Ten doprowadził mnie do płaczu.

Niezależnie od tego, czy kota macie, mieliście, planujecie mieć w najbliższej lub dalszej przyszłości, czy nawet - kotów nie lubicie (jakże tak można) i nie rozumiecie, możecie brać się za Koty. Podręcznik użytkownika. Będąc kociarzem zobaczycie w tym tomiku wierne odbicie swojego pupila, jako kociarz-aspirant zrozumiecie lepiej, z czym to się je. A jeśli kotów (no naprawdę?) nie kochacie, to może po tych wierszach pokochacie. Niezależnie zaś od wszystkiego nieźle się ubawicie i będziecie mieli coś ładnego do postawienia na półce.

Uwaga tylko! Pada tam parę słów z jakiegoś powodu uważanych za niezbyt ładne (tak, jakby to kogokolwiek obchodziło).

Pisuję też o innych rzeczach - na czymkolwiek.blogspot.com

Wciąż nie wiem do końca, jak to działa, dlatego też nie umiem zapobiegać, ale fakty są następujące: kiedy widzę w księgarni pozycję dotyczącą kotów, kociarstwa bądź kociarzy należącą do szeroko rozumianej beletrystyki, bądź, nie daj borze, poezji, mój portfel otwiera się na oścież i niemal wyskakuje z kieszeni. W kierunku kasy. I kończy się zawsze tak samo - on zrzuca...

"Koty. Koty. Koty. Podręcznik użytkownika" by Tomasz Majeran, rysunki Pola Dwurnik. Nie ukrywam, że skusiło mnie wydanie i autorka kocich fizis oddających znakomicie psyche. Teksty miały być tłem, ilustracją paradoksalnie. Są równorzędne. Koci majestat, osobność, dzikość... Koci dystans, wyższość, żarłoczność i politowanie dla Świata... Ignorancja, inteligencja, ironia... Dla mnie to tylko jedna ze stron... bo Koty są przyjaciółmi ludzi wielkimi. Towarzyszami. Ale może to i dobrze, że formy nie toną w cukrze lukrze.
Nawiązań literackich bez liku: Bełza, Szymborska, Hymn do miłości, Dostojewski, Kochanowski... fajne, dobre, warto... do wielokrotnego oglądania. Osoby "niespokrewnione" z kotami mogą nie docenić fantastyki i gry słowem, choć strony graficznej nie sposób nie pokochać! Miauuu... Bonusem jest plakat (w tle-szkoda że tak barbarzyńsko złożony).

"Koty. Koty. Koty. Podręcznik użytkownika" by Tomasz Majeran, rysunki Pola Dwurnik. Nie ukrywam, że skusiło mnie wydanie i autorka kocich fizis oddających znakomicie psyche. Teksty miały być tłem, ilustracją paradoksalnie. Są równorzędne. Koci majestat, osobność, dzikość... Koci dystans, wyższość, żarłoczność i politowanie dla Świata... Ignorancja, inteligencja, ironia......

Okoniem, pokotem o kocie drapieżnym domowym.

Ilustracje!!

Okoniem, pokotem o kocie drapieżnym domowym.

Ilustracje!!