Ta książka wywarła na mnie tak niezwykłe wrażenie, że aż założyłam konto, żeby podzielić się swoją opinią.

Opowiada ona o losach czterdziestoletniej, samotnej pielęgniarki Terry, która wynajmuje nieznajomej, młodej dziewczynie maleńką chatkę na tyłach swojego domu. Po pewnym czasie zaczyna jednak podejrzewać, że jej sympatyczna lokatorka nie jest tym, za kogo się podaje, a nawet, że może mieć w stosunku do niej jakieś złe zamiary. Równocześnie nieznajomy mężczyzna nęka ją dziwnymi telefonami. Wszystko to sprawia, że Terry zaczyna obawiać się o swoje życie...
Moim zdaniem fenomen powieści polega na tym, że chociaż przez jej większą część w sumie niewiele się dzieje, to jednak nie mogłam się od niej oderwać. Wszystko to z powodu niezwykle sugestywnej, pierwszoosobowej narracji, która konsekwentnie i przekonująco buduje atmosferę bliżej nieokreślonego, ale narastającego zagrożenia i wiszącej w powietrzu, niepokojącej tajemnicy. Zgodnie z zamierzeniem autorki przyjęłam punkt widzenia głównej bohaterki i z zapałem wyłapywałam w jej opowieści wszystko to, co mogło zapowiadać sugerowaną przez nią od początku, finałową katastrofę. Kim tak naprawdę jest tajemnicza lokatorka i jej dziwni znajomi? Na czym polega ich złowrogi plan? Jak zakończy się ta dziwna historia? Te pytania zadawałam sobie w czasie lektury nie mogąc się doczekać, kiedy wreszcie poznam odpowiedzi. W pełni udzielił mi się niepokój Terry i jej narastającą podejrzliwość.
Zakończenie dosłownie wbiło mnie w fotel i sprawiło, że książka pozostała w mojej pamięci jeszcze na długo po przeczytaniu. Wielokrotnie do niej wracałam, podziwiając pomysłowość autorki oraz zastanawiając się, czy mogłam wcześniej domyślić się, o co tak naprawdę chodziło.
Polecam wszystkim molom książkowym, a w szczególności miłośnikom thrillerów psychologicznych.

Ta książka wywarła na mnie tak niezwykłe wrażenie, że aż założyłam konto, żeby podzielić się swoją opinią.

Opowiada ona o losach czterdziestoletniej, samotnej pielęgniarki Terry, która wynajmuje nieznajomej, młodej dziewczynie maleńką chatkę na tyłach swojego domu. Po pewnym czasie zaczyna jednak podejrzewać, że jej sympatyczna lokatorka nie jest tym, za kogo się podaje, a...

Wciągająca. Warto przeczytać do końca. Ogólnie POLECAM.

Wciągająca. Warto przeczytać do końca. Ogólnie POLECAM.

Książka wydaje się z początku nudna, jednak z każdym nastpym rozdziałem sie rozkręca, aby na końcu co trzeba przyznać zaskoczyć nas w całości.

Książka wydaje się z początku nudna, jednak z każdym nastpym rozdziałem sie rozkręca, aby na końcu co trzeba przyznać zaskoczyć nas w całości.

Ciekawa, zaskakująca i jak zwykle poruszająca moje zakończenia nerwowe.

Ciekawa, zaskakująca i jak zwykle poruszająca moje zakończenia nerwowe.

Chyba jedynym plusem książki jest zakonczenie, które mocno zaskakuje i to nie tylko ze względu na sytuację, ale też na fakt, że nie ma żadnych konsekwencji czynów. Poza tym książka była trochę nijaka, niespecjalnie akcja mogła wystartować, wszystko było wręcz nudnawe i z niecierpliwością czekałam, żeby w końcu coś zaczęło się dziać...

Chyba jedynym plusem książki jest zakonczenie, które mocno zaskakuje i to nie tylko ze względu na sytuację, ale też na fakt, że nie ma żadnych konsekwencji czynów. Poza tym książka była trochę nijaka, niespecjalnie akcja mogła wystartować, wszystko było wręcz nudnawe i z niecierpliwością czekałam, żeby w końcu coś zaczęło się dziać...

Trzymając w rękach tę książkę zastanawiałam się, czego mogę się spodziewać. Już miałam kilka spotkań z Joy Fielding. I uczucia mam dość mieszane. Ale w sumie opis był intrygujący.
Terry jest samotną kobietą, spragnioną towarzystwa. Mimo że spełnia się w zawodzie, jest szanowaną i lubianą pielęgniarką to jednak jest bardzo samotna. I mimo tego, że już raz sparzyła się na lokatorce, to jednak decyduje się na wynajęcie niewielkiego domku sympatycznej Alison. I wyglądało na to, że wszystko będzie dobrze.
Kim jest Alison? Właśnie to pytanie nurtuje Terry. Wprawdzie dziewczyna bardzo dużo mówi o sobie, to tak naprawdę nic o nie nie wiadomo. Tym bardziej, że w jej otoczeniu zaczęły się pojawiać dość dziwne osoby.
W trakcie czytania, cały czas miałam dziwne uczucie, że coś podobnego już czytałam lub oglądałam. Jakoś nic mnie nie zaskoczyło, fabuła jak dla mnie była bardzo przewidywalna. Łącznie z zakończeniem. Ale dobrze mi się czytało. Pisarka zdecydowanie nie poszła na łatwiznę. Polecam na zimowy wieczór.

Trzymając w rękach tę książkę zastanawiałam się, czego mogę się spodziewać. Już miałam kilka spotkań z Joy Fielding. I uczucia mam dość mieszane. Ale w sumie opis był intrygujący.
Terry jest samotną kobietą, spragnioną towarzystwa. Mimo że spełnia się w zawodzie, jest szanowaną i lubianą pielęgniarką to jednak jest bardzo samotna. I mimo tego, że już raz sparzyła się na...

Glowna bohaterka to jakas kretynka. Czlowiek czyta i nie dziwi sie, ze ja to wszystko spotyka.

Glowna bohaterka to jakas kretynka. Czlowiek czyta i nie dziwi sie, ze ja to wszystko spotyka.

Nie będę odkrywcza, nie będę opisywać stylu pisania, bo filologii nie skończyłam, a czytam, bo to moja pasja. Uwielbiam amerykańskość powieści Joy, ma dobre pomysły, fajny język, czyta się naprawdę bardzo przyjemnie, szybko. Odpręża i odrywa na moment od szarej rzeczywistości, a według mnie o to właśnie chodzi. Szepty i kłamstwa to jedna z jej ciekawszych powieści, a nowomowa- słowo "mniamniuśne" na określenie przepysznego jedzenia weszło już do naszego kanonu językowego. Polecam - książka dla każdego, kto przyjemnie chce spędzić popołudnie/ wieczór w fotelu.

Nie będę odkrywcza, nie będę opisywać stylu pisania, bo filologii nie skończyłam, a czytam, bo to moja pasja. Uwielbiam amerykańskość powieści Joy, ma dobre pomysły, fajny język, czyta się naprawdę bardzo przyjemnie, szybko. Odpręża i odrywa na moment od szarej rzeczywistości, a według mnie o to właśnie chodzi. Szepty i kłamstwa to jedna z jej ciekawszych powieści, a...

Choć lubię sięgać po książki Joy Fielding i zdarzają jej się prawdziwe perełki (jak choćby "Teraz ją widzisz"),ta pozycja budzi we mnie mieszane uczucia. Fabuła rozkręca się dość opieszale niczym zepsuty rollercoaster, aby przyspieszyć dopiero przy końcu, kiedy trup zaczyna ścielić się aż nazbyt gęsto i niepotrzebnie, zupełnie jakby tą rzezią niewiniątek (czyt. bohaterów w gruncie rzeczy pozytywnych i Bogu ducha winnych) autorka chciała zrekompensować sobie brak mocniejszych wrażeń i zaskakujących zwrotów akcji przez większą cześć lektury. Przyznaję, że narastające poczucie zagrożenia i osaczenia ogarniające główną bohaterkę, jakoś mi się nie udzieliło, pewnie dlatego że większość sytuacji, które ją spotykały, można było całkiem logicznie wyjaśnić. Poza tym Terry nie wydawała mi się szczególnie wiarygodna w ocenie rzeczywistości, niczym alter ego Dziewczyny z Pociągu, obstawałam, że jej wrażenia mogą być wytworami chorego umysłu, alkoholu, narkotyków, bądź też wszystkich tych czynników jednocześnie. Tylko przez chwilę nurtowało mnie pytanie, czy to główna bohaterka cierpi na chorobę psychiczną wypaczającą jej postrzeganie rzeczywistości i intencji otoczenia czy też ktoś umyślnie ją w nią wpędza (tajemniczy stalker i autor telefonicznych gróźb, bądź, ktoś z wesołego otoczenia jej byłej lub obecnej współlokatorki) a jeśli tak, to dlaczego. Dość szybko wszystko zaczęło mi się układać w całość, po przetrawieniu pewnych wskazówek rzucanych tu i ówdzie mimochodem przez autorkę i przyjrzeniu się profilom psychologicznym bohaterów doszłam do wniosku, że wyjaśnienie może być tylko jedno i zakończenie mimo szumnych obietnic z okładki bynajmniej mnie nie zaskoczyło. Przyznaję jednak, że w momencie kulminacyjnym, będąc świadkiem dramatycznej walki na śmierć i życie, mocno wczułam się w sytuację jednej ze stron i w napięciu jej kibicowałam. Niestety, ta nierówna walka nie zakończyła się po mojej myśli. Cóż, życie...Na koniec kilka słów pochwały. Z pewnością książka ta stanowi dość wiarygodne studium choroby psychicznej oraz fenomenu kłamstwa we wszystkich jego odsłonach. Każdy z bohaterów tego thrillera kłamie dla osiągnięcia swoich mniej lub bardziej przewrotnych celów. Widzimy, jak łatwo przychodzi im nie tylko okłamywanie innych ale także (a może przede wszystkim) samych siebie i do jakich tragicznych konsekwencji może to doprowadzić. Choćby z tego względu warto sięgnąć po tę książkę.

Choć lubię sięgać po książki Joy Fielding i zdarzają jej się prawdziwe perełki (jak choćby "Teraz ją widzisz"),ta pozycja budzi we mnie mieszane uczucia. Fabuła rozkręca się dość opieszale niczym zepsuty rollercoaster, aby przyspieszyć dopiero przy końcu, kiedy trup zaczyna ścielić się aż nazbyt gęsto i niepotrzebnie, zupełnie jakby tą rzezią niewiniątek (czyt. bohaterów...

Całościowo historia jak każda inna. Po prostu dobry kryminał. Ale jest jedna rzecz, dla której warto ją przeczytać, mianowicie zakończenie; zakończenie, które wbija w fotel. Nietuzinkowa, oryginalna, zaskakująca. Pozornie prosta, ma tajemnicę, którą warto odkryć. Polecam, bo warto.

Całościowo historia jak każda inna. Po prostu dobry kryminał. Ale jest jedna rzecz, dla której warto ją przeczytać, mianowicie zakończenie; zakończenie, które wbija w fotel. Nietuzinkowa, oryginalna, zaskakująca. Pozornie prosta, ma tajemnicę, którą warto odkryć. Polecam, bo warto.