Przyjemna ale mało wymagająca lektura. Ot taka książka na odprężenie. Jeśli ktoś szuka nagłych zwrotów akcji i tajemniczych bohaterów to tu ich nie znajdzie.
Jeśli ktoś lubi książki o starożytnym Egipcie to ten cykl jest wart przeczytania. Znacznie bardziej podobały mi się dwa wcześniejsze cykle autora - Ramzes i Egipski sędzia- jednak ten cykl też jest wart uwagi. W dzieciństwie oglądałam kiedyś bajkę Papiru. Jak czytam ten cykl to cały czas mi się ona przypomina.

Zakazana księga przedstawia dalsze losy naszych bohaterów. Intryga się zagęszcza. Wrogowie są coraz liczniejsi jednak nasi przyjaciele nie rezygnują z walki i zyskują nowe moce do walki z magiem.

Kolejny tom zapowiada się ciekawie

Przyjemna ale mało wymagająca lektura. Ot taka książka na odprężenie. Jeśli ktoś szuka nagłych zwrotów akcji i tajemniczych bohaterów to tu ich nie znajdzie.
Jeśli ktoś lubi książki o starożytnym Egipcie to ten cykl jest wart przeczytania. Znacznie bardziej podobały mi się dwa wcześniejsze cykle autora - Ramzes i Egipski sędzia- jednak ten cykl też jest wart uwagi. W...

Fantasy w czasach starożytnego Egiptu. Zaletą książki jest to, że napisano ją treściwie, sporo się dzieje i można przeczytać podczas trochę dłuższej jazdy pociągiem. Jednak trzeba uczciwie powiedzieć, że poziom pisarski jest tu niski.

Postacie papierowe i przewidywalne, często ze skłonnością do merysuizmu. Żeby dobrym bohaterom nie było za trudno, to niemal każdy ma zwierzaka, który pełni rolę chowańca/drona strażniczego (często będącego wielokrotnie bystrzejszym od swojego pana).

Opisy zdarzeń (szczególnie walk) nadmiernie uproszczone. Wydarzenia sztampowe i dość przewidywalne.

Widać, że autor ma dużą wiedzę o starożytnym Egipcie, jednak nie jest to do końca wykorzystane. Dodatkowo słownictwo jest bardzo uwspółcześnione (korzysta się z takich współczesnych słów, jak: minister, terrorysta, policja itp.). Być może zaginęło to w tłumaczeniu, ale jednak trochę przeszkadza w zagłębieniu w klimat opisywanych czasów.

Podsumowując, bardzo niewymagająca lektura, którą ewentualnie można przeczytać dla zabicia czasu.

Fantasy w czasach starożytnego Egiptu. Zaletą książki jest to, że napisano ją treściwie, sporo się dzieje i można przeczytać podczas trochę dłuższej jazdy pociągiem. Jednak trzeba uczciwie powiedzieć, że poziom pisarski jest tu niski.

Postacie papierowe i przewidywalne, często ze skłonnością do merysuizmu. Żeby dobrym bohaterom nie było za trudno, to niemal każdy ma...

Kolejne przyjemne i udane spotkanie w Starożytnym Egipcie. Nie przeszkadza mi infantylność bohaterów, ani prostota w przekazie treści. Cudownie się czyta, bo rozdziały nie męczą ilością opisów i stron. Dobra rozrywka na czas spędzony w transporcie publicznym.

Kolejne przyjemne i udane spotkanie w Starożytnym Egipcie. Nie przeszkadza mi infantylność bohaterów, ani prostota w przekazie treści. Cudownie się czyta, bo rozdziały nie męczą ilością opisów i stron. Dobra rozrywka na czas spędzony w transporcie publicznym.

Druga część przygód księcia Setny nie jest ani lepsza, ani gorsza od tomu pierwszego. W moim przekonaniu jest dokładnie taka sama. Pełna metafizyki, cudownych zaklęć, religijnych obrzędów, dowodów na istnienie egipskich bogów, zwierząt obdarzonych niezwykłą intuicją, a także opisów codziennej egzystencji w starożytnym Egipcie. Najlepszym ze światów, pod rządami najlepszego z królów, czyli Ramzesa II.
No i moje zastrzeżenia są dokładnie takie same, jakie miałam po przeczytaniu tomu pierwszego: emocje bohaterów przedstawiono wyjątkowo lakonicznie, a język powieści w niektórych miejscach nie za bardzo mi pasuje do opisywanej epoki. Szczególnie diagnozy lekarskie w postaci zawału serca z przepracowania, czy zatoru płucnego zakuły mnie w oczy. Jakoś nie chce mi się wierzyć, że dobrze ponad trzy tysiące lat temu użyto by dokładnie takich określeń…
Dodatkowy zarzut muszę sformułować pod kątem całej (chyba) serii. Pomimo tego, że kolejne części są stosunkowo krótkie (a byłyby jeszcze krótsze, gdyby nie przypominanie o wydarzeniach z tych wcześniejszych) i bez trudu dałoby się je ująć w jednej książce, to wydano je w czterech osobnych tomach. Jak podejrzewam, tylko po to, by wyciągnąć od czytelnika więcej kasy. Co mi się podobać nie może.

Druga część przygód księcia Setny nie jest ani lepsza, ani gorsza od tomu pierwszego. W moim przekonaniu jest dokładnie taka sama. Pełna metafizyki, cudownych zaklęć, religijnych obrzędów, dowodów na istnienie egipskich bogów, zwierząt obdarzonych niezwykłą intuicją, a także opisów codziennej egzystencji w starożytnym Egipcie. Najlepszym ze światów, pod rządami najlepszego...

Czasami lubię wskoczyć do starożytności, wtedy wybieram książki Christiana Jacq'a. Tym razem sięgnęłam po drugi tom przygód księcia Setny i jego przyjaciół w cyklu „Śledztwa księcia Setny” pt.: „Zakazana księga”.
W tej części autor opisuje starania księcia i jego ukochanej, które mają na celu znalezienie zakazanej księgi Tota, dzięki której Setna będzie mógł pokonać złego maga. Oczywiście nie wszystkie plany idą po myśli księcia, jego ukochanej i ich przyjaciół. Po drodze mają wiele przygód, z których na szczęście wychodzą obronną ręką. Jednak w tej części niedane jest im cieszyć się razem z udanych akcji, bo oczywiście zły mag ciągle plącze im szyki.
Fantastyczna pozycja dla „starożytnomaniaków”, czyta się szybko i razem z bohaterami przezywa wszystkie ich wzloty i upadki, aż palą policzki z emocji.
Dobrze, że jeszcze są przede mną dwie części, więc mogę się cieszyć, że to nie koniec przygód bohaterów.

Czasami lubię wskoczyć do starożytności, wtedy wybieram książki Christiana Jacq'a. Tym razem sięgnęłam po drugi tom przygód księcia Setny i jego przyjaciół w cyklu „Śledztwa księcia Setny” pt.: „Zakazana księga”.
W tej części autor opisuje starania księcia i jego ukochanej, które mają na celu znalezienie zakazanej księgi Tota, dzięki której Setna będzie mógł pokonać złego...

Podobnie jak tom poprzedni oceniam tę książkę jak tez i następne tomy na trzy gwiazdki (z czego jedna jest za tematykę związaną ze starożytnym Egiptem). Do wszystkich wad tomu pierwszego dołączyła jeszcze jedna (mnie osobiście denerwująca). Książka rozpoczyna się streszczeniem poprzedniego tomu - i dobrze, można pominąć jak ktoś chce, ale potem w tekście co jakiś fragment znowu pojawiają się opisy co się działo w tomach wcześniejszych (dotyczy to całej serii). Opisy te nieraz zajmują do pół strony (czytnik 6 cali). Gdzie są proporcje skoro np. akcja odbicia głównej bohaterki też zajmuje tyle samo miejsca. Poza tym prorocze postępowanie zwierząt jest trochę denerwujące. Życie bohaterów byłoby proste i szczęśliwe, gdyby słuchali osła, który uszami potrafi wszystko przewidzieć (i to nie magia).
Nie polecam (pozostałe tomy przeczytałem/przekartkowałem i są takie same).

Podobnie jak tom poprzedni oceniam tę książkę jak tez i następne tomy na trzy gwiazdki (z czego jedna jest za tematykę związaną ze starożytnym Egiptem). Do wszystkich wad tomu pierwszego dołączyła jeszcze jedna (mnie osobiście denerwująca). Książka rozpoczyna się streszczeniem poprzedniego tomu - i dobrze, można pominąć jak ktoś chce, ale potem w tekście co jakiś fragment...

„Zakazana księga” to solidna pozycja nie tylko dla sympatyków egipskich klimatów, ale też zwolenników odprężających i odznaczających się żwawym tempem fabuł. Dodam, iż utwór kończy się dramatycznym akcentem, tym samym mocno nakręcając do szybkiego chwycenia za ciąg dalszy. Jeżeli lubicie debiutancką odsłonę cyklu, „dwójka” również nie sprawi Wam zawodu.

Powyższa opinia jest fragmentem recenzji, którą w całości można przeczytać na moim blogu:
http://crouschynca.blogspot.com/2017/03/zakazana-ksiega-christian-jacq-recenzja.html

„Zakazana księga” to solidna pozycja nie tylko dla sympatyków egipskich klimatów, ale też zwolenników odprężających i odznaczających się żwawym tempem fabuł. Dodam, iż utwór kończy się dramatycznym akcentem, tym samym mocno nakręcając do szybkiego chwycenia za ciąg dalszy. Jeżeli lubicie debiutancką odsłonę cyklu, „dwójka” również nie sprawi Wam zawodu.

Powyższa opinia...

Akcja nadal trzyma w napięciu, bohaterowie depczą sobie nawzajem po piętach, czasami mam wrażenie, że zaklęcia wcale by w tej książce nie były potrzebne, a szczególnie to jak Setna ucieka śmierci czyhającej na niego kilka razy w książce.

Akcja nadal trzyma w napięciu, bohaterowie depczą sobie nawzajem po piętach, czasami mam wrażenie, że zaklęcia wcale by w tej książce nie były potrzebne, a szczególnie to jak Setna ucieka śmierci czyhającej na niego kilka razy w książce.

Druga część przygód księcia, momentami wydawała mi się zbyt zblazowana, ale tylko momentami, nadal świetna rozrywka i świetnie wpasowany wątek z narzeczoną :)

Druga część przygód księcia, momentami wydawała mi się zbyt zblazowana, ale tylko momentami, nadal świetna rozrywka i świetnie wpasowany wątek z narzeczoną :)

.

.