Ten cykl Jacq'a nie będzie moim ulubionym.
Pewnie dokończę bo został ostatni tom

Jak we wcześniejszych dwóch tomach akcja jest raczej wartka. Krótkie rozdziały sprawiają, że jest to książka na jeden wieczór.

W tej części przed Setną duże wyzwanie. Cały czas poszukuje dzbanu Ozyrysa. Los stawia przed nim niebezpieczną demonicę Seszen.
Sekhet wraca do świątyni bogini-lwicy by tam pomagać chorym.

Co do rozwiązania problemu Ten tom nie wnosi wiele. Dopiero ostatnie rozdziały są dość ciekawe i popychają akcję do przodu.

Ten cykl przeznaczony dla znacznie młodszego odbiorcy.

Ten cykl Jacq'a nie będzie moim ulubionym.
Pewnie dokończę bo został ostatni tom

Jak we wcześniejszych dwóch tomach akcja jest raczej wartka. Krótkie rozdziały sprawiają, że jest to książka na jeden wieczór.

W tej części przed Setną duże wyzwanie. Cały czas poszukuje dzbanu Ozyrysa. Los stawia przed nim niebezpieczną demonicę Seszen.
Sekhet wraca do świątyni bogini-lwicy...

.

.

„Złodziej dusz” to trzecia część przygód bohaterów z Egiptu za czasów panowania Ramzesa Wielkiego.
Nie jest ani lepsza, ani gorsza niż jej poprzedniczki. Bez wątpienia autor ma dogłębną wiedzę o zwyczajach, wierzeniach, diecie, strojach, czy nawet mentalności starożytnych Egipcjan. Zadziwia też opisem organizacji państwa, w tym administracji i organów porządkowych. Zaskakujące może być dla czytelnika odkrycie faktu (dla mnie było),że instytucje, które istnieją współcześnie i są nam dobrze znane (np. sądy, służby porządkowe, czy policja),zostały wymyślone kilka tysięcy lat temu i już wtedy całkiem skutecznie działały.
Po poprzednich dwóch pozycjach wiedziałam też, że dla poddanych Ramzesa II świat realny przenikał się z metafizycznym w każdym możliwym aspekcie, toteż tym razem nie zadziwiła mnie mnogość demonów, złych duchów, czarnej magii, potępionych dusz i innych takich zjawisk. Zdaje się, że dla starożytnych Egipcjan otaczająca ich rzeczywistość była wynikiem kruchej równowagi pomiędzy walką złych i dobrych mocy. Aby ten balans zachować i móc żyć w najlepszym ze światów, trzeba było ciągle odprawiać religijne ceremonie, zjednywać sobie bogów, zanosić żarliwe modły do niebios, składać ofiary w świątyniach. Nie jest to za bardzo mój klimat, ale rozumiem, że bez ukazania tego aspektu nie byłoby powieści.
Niestety, bohaterowie nadal są płascy jak egipskie hieroglify- emocje okazują w sposób nadzwyczaj oszczędny (a to zagryzając wargi, a to co najwyżej blednąc),decyzje podejmują błyskawicznie, chwil zastanowienia nad czymkolwiek właściwie nie potrzebują, żadne wątpliwości się ich nie imają, nie wiedzą też co to wahanie.
Sama książka choć niewielka objętościowo na początku zawiera streszczenie, potem wiele powtórzeń z wydarzeń, jakie opisano we wcześniejszych częściach. Osobiście postrzegam ten zabieg jako chęć rozdmuchania opowieści objętościowo, aby wydać ją w czterech tomach, choć na dobrą sprawę, spokojnie można by z tego zrobić jedną pozycję.

„Złodziej dusz” to trzecia część przygód bohaterów z Egiptu za czasów panowania Ramzesa Wielkiego.
Nie jest ani lepsza, ani gorsza niż jej poprzedniczki. Bez wątpienia autor ma dogłębną wiedzę o zwyczajach, wierzeniach, diecie, strojach, czy nawet mentalności starożytnych Egipcjan. Zadziwia też opisem organizacji państwa, w tym administracji i organów porządkowych....

Podobnie jak poprzednie odsłony serii, powieść cechuje się lekkim stylem i galerią wyrazistych bohaterów. Historyczne realia starożytnego Egiptu bratają się tutaj z wątkami fantastycznymi, lecz te ostatnie zostały tym razem jeszcze mocniej zaakcentowane niż w dwóch pierwszych tomach. To zresztą naturalna kolej rzeczy – choćby dlatego, że sprawcą całego zamieszania jest prawdziwy ekspert od czarnej magii.

Szerzej o książce napisałam na swoim blogu:
https://crouschynca.blogspot.com/2017/07/zlodziej-dusz-christian-jacq-recenzja.html

Podobnie jak poprzednie odsłony serii, powieść cechuje się lekkim stylem i galerią wyrazistych bohaterów. Historyczne realia starożytnego Egiptu bratają się tutaj z wątkami fantastycznymi, lecz te ostatnie zostały tym razem jeszcze mocniej zaakcentowane niż w dwóch pierwszych tomach. To zresztą naturalna kolej rzeczy – choćby dlatego, że sprawcą całego zamieszania jest...

Po pierwszych dwóch częściach wiedziałam już czego mniej więcej mogę się spodziewać po kolejnych, chociaż przyznam, że najlepszą z całego cyklu była część pierwsza, w której nie wiedziałam czego się mogę spodziewać, a przez to przedstawiała najwyższy poziom. Ksiażka dla młodzieży, która może pozwolić zainteresować się młodym ludziom starożytnym Egiptem.

Po pierwszych dwóch częściach wiedziałam już czego mniej więcej mogę się spodziewać po kolejnych, chociaż przyznam, że najlepszą z całego cyklu była część pierwsza, w której nie wiedziałam czego się mogę spodziewać, a przez to przedstawiała najwyższy poziom. Ksiażka dla młodzieży, która może pozwolić zainteresować się młodym ludziom starożytnym Egiptem.

Pozwolę sobie przytoczyć treść SMS-a, którego napisałam do mojego faceta pod koniec czytania tego tomu (będzie leciuteńki spoiler):

"W książce główny bohater stanął naprzeciw demona wysłanego z dna piekieł przez samych bogów. Niepokonany demon otworzył paszczę pełną kłów i już miał mu zmiażdżyć czaszkę, ale co to? Bohater wypowiedział zaklęcie i cudem uniknął śmierci! No JA PIER***Ę! Ciągle wypowiada te zaklęcia i daje radę, ale nie potrafi ogarnąć głównego problemu, czyli typa-czarnoksiężnika, który sobie mieszka w willi w środku miasta. Poza tym, skoro młody, dopiero co wprowadzony w jakieś pierwsze misteria kapłan potrafi pokonywać potężne demony, to arcykapłan pewnie jeździ na tyranozaurze miotając laserami z oczu. Po prostu... Jezu!".

I tyle w temacie.

Pozwolę sobie przytoczyć treść SMS-a, którego napisałam do mojego faceta pod koniec czytania tego tomu (będzie leciuteńki spoiler):

"W książce główny bohater stanął naprzeciw demona wysłanego z dna piekieł przez samych bogów. Niepokonany demon otworzył paszczę pełną kłów i już miał mu zmiażdżyć czaszkę, ale co to? Bohater wypowiedział zaklęcie i cudem uniknął śmierci! No...

Starożytny Egipt i zagadki kryminalne, czy może być coś lepszego? Jacq specjalizuje się właśnie w takich klimatach.Przenosi nas w tamte odległe czasy i potrafi nas zauroczyć swoimi opowieściami."Śledztwa księcia Setny", to taki właśnie cykl.Czasy Ramzesa II, intrygi dworskie i ciemna, niebezpieczna magia.Czegóż chcieć więcej?

Trzeci tom znowu przenosi nas na dwór faraona, na którym wiele się dzieje.Książę wyrusza na wyprawę po starożytny artefakt, jednocześnie musi się bronić przed zakusami pewnych uwodzicielek, co może wpłynąć na jego relacje z ukochaną.Intrygi pewnego potężnego maga, również mają duży wpływ na intrygę.Jak tym razem poradzi sobie dzielny książę i czy jego związek przetrwa? Przekonajcie się sami.

Świetna intryga, arcyciekawe czasy, to największe atuty tej powieści.Dodatkowo znakomicie przedstawiono mity egipskie, oraz warunki jakie panowały w Egipcie oraz na dworze faraona.Jednym słowem-powieść warta jak najbardziej uwagi.

Z niecierpliwością oczekuję na czwarty, ostatni tom serii.Polecam.

Starożytny Egipt i zagadki kryminalne, czy może być coś lepszego? Jacq specjalizuje się właśnie w takich klimatach.Przenosi nas w tamte odległe czasy i potrafi nas zauroczyć swoimi opowieściami."Śledztwa księcia Setny", to taki właśnie cykl.Czasy Ramzesa II, intrygi dworskie i ciemna, niebezpieczna magia.Czegóż chcieć więcej?

Trzeci tom znowu przenosi nas na dwór faraona,...

Trzeci tom z serii "Śledztwa księcia Setny", zabrał mnie znów do magicznego i niebezpiecznego świata. "Złodziej dusz" Christiana Jacqa to świetna kontynuacja, która po raz kolejny pokazuje kunszt autora i jego pomysłowość. Cykl o księciu Setnie od samego początku wywarł na mnie pozytywne wrażenie, za sprawą przystępnego języka i malowniczo opisanego świata. Pisarstwo autora wciąga od pierwszej strony sprawiając, że jego książki są jednymi z lepszych powieści historycznych na rynku.

Książę Setna po raz kolejny zostaje poddany wielu trudnym i niebezpiecznym próbą, za którymi stoi czarna i prastara magia. Wyrusza do świętego miasta bogini-kocicy aby odnaleźć dzban Ozyrysa. Jednak liczne niebezpieczeństwa będą się piętrzyć na jego drodze, a lubieżne pokusy wystawią na próbę jego miłość do Sekhet. Jego wybranka również nie ma lekko i szuka schronienia w świątyni bogini lwicy. W pałacu Ramzesa II panuje chaos, gdzie wrogowie i spiskowcy czają się, za każdym rogiem. Potężny i zły czarownik zrobi wszystko aby zrealizować swoje mroczne plany i osiągnąć upragnioną władzę.

Wątki fabularne po raz kolejny mnie wciągnęły i czytałem je z wypiekami na twarzy. Akcja jest szybka, pozwalająca w pełni cieszyć się z lektury. Bohaterowie nie zawodzą, nie raz potrafią zaskakiwać i o ich losach czytamy z ciekawością. Christian Jacq pisze lekkim i barwnym piórem dzięki czemu lekturę możemy skończyć w szybkim tempie. Wartka akcja z domieszką magii daje mieszankę iście wybuchową. W pewnych momentach książki powrócimy wspomnieniami do wydarzeń z tomów poprzednich, co pozwoli osobom nie znającym poprzednich powieści lepiej rozeznać się w fabule. Intrygi, spiski i knowania po raz kolejny owładną starożytnym światem!

"Złodziej dusz" nie zawiódł mnie i sprawił, że spędziłem miło czas z książką. Podczas lektury przeczytamy o płomiennej miłości, prastarej magii i wielu spiskach zakrojonych na szeroka skalę. Osoby lubiące powieści historyczne z elementami niezwykłości powinny poczuć się usatysfakcjonowane. Powieści Christiana Jacqa plasują się u mnie w czołówce rankingu, książek tego gatunku. W powieści nie zabraknie rycin, symboli oraz scen, które pozwolą lepiej wczuć się w niesamowity klimat starożytności. Chętnie sięgnę po czwarty i zarazem ostatni tom serii, aby zobaczyć jak zakończą się losy księcia Setny.

http://fantasy-bestiarium.blogspot.com/2016/09/zodziej-dusz-christian-jacq.html

Trzeci tom z serii "Śledztwa księcia Setny", zabrał mnie znów do magicznego i niebezpiecznego świata. "Złodziej dusz" Christiana Jacqa to świetna kontynuacja, która po raz kolejny pokazuje kunszt autora i jego pomysłowość. Cykl o księciu Setnie od samego początku wywarł na mnie pozytywne wrażenie, za sprawą przystępnego języka i malowniczo opisanego świata. Pisarstwo autora...

"Złodziej dusz" jest trzecim tomem i zarazem kontynuacją cyklu "Śledztwa księcia Setny". Jak już wspomniałam przy okazji recenzji pierwszej książki cyklu, zawsze wzbraniałam się i celowo unikałam czytania literatury historycznej. I oczywiście nadal tak jest. Jednak powieści Christiana Jacqa stanowią wyjątek. Dlaczego? Każda bowiem książka tego autora wciąga już od pierwszej strony i pochłania się je zaledwie w jedno popołudnie. Ponadto każda z tych książek jest napisana z lekkością, łatwo przyswajalnym stylem i prostym językiem, dzięki czemu czyta się je z przyjemnością. Ale muszę przyznać, że niestety III tom serii nie wywarł na mnie takiego wrażenia, jak to było w przypadku I i II części serii. Dlaczego? Zapraszam na krótką recenzję.

O czym opowiada III tom cyklu "Śledztwa Księcia Setny"?

Setna żegluje w celu odnalezienia Księgi Thota. Kiedy udaje mu się do niej dotrzeć i zdobyć, nagle pojawia się sztorm. Żeglarze obawiając się, że ich statek zatonie, a oni stracą życie, wyrzucają Setnę za burtę i odpływają. Woda się uspokaja. Setnie jednak udaje się uratować, ma ze sobą księgę oraz amulet otrzymany od swego nauczyciela, który ma go chronić przed złem. Spotyka wieśniaczkę Seszen - kobietę, która ofiarowuje mu pomoc. Setna zatrzymuje się u niej na jakiś czas, po czym oboje wyruszają do świętego miasta bogini - kocicy, do światyni Bastet, w nadziei, że to właśnie tam znajduje się dzban Ozyrysa.
Tymczasem wszyscy na dworze Ramzesa II oraz mieszkańcy królestwa są przekonani, że Setna utonął. Ramzes wygłasza na balkonie oświadczenie, z którego wynika, że zostaną wzniesione dwie świątynie: jedna poświęcona Królowi, a druga - wielkiej Małżonce. Ponadto mężczyzna zleca synowi - Ramesu zorganizowanie pogrzebu Setny i schwytanie niebezpiecznego Syryjczyka - Kalasza. Generał wraz z żołnierzami próbuje zatem rozbić siatkę Syryjczyków. W realizacji planu pomagają mu również Ched i jego Wybawcy, którym Ramesu cofnął areszt oraz szef policji - Sobek, który zaangażowany jest również w poszukiwania Sekhet. Jednocześnie Keku - ojciec kapłanki nieustannie krzyżuje wszystkim plany, utrudniając schwytanie Kalasza. Próbuje przekupić Sobka, proponuje mu pieniądze w zamian za informacje, jakie tylko sobie zażyczy.
Natomiast Sekhet, Stary (były zarządca w posiadłości Keku),pies Geb i osioł Północny Wiatr wierzą, że Setna żyje. Znajdują schronienie w świątyni bogini - lwicy, gdzie Sekhet zostaje uzdrowicielką. Odwiedzana jest przez Ramesu, który nalega, aby kobieta została jego żoną...

Kim okaże się być Seszen? Czy naprawdę chce pomóc Setnie w odnalezieniu dzbana Ozyrysa? Jakie plany ma wieśniaczka wobec kapłana? Czy odnajdą dzban i powstrzymają czarnego maga? Czy Ramesu i jego żołnierzom uda się schwytać Kalasza? Czy Sobek odnajdzie Sekhet? Czy Sekhet i Stary będą mogli czuć się bezpiecznie w świątyni bogini-lwicy? Czy kapłanka ulegnie Ramesu i zgodzi się zostać jego żoną? Czy Setna i Sekhet się spotkają? Jak potoczą się dalsze losy bohaterów?

"Nie wystarczy mieć talent. Trzeba go jeszcze wcielić w życie i użyć w służbie na rzecz innych."

Tak naprawdę nie wiem, od czego zacząć recenzję tej książki. Może zatem zacznę od okładki, która nie przypadła mi do gustu, głównie ze względu na kolorystykę. Uważam, że jest zbyt jaskrawa, choć zapewne dzięki temu może bardziej rzucać się w oczy i wzbudzać zainteresowanie. Nie ulega wątpliwości, że postać pojawiająca się na niej na pewno kojarzy z Egiptem i okresem starożytnym. Niestety, moim zdaniem to najsłabsza oprawa spośród wszystkich części cyklu.

Na pewno plusem książki było zamieszczone na jej pierwszych stronach streszczenie poprzednich części, co pozwoliło przypomnieć sobie bohaterów i wydarzenia przedstawione wcześniej. W moim przypadku było to zbędne, ponieważ wszystkie tomy czytałam w krótkim odstępie czasowym. Natomiast, gdyby nie było takiej możliwości, to pewnie taka krótka notka byłaby mi niesamowicie potrzebna, ażeby sobie odświeżyć całą historię.

Istotna dla mnie była również duża czcionka, a na to od jakiegoś czasu zaczęłam zwracać uwagę. Nie muszę zbytnio wytężać wzroku i zdecydowanie ułatwia mi ona czytanie. Powieść jest lekka, podzielona na kilkadziesiąt kilkustronicowych rozdziałów. Zatem można w każdej chwili przerwać lekturę i wrócić do niej w wolnym czasie.

Nadal uważam, że fabuła jest oryginalna, pojawiły się kolejne intrygi i podstępy. Jednak po zapoznaniu się z trzecim tomem odniosłam wrażenie, że w pierwszych dwóch częściach akcja była bardziej wartka, zdarzenia miały szybszy bieg. Tutaj tempo było zbyt powolne, nawet w pewnym momencie pomyślałam, że opowieść jest trochę naciągana, wydłużana specjalnie, żeby zapisać te kilkadziesiąt stron. Poprzednie książki cyklu czytałam z zaangażowaniem i ciekawością, czego nie mogę powiedzieć o "Złodzieju dusz". Wszystko było takie przewidywalne, od początku do końca. Ponadto bardzo często pojawiały się opisy, w których autor wracał do wydarzeń ukazanych we wcześniejszych tomach. Nie ukrywam, że jestem trochę rozczarowana tą książką.

Bohaterowie zostali bardzo dobrze skonstruowani i wykreowani. Autor już nie skupiał się aż tak bardzo na głównych postaciach, czyli Setnie i Sekhet. Więcej uwagi poświęcił bohaterom drugoplanowym: Keku, który potrafił przechytrzyć wszystkich dookoła; Ramesu, który uznając brata za zmarłego, dążył do zdobycia najpiękniejszej kobiety - Sekhet (będącej miłością życia Setny); Chedowi i jego Wybawcom (Ruty, Uges i Nemo),którzy odważyli sprzeciwić się generałowi i realizować plan według własnych metod i zasad; szefowi policji o imieniu Sobek, który zaczął dostrzegać fałszywe zamiary Keku, uświadamiał Ramesu o zbliżającym się zagrożeniu i próbował chronić kapłankę Sekhet. Zwykle w książkach przeszkadza mi mnogość postaci, ale w przypadku tego cyklu wyjątkowo nie miałam problemów z przyswojeniem imion bohaterów, ich wzajemnych relacji, pełnionych przez nich funkcji i wykonywanych zadań.

"Złodziej dusz" to powieść o tęsknocie, niespełnionej miłości, ciągłej ucieczce, nieustannej walce ze złem, odwadze oraz nadziei. Cykl "Śledztwa Księcia Setny" to połączenie wątku kryminalnego z romansem i magią, które mają miejsce w starożytnym Egipcie. Każdy z tomów może stanowić odskocznię, oderwanie się od innych powieści poruszających trudne i życiowe dylematy, problemy. Każdy też może sięgnąć po tę serię, nie trzeba być wielbicielem i znawcą literatury historycznej. Bowiem książki Christiana Jacq są lekkie, łatwe w odbiorze, a ich lektura nie wymaga wiele czasu. Dodatkowo prezentują mapki oraz ryciny, ukazujące przedmioty, miejsca, symbole, sceny oraz postacie omówione w poszczególnych tomach. Zapewne sięgnę po czwarty i tym samym ostatni tom, ponieważ chciałabym poznać zakończenie przedstawionej opowieści, choć w jakimś stopniu przewiduję jakie będzie. A poza tym, po prostu chciałabym być w posiadaniu całej - czterotomowej serii "Śledztw Księcia Setny".

http://wielbicielka-ksiazek.blogspot.com

"Złodziej dusz" jest trzecim tomem i zarazem kontynuacją cyklu "Śledztwa księcia Setny". Jak już wspomniałam przy okazji recenzji pierwszej książki cyklu, zawsze wzbraniałam się i celowo unikałam czytania literatury historycznej. I oczywiście nadal tak jest. Jednak powieści Christiana Jacqa stanowią wyjątek. Dlaczego? Każda bowiem książka tego autora wciąga już od pierwszej...

Fantasy w czasach starożytnego Egiptu. Podobnie jak poprzednie tomy - sztampowe czytadełko dla zabicia czasu.

Fantasy w czasach starożytnego Egiptu. Podobnie jak poprzednie tomy - sztampowe czytadełko dla zabicia czasu.