To jedna z tych książek, których po przeczytaniu potrzebujesz kilku minut ciszy na przemyślenia.
Przyznam, że książka na początku mi się dłużyła, jest tu wiele postaci i tak naprawdę każda z nich ma wpływ na dalszy przebieg fabuły. Autor poświęca każdemu z bohaterów dużo uwagi i czasu na dokładne przedstawienie i opis jego przeszłości, a co do samych postaci to z pewnością są one filarami, które dźwigają to ciężkie tomiszcze ;) Każdy z bohaterów książki jest wielowymiarowy i interesujący w swoich motywach, myśleniu i działaniach.
Styl pisania i dialogi są świetne.
Im dłużej zagłębiałam się w ten świat, tym bardziej nie mogłam się od niego oderwać.
Chapeau bas dla autora za stworzenie tak świetnej pozycji w świecie fantastyki.

To jedna z tych książek, których po przeczytaniu potrzebujesz kilku minut ciszy na przemyślenia.
Przyznam, że książka na początku mi się dłużyła, jest tu wiele postaci i tak naprawdę każda z nich ma wpływ na dalszy przebieg fabuły. Autor poświęca każdemu z bohaterów dużo uwagi i czasu na dokładne przedstawienie i opis jego przeszłości, a co do samych postaci to z...

Abercrombie to jedno z tych nazwisk, po które sięgam w ciemno i wiem, że będę zachwycona. I tak właśnie jest😊
Wszystkie postaci są wyraziste i dobrze wykreowane. Ich działania i motywy są spójne, a co najważniejsze nie są jednotorowe i cudownie potrafią zaskoczyć - przedostatni rozdział "Krwawa dziewiątka" przedstawił Logena w zupełnie nowym świetle. To było tak bardzo nieoczekiwane i szokujące, a przy tym genialne i zdecydowanie potrzebne! Takie zwroty akcji robią dobrą robotę i bardzo wzbogacają historię
A odnośnie samej historii, sprawa wygląda tak, że polubiłam wszystkich bohaterów, więc chętnie czytałam o ich losach. Wspaniale się czyta, kiedy żadna z głównych postaci nie irytuje. Owszem obecne były też poboczne, których chyba główną rolą było bycie denerwującym, ale to było celowe i dało świetny efekt.
Fabularnie... Widać, że książka jest takim trochę wstępem do większej akcji. Poznajemy geografię i układy polityczne świata. Dowiadujemy się co nieco o systemie magicznym. Jest trochę historii, podbojów i zapowiedzi przyszłych wojen. Są podróże i spotkania bohaterów. Jednak nie ma jeszcze pełnego obrazu. Dopiero pod koniec wyjaśnia się, kto będzie wrogiem, ale wciąż niewiele wiadomo. Podczas samego czytania, nie przeszkadzało mi to jakoś szczególnie, niemniej spytana o główny wątek powieści miałam problem z udzieleniem jednoznacznej odpowiedzi 😅
Książkę pochłonęłam i podobała mi się bardzo. Miałam w rękach dwie wersje - jedną starszą "Samo ostrze" oraz ebooka nowego wydania "Ostrze". Wydaje mi się, że nieco bardziej odpowiadał mi język nowszego, ale oba czytało mi się dobrze.

Abercrombie to jedno z tych nazwisk, po które sięgam w ciemno i wiem, że będę zachwycona. I tak właśnie jest😊
Wszystkie postaci są wyraziste i dobrze wykreowane. Ich działania i motywy są spójne, a co najważniejsze nie są jednotorowe i cudownie potrafią zaskoczyć - przedostatni rozdział "Krwawa dziewiątka" przedstawił Logena w zupełnie nowym świetle. To było tak bardzo...

Bardzo przyjemna książka, pozytywne zaskoczenie, zwłaszcza, że jak to zazwyczaj u mnie, kupiona absolutnie przez przypadek.

Ciekawi bohaterowie, bardzo wyraziści, interesująca, mimo, że "brudna" historia. Inkwizycja lepsza niż u Piekary, ale to nie jest zbyt wysoko postawiona poprzeczka ;)

Jedyne do czego mógłbym się przyczepić to brak mapki świata, ale może ostatnich kilka książek które takową posiadało mnie rozpuściło ;)

W każdym razie, z całą stanowczością mogę polecić i od razu zabieram się za następny tom.

Bardzo przyjemna książka, pozytywne zaskoczenie, zwłaszcza, że jak to zazwyczaj u mnie, kupiona absolutnie przez przypadek.

Ciekawi bohaterowie, bardzo wyraziści, interesująca, mimo, że "brudna" historia. Inkwizycja lepsza niż u Piekary, ale to nie jest zbyt wysoko postawiona poprzeczka ;)

Jedyne do czego mógłbym się przyczepić to brak mapki świata, ale może ostatnich...

Mam problem z tą książką, oczekiwałam po niej znacznie więcej w stosunktu do jej renomy genialnej współczesnej fantasy. Wciągnęła po dopiero po 60% na czytniku. Do tego sama fabuła niezbyt mnie interesuje, gdybym miała czytać kolejne części to tylko dla bohaterów których polubiłam - Logena, Glokty, Ferro i całej grupy (poza Jezalem którego szczerze nienawidzę - rozpieszczony uprzywilejowany kretyn o dojrzałości 5cio latka i trochę tylko inteligentniejszy od rzepy). Oprócz tego, mam duże zastrzeżenia co do worldbuildingu, ponieważ kompletnie nie czuję klimatu tego świata. Nie czuję jakbym naprawdę się tam przenosiła czytając tą książkę. Może dlatego że moim zdaniem jest on bardzo mało oryginalny. Ot, taki typowy świat, typowego średniowiecznego fantasy. Na północy jakaś kraina z dzikusami tam żyjącymi, na południu chyba jakaś pustynia, a pośrodku "ogromne gigantyczne" miasto.
Sięgnę po kolejną część ze względu na bohaterów, ale jeżeli fabularnie nie będzie lepiej to odpuszczę czytanie dalej.

Mam problem z tą książką, oczekiwałam po niej znacznie więcej w stosunktu do jej renomy genialnej współczesnej fantasy. Wciągnęła po dopiero po 60% na czytniku. Do tego sama fabuła niezbyt mnie interesuje, gdybym miała czytać kolejne części to tylko dla bohaterów których polubiłam - Logena, Glokty, Ferro i całej grupy (poza Jezalem którego szczerze nienawidzę -...

Fabularnie nie powala, ot świat fantasy w którym jest jakaś magia. Jednak jest jakby na uboczu i dopiero zaczyna się budzić. Za to sposób w jaki napisani są bohaterowie to mistrzostwo świata. Są po prostu ludźmi z krwi i kości, mimo że raczej nie chcielibyśmy mieć z nimi do czynienia to rozumiemy ich motywacje i co nimi kieruje (przynajmniej w jakimś stopniu)
W jakiś dziwny sposób polubiłem tych skurczybyków :D

Fabularnie nie powala, ot świat fantasy w którym jest jakaś magia. Jednak jest jakby na uboczu i dopiero zaczyna się budzić. Za to sposób w jaki napisani są bohaterowie to mistrzostwo świata. Są po prostu ludźmi z krwi i kości, mimo że raczej nie chcielibyśmy mieć z nimi do czynienia to rozumiemy ich motywacje i co nimi kieruje (przynajmniej w jakimś stopniu)
W jakiś dziwny...

Znakomita opowieść fantasy. Z ciekawymi i nietuzinkowymi bohaterami, stopniowo rozwijanym światem, o któym dowiadujemy się w sposób naturalny. Z przekonującą fabułą i świetnymi dialogami. Intryguje od pierwszych stron i mimo, iż wymieszano tam dużo znanych składników to całość pochłania się błyskawicznie. No i mimo, że fantasy to nie ma elfów, krasnoludów i magii, która wszystko załatwia. Jest miasto, brud, błoto i śmierć.
Bardzo polecam i na pewno cały cykl będę chciał jak najszybciej przeczytać (choć tom 2 w papierze widzę wyprzedany....ech).

Znakomita opowieść fantasy. Z ciekawymi i nietuzinkowymi bohaterami, stopniowo rozwijanym światem, o któym dowiadujemy się w sposób naturalny. Z przekonującą fabułą i świetnymi dialogami. Intryguje od pierwszych stron i mimo, iż wymieszano tam dużo znanych składników to całość pochłania się błyskawicznie. No i mimo, że fantasy to nie ma elfów, krasnoludów i magii, która...

Książkę zacząłem czytać jakiś rok temu i dopiero dziś skończyłem. Niby fajna, a jednak w ogóle nie wciąga (i w międzyczasie kilkadziesiąt innych książek przeczytałem, wracając do tej na rozdział, dwa). Postacie oryginalne (szczególnie Glokta),historia ciekawa, świat oryginalny i nawet magia się pojawia (choć na razie nie miała istotnego wpływu na przebieg zdarzeń),ale wszystko jakieś takie mdłe. Może to taka wada tomu wprowadzającego, gdzie trzeba przedstawić postacie, zawiązać między nimi relacje, przedstawić historię i świat, ale inni autorzy robią to zdecydowanie lepiej. Pod koniec akcja trochę przyspiesza, "drużyna zostaje zebrana", postacie przesunięte na ciekawsze pozycje, co daje pewną nadzieję na dobrą lekturę kolejnych tomów.

Książkę zacząłem czytać jakiś rok temu i dopiero dziś skończyłem. Niby fajna, a jednak w ogóle nie wciąga (i w międzyczasie kilkadziesiąt innych książek przeczytałem, wracając do tej na rozdział, dwa). Postacie oryginalne (szczególnie Glokta),historia ciekawa, świat oryginalny i nawet magia się pojawia (choć na razie nie miała istotnego wpływu na przebieg zdarzeń),ale...

To moje spotkanie z Joe Abercrombie i muszę przyznać, że było bardzo udane! To kawał dobrej fantastyki, którą czyta się lekko, szybko i z dużym zainteresowaniem.

Nie jest to może jakość niezwykle skomplikowane i rozbudowane dzieło, fabuła postacie i świat przedstawiony nie są jakoś nadzwyczajnie oryginalne, ale "Ostrze" przede wszystkim dobrze się czyta. To kawał przyzwoitej rzemieślniczej roboty.

Polecam każdemu, to chciałby poczytać lekkie, miejscami zabawne, a przede wszystkim bardzo dobrze napisane fantasy.

To moje spotkanie z Joe Abercrombie i muszę przyznać, że było bardzo udane! To kawał dobrej fantastyki, którą czyta się lekko, szybko i z dużym zainteresowaniem.

Nie jest to może jakość niezwykle skomplikowane i rozbudowane dzieło, fabuła postacie i świat przedstawiony nie są jakoś nadzwyczajnie oryginalne, ale "Ostrze" przede wszystkim dobrze się czyta. To kawał...

Uwaga: książka ma totalnie w poważaniu poprawność polityczną XXI wieku. Jeśli jesteś fanem fanaberii XXI wieku nie sięgaj ani po tą książkę, ani po tą recenzję :P

Dlaczego to robię?
Powiem wam że nie pamiętam żebym spędzał czas z dziwniejszą kompanią. Bo to naprawdę dziwna kompania :D

Poznajemy inkwizytora Gloktę, bohatera Unii, niegdyś pierwszego szermierza, dzisiaj kalekę z wyrwanymi zębami potwornie okaleczonego w cesarskiej niewoli. Kawał z niego gbura i sadysty, szowinisty i mizogina.

Mamy też kapitana Luthara, oficera armii, dobrze urodzonego, z ciałem Achilla, kwadratowa szczęka, białe zęby, rozumiecie, full pakiet Hollywood. Zadufany w sobie dupek i zarozumialec, ale w głębi duszy dobry chłopak który stara się wszystkim udowodnić swoją wartość. Może za dużo pije i gra w karty, ale kiedy siadamy z innymi oficerami do alkoholu i kart to jedno wam obiecam - nudno nie jest nigdy.

Poznajemy też Logena, a także jego towarzyszy z którymi się rozdzielił. Generalizując to barbarzyńskie ludzkie prymitywy, którzy jednak nie zginają karku przed królem północy i jako ostatni walczą o Północ. Przy ognisku by się pozabijali ale w walce skoczą za sobą w ogień.

Jest kilku magów, najpotężniejszych graczy ale ich postaci są akurat papierowe i nijakie.

Wszyscy mają nierówno pod sufitem i na pewno normalni nie są, ale poczujecie się wśród nich jak wśród swoich.

A teraz recenzja. Słuchajcie, przyznam się że przebrnięcie przez wstęp, poznanie ich wszystkich i całego świata trochę zajmuje. Sam robiłem przerwę. Ale jak zaczęły się wątki rozkręcać to gwarantuje wam świetną zabawę.

Może nie ma tu jakichś grubych intryg, epickich walk itd, ot życie różnych ludzi, naprawdę różnych, każdy ma jakieś problemy i inaczej sobie z nimi radzi. Ale przechadzając się korytarzem z kulawym wrednym inkwizytorem, siedząc w karczmie z oficerami przy kartach. czy włócząc się z kompanią jakichś świrów z północy pod gołym niebem wyzywając się przy ognisku, poczujecie się jak w domu. Humor jest cięty, są przekleństwa, mordobicie, żarty i żarciki, seksizmu dużo jak to u chłopów. Każda z postaci, nawet tych mniej wspominanych jest barwna i złatwa do zapamiętania. Emocje są tu naturalne i autentyczne, nie ma pierniczenia o romansach czy 100 stronnych opisach krajobrazów. Podstawowe dane i samo mięso.

Mamy luty a na moją książkę roku właśnie wskoczyła ta pozycja. A no i uważajcie żebyście nie wrócili do błota. A ja zaczynam kolejną część z tą bandą świrów.

Uwaga: książka ma totalnie w poważaniu poprawność polityczną XXI wieku. Jeśli jesteś fanem fanaberii XXI wieku nie sięgaj ani po tą książkę, ani po tą recenzję :P

Dlaczego to robię?
Powiem wam że nie pamiętam żebym spędzał czas z dziwniejszą kompanią. Bo to naprawdę dziwna kompania :D

Poznajemy inkwizytora Gloktę, bohatera Unii, niegdyś pierwszego szermierza, dzisiaj...

Miałem do książki trzy podejścia. Pierwsze kilkadziesiąt stron nie wciągnęło mnie i nie wzbudzało zawsze oczekiwanego pytania - "Kiedy znowu będę miał chwilę, żeby czytać dalej?".
Tym niemniej zaparłem się i... było warto. Od pewnego momentu historia pochłoneła mnie w całości.

Od razu sięgam po "Nim zawisną" i mam nadzieję, że ten stan będzie trwał nadal.

Miałem do książki trzy podejścia. Pierwsze kilkadziesiąt stron nie wciągnęło mnie i nie wzbudzało zawsze oczekiwanego pytania - "Kiedy znowu będę miał chwilę, żeby czytać dalej?".
Tym niemniej zaparłem się i... było warto. Od pewnego momentu historia pochłoneła mnie w całości.

Od razu sięgam po "Nim zawisną" i mam nadzieję, że ten stan będzie trwał nadal.