Kolejna wspaniala historia opowiedziana prze Ohlsson♡
Kilka lat temu przeczytałam "Na skraju ciszy" I byłam zakochana i takie same odczucia towarzysza mi po zakończeniu "Wyścigu z czasem". Fabuła cały czas trzyma w napięciu, a to co wydawało się oczywiste wcale takie nie jest. Na pewno sięgnę po kolejne tomy

Kolejna wspaniala historia opowiedziana prze Ohlsson♡
Kilka lat temu przeczytałam "Na skraju ciszy" I byłam zakochana i takie same odczucia towarzysza mi po zakończeniu "Wyścigu z czasem". Fabuła cały czas trzyma w napięciu, a to co wydawało się oczywiste wcale takie nie jest. Na pewno sięgnę po kolejne tomy

Ohlsson zmieniła kierunek i poszła w powieść sensacyjną. Terroryzm to chwytliwy temat jak sama określiła, więc książka wciąga. Czułam się jakbym wróciła do jednego z moich ulubionych seriali "24 godziny" lub do filmów z Liamem Neesonem 💕 pomysł świetny tylko gorzej z wykonaniem. Dla mnie książka była mocno przegadana. Może to z powodu ilości agencji, procedur i polityki. Nie wiem, ale dla mnie było tego za dużo. Ciągle analizy, powtarzające się wnioski i przemyślenia. Także osobiste. No i niektóre oczywistości- dla mnie od samego początku coś było jasne albo widziałam inną opcję a śledczy nie 🤷‍♀️🤦‍♀️ z powodu tego przegadania musiałam co chwilę odkładać. Póki co najsłabsza powieść autorki, ale całkiem ok.

Ohlsson zmieniła kierunek i poszła w powieść sensacyjną. Terroryzm to chwytliwy temat jak sama określiła, więc książka wciąga. Czułam się jakbym wróciła do jednego z moich ulubionych seriali "24 godziny" lub do filmów z Liamem Neesonem 💕 pomysł świetny tylko gorzej z wykonaniem. Dla mnie książka była mocno przegadana. Może to z powodu ilości agencji, procedur i polityki....

Dwie książki Ohlsson bardzo mi się podobały ("Niechciane"i "Papierowy chłopiec", czytam cykl niechronologicznie, polujac na kolejne części w bibliotekach),bez wahania więc sięgnęłam po trzecią. I tu nastąpił bombastycznie WIELKI zonk:( Strasznie nudne wywody o arabskich terrorystach, akcja się rwie, mało osobistych smaczków, które tak wszyscy lubimy w cyklach powieściowych... Jednym słowem nudy przeokropne i szkoda mi czasu na zmęczenie "Wyścigu z czasem" do końca. Omijać z daleka!

Dwie książki Ohlsson bardzo mi się podobały ("Niechciane"i "Papierowy chłopiec", czytam cykl niechronologicznie, polujac na kolejne części w bibliotekach),bez wahania więc sięgnęłam po trzecią. I tu nastąpił bombastycznie WIELKI zonk:( Strasznie nudne wywody o arabskich terrorystach, akcja się rwie, mało osobistych smaczków, które tak wszyscy lubimy w cyklach...

Jakiś czas temu miałam przyjemność przeczytać tę książkę.

Porwany samolot, mnóstwo ludzi narażonych na utratę życia i bardzo mało czasu na ratunek... Brzmi zachęcająco, dlatego sięgnęłam po "Wyścig z czasem" kiedy zaszyłam się w bibliotece między półkami, na których znajdują się kryminały.

Styl pisania Pani Ohlsson przypadł mi do gustu. Oczy same biegną po kolejnych linijkach, nie muszę zmuszać się do czytania, a to naprawdę ogromny plus. Ukłony dla autorki, że postanowiła całą książkę poświęcić tak krótkiemu okresowi czasu. Spotkałam się z czymś takim pierwszy raz i prawdę mówiąc, moja pierwsza myśl brzmiała tak, że akcja na pewno będzie na siłę, sztucznie naciągana. Nic bardziej mylnego! Od pierwszej do ostatniej strony książka trzyma w napięciu i bardzo ciężko się od niej oderwać. ;)

Jestem przekonana, że zapoznam się z całą serią poświęconą Fredrice Bergman. :)

Jakiś czas temu miałam przyjemność przeczytać tę książkę.

Porwany samolot, mnóstwo ludzi narażonych na utratę życia i bardzo mało czasu na ratunek... Brzmi zachęcająco, dlatego sięgnęłam po "Wyścig z czasem" kiedy zaszyłam się w bibliotece między półkami, na których znajdują się kryminały.

Styl pisania Pani Ohlsson przypadł mi do gustu. Oczy same biegną po kolejnych...

http://mojswiat-szelestkart.blogspot.com/2015/02/kristina-ohlsson-wyscig-z-czasem.html

http://mojswiat-szelestkart.blogspot.com/2015/02/kristina-ohlsson-wyscig-z-czasem.html

Bardzo wciągająca książka.

Bardzo wciągająca książka.

Kolejne spotkanie z jedną z moich ulubionych skandynawskich autorek. Tym razem spotykamy się w przestworzach, w samolocie, w którym prawdopodobnie jest bomba, a terroryści być może są wśród pasażerów. Serdecznie polecam.

Kolejne spotkanie z jedną z moich ulubionych skandynawskich autorek. Tym razem spotykamy się w przestworzach, w samolocie, w którym prawdopodobnie jest bomba, a terroryści być może są wśród pasażerów. Serdecznie polecam.

Zamiast wartkiej akcji, mamy kilka niewspółpracujących grup zastanawiających się jak rozwiązać problem, który zostaje ostatecznie prawie bez osób postronnych rozwiązany przez pilota.

Zamiast wartkiej akcji, mamy kilka niewspółpracujących grup zastanawiających się jak rozwiązać problem, który zostaje ostatecznie prawie bez osób postronnych rozwiązany przez pilota.

Książka ok, tylko nie mój temat. Ciężko mi szło czytanie.

Książka ok, tylko nie mój temat. Ciężko mi szło czytanie.

Mimo, że akcja dzieje się w przeciągu kilku dni, mnie się ciągnęła. Ponadto, aż się wierzyć nie chce, że tyle służb zaangażowanych w rozwiązanie sprawy porwania samolotu, jest wiedzionych za nos przez, w zasadzie jednoosobową, grupę terrorystów.

Mimo, że akcja dzieje się w przeciągu kilku dni, mnie się ciągnęła. Ponadto, aż się wierzyć nie chce, że tyle służb zaangażowanych w rozwiązanie sprawy porwania samolotu, jest wiedzionych za nos przez, w zasadzie jednoosobową, grupę terrorystów.