Testament

Moim zdaniem to fenomenalna relacja. Zbyt autentyczna i osobista, aby nie poruszyć. W swojej prostocie ukrywa siłę niezwykłego oddziaływania na psychikę. Autor nie skupia się tylko na sytuacji Żydów w ciągu wojny, ale także przed nią, co czyni ją jeszcze bardziej niezwykłą. Po prostu pisane krwią i łzami...Polecam jako lekturę o Zagładzie, ale także jako opowieść o Polsce dwudziestolecia, które nie było takim cudownym i wspaniałym okresem, jak często się je ostatnio przedstawia.

Moim zdaniem to fenomenalna relacja. Zbyt autentyczna i osobista, aby nie poruszyć. W swojej prostocie ukrywa siłę niezwykłego oddziaływania na psychikę. Autor nie skupia się tylko na sytuacji Żydów w ciągu wojny, ale także przed nią, co czyni ją jeszcze bardziej niezwykłą. Po prostu pisane krwią i łzami...Polecam jako lekturę o Zagładzie, ale także jako opowieść o Polsce...

kolejna książka która mnie zmienia... im bardziej myślę, im więcej czytam nie potrafię ogarnąć tematu. Jestem zawstydzona, że jestem człowiekiem. Jednocześnie bezgranicznie wdzięczna im wszystkim, że spokojnie mogę potrzeć na swoich , nie zawsze grzecznych ,synów którzy bezgranicznie czują się bezpieczni.
Z każdą następną podobną lekturą coraz bardziej rozumiem moją babcię " nic opowiadać nie będę! - po co ci dziecko o tym wszystkim wiedzieć "

kolejna książka która mnie zmienia... im bardziej myślę, im więcej czytam nie potrafię ogarnąć tematu. Jestem zawstydzona, że jestem człowiekiem. Jednocześnie bezgranicznie wdzięczna im wszystkim, że spokojnie mogę potrzeć na swoich , nie zawsze grzecznych ,synów którzy bezgranicznie czują się bezpieczni.
Z każdą następną podobną lekturą coraz bardziej rozumiem moją babcię...

Nie mam odwagi oceniac tej książki tak jak pierwszej z brzegu beletrystyki.

Ile gwiazdek można przyznać za brutalne opisy wojennej rzeczywistości widziane oczyma ukrywającego się na strychu żydowskiego lekarza, który stracił już wszytsko - żonę, syna, rodziców, dom, nawet swoją lekarską torbę?
Siedzi zaszczuty na strychu dobrych ludzi i pisze.
Baruch Milch opisuje wszytsko z fotograficzną prezycją, również ofiary wojny, ciała zabitych, okrucieństwa egzekucji i hitlerowskich "zabaw".
Chce przekazać całą grozę tych dni nam, zebyśmy nie zapomnieli.
Oskarża, wskazuje palcem winnych, nie ma w nim ani grama relatywizmu, prób usprawiedliwienia zbrodniarzy, poprawności politycznej.
Wyraz lektury wzmacnia dodana do książki płyta zawierającej kopie rękopisu Milcha.
Wydarzenia ze wspomnień Milcha mam przed oczami, tym bardziej , że kilka miesięcy temu odwiedziłam wszysttkie miejscowości, które są sceną opisanych wydarzeń - Podhajce, Tłuste, Zaleszczyki - i wszędzie tam widziałam walące się synagogi, zapuszczone żydowskie cmentarze, ludzi , którzy nie pamiętają i nie chcą pamiętać.
Potrzebna książka.

Nie mam odwagi oceniac tej książki tak jak pierwszej z brzegu beletrystyki.

Ile gwiazdek można przyznać za brutalne opisy wojennej rzeczywistości widziane oczyma ukrywającego się na strychu żydowskiego lekarza, który stracił już wszytsko - żonę, syna, rodziców, dom, nawet swoją lekarską torbę?
Siedzi zaszczuty na strychu dobrych ludzi i pisze.
Baruch Milch opisuje...

Opowieść Milcha jest wstrząsająca, bardzo osobista.Autor stara się przekazać wszystko, co przeżywał, ale też to, co działo się z innymi ludźmi wokół niego.Czytając te książkę ciągle myślałam- jak bardzo chciało im się żyć! Ale dlaczego? Ja nie wytrzymałabym nawet kilku tych strasznych zdarzeń, które były jego udziałem. Uważam, ze powinni to czytać obowiązkowo w szkole np. w liceum, może wtedy byłoby mniej antysemitów,a więcej osób, które rozumiałyby tragedię tego narodu. Milch pisze tez o Polakach, Ukraińcach i oczywiście Niemcach , o całym tyglu kresowym, gdzie niełatwo było żyć. Mamy szczęście, że żyjemy teraz!

Opowieść Milcha jest wstrząsająca, bardzo osobista.Autor stara się przekazać wszystko, co przeżywał, ale też to, co działo się z innymi ludźmi wokół niego.Czytając te książkę ciągle myślałam- jak bardzo chciało im się żyć! Ale dlaczego? Ja nie wytrzymałabym nawet kilku tych strasznych zdarzeń, które były jego udziałem. Uważam, ze powinni to czytać obowiązkowo w szkole np. w...