Rewelacyjna. Czyta się jednym tchem. Brakuje mi jedynie informacji o dalszych losach Segatashyi , po ustaniu objawień. Może kiedyś dowiemy się dlaczego zginął w taki sposób?

Rewelacyjna. Czyta się jednym tchem. Brakuje mi jedynie informacji o dalszych losach Segatashyi , po ustaniu objawień. Może kiedyś dowiemy się dlaczego zginął w taki sposób?

Świetna.

Świetna.

Wydarzenia miały miejsce na w latach osiemdziesiątych XX wieku, w sercu Afryki, ale dotyczą one całego świata i dlatego warto je znać i przekazywać dalej.

Wydarzenia miały miejsce na w latach osiemdziesiątych XX wieku, w sercu Afryki, ale dotyczą one całego świata i dlatego warto je znać i przekazywać dalej.

Przepiękna książka o chłopaku któremu objawiał się Jezus. polecam z całego serca!

Przepiękna książka o chłopaku któremu objawiał się Jezus. polecam z całego serca!

Niezwykła, piękna w swej wymowie i przekazie książka - perełka literatury religijnej. Ładna, skromna, ale wymowna okładka pociągnęła mnie do tego stopnia, że wykrzyknęłam: ja ją muszę mieć! I mam.
Narracja nie jest żadną fantasmagorią, lecz historyczną, bolesną prawdą.
Na 12 lat przed tragedią, która zdarzyła się w pięknej geograficznie, afrykańskiej Rwandzie, w Kibeho, małej, nikomu na świecie nieznanej wiosce, nie zaznaczonej nawet na mapie, trzem uczennicom zaczęła się ukazywać Matka Boska. Wkrótce potem, do wizjonerek dołączył chłopak imieniem Sagatashya, który spotkał Jezusa. Gdzie? Kiedy?
Pewnego, gorącego dnia lata, dokładnie 2 lipca 1982 roku, gdy miał 14 lat. Scena jak z Biblii! Bóg woła go po imieniu, powołuje do swojej misji wprost z pola, gdzie odpoczywał pod cienistym, rozłożystym drzewem.

Sagatashya jest nadzwyczajnym przykładem-dowodem na to, jak Bóg miłuje maluczkich. Chłopak do czasu spotkania z Jezusem był poganinem. Nie chodził do kościoła, nie był ochrzczony, nie znał Jezusa.
Historia życia tego chłopca jest przejmująca! Pochodził z bardzo biednej rodziny, chodził ubrany jak żebrak. Bez wykształcenia i przygotowania religijnego, jak jego rodzice, którzy trudnili się uprawą ziemi i pasterstwem. Chłopiec od najmłodszych lat pracował ciężko na polu fasoli i wypasał bydło. Miał poczucie własnej wartości, uważał, że edukacja wcale nie jest mu potrzebna. Z chęcią, od rana do wieczora robił to, co lubił: pracę na roli i wypas kóz.

-" Jako chłopiec był zawsze uśmiechnięty, był szczęśliwy , kochał życie".

Pracował najciężej z całej rodziny, to dzięki niemu rodzina nie głodowała. Miał opinię uczciwego robotnika i dobrego człowieka.
Jego siostra, Christine mówi o nim między innymi:

-" On od urodzenia miał takie dobre serce...Być przy nim, to jak mieć obok siebie promyk słońca".

Co przekonuje o prawdziwości jego wizji?- Wiedza, której -jak ktoś wa- żny powiedział- nie powinien mieć! Sagatashya opowiadał historie biblijne tak szczegółowo jakby dosłownie wczoraj je czytał ( a nie umiał czytać). Potrafił dyskutować o dogmatach Kościoła, interpretował Pismo Święte. Przeprowadzone na nim badania ( dr Bonaventura, śledczy zespołu medycznego) bez wątpienia dowiodły, że chłopak jest inteligentny, zdrowy na ciele i umyśle. O swoim wybraństwie tak mówi:

-" Wybrał mnie jako znak dla ldzi, który w Niego nie wierzą- pogan i innych niewierzących- żeby pokazać im, że o nich nie zapomina. Widzi ich, troszczy się o nich, kocha ich i ma nadzieję, że zaproszą Go kiedyś do swoich serc. Wybierając pogańskiego chłopca na swojego posłańca, Jezus dał znać światu, że Jego miłość i Jego odkupienie są dostępne dla wszystkich".

Powołanie o charakterze misyjnym diametralnie odmieniło życie chłopca.
Odtąd, na pierwszym miejscu był Bóg i pełnienie Jego woli, czemu poświęcił swoje życie. Podróże misyjne i mistyczne cierpienia w Rwandzie i poza jej granicami sprawiły, że poznał i doświadczył bezmiaru zła na świecie: przemocy, nienawiści, złości. I uświadomił sobie jak bardzo potrzebna jest Boża miłość. Z łaską i pomocą Jezusa stał się symbolem odwagi.

Dla ocalałej zaś z ludobójstwa pisarki Immaculee, desperackie pragnienie i wielka potrzeba serca- aby zapoznać świat z przesłaniami o Końcu Czasów- stały się pasją i nakazem moralnym Boga poprzez bohatera niniejszej opowieści, jej ulubieńca spośród wszystkich wizjonerów.
Wartość tej lektury o pierwszorzędnym znaczeniu jest nie do przecenienia!

Niezwykła, piękna w swej wymowie i przekazie książka - perełka literatury religijnej. Ładna, skromna, ale wymowna okładka pociągnęła mnie do tego stopnia, że wykrzyknęłam: ja ją muszę mieć! I mam.
Narracja nie jest żadną fantasmagorią, lecz historyczną, bolesną prawdą.
Na 12 lat przed tragedią, która zdarzyła się w pięknej geograficznie, afrykańskiej Rwandzie, w Kibeho,...