Ten tom podobał mi się mniej niż poprzedni. Sam początek i zakończenie super, oraz postać Adena ale połowa książki nużąca i niesamowicie mnie usypialo jak uprzykrzyć bohaterom życie żeby nie być razem. Na plus więcej wątku politycznego. Mam nadzieję że 3 tom będzie lepszy 😁

Ten tom podobał mi się mniej niż poprzedni. Sam początek i zakończenie super, oraz postać Adena ale połowa książki nużąca i niesamowicie mnie usypialo jak uprzykrzyć bohaterom życie żeby nie być razem. Na plus więcej wątku politycznego. Mam nadzieję że 3 tom będzie lepszy 😁

Początek tej książki bardzo przypominał mi "Kosogłosa" z "Igrzysk Śmierci". Ale im dalej ją czytałam to miałam wrażenie, że czytam jakąś operę mydlaną, a nie fantastykę.
Bardzo się męczyłam z tym tomem, ale... nie tylko ja się męczyłam, bo również męczyła się autorka z jej napisaniem, i to mówi w posłowiu.
Plusem tego tomu, jak i poprzedniego jest kwestia polityczna. w tym tomie więcej dowiadujemy się na jakich zasadach stworzona jest Republika, co tak dokładnie stało się z "dawną" Ameryką? W 1 tomie dowiadujemy się szczątkowych informacji o tym świecie, priorytetem jest schwytanie Daya przez June - agentkę Republiki. W 2 tomie Day chce obalić Republikę z kilku ważnych przyczyn.
W "Geniuszu" jest ucieczka Daya i June, ale też dziecinne kłótnie, które według mnie całą fabułę nie popycha do przodu.
Strasznie w tym tomie wkurzała mnie June, była taka "kluchowata", chociaż w paru kwestiach miała rację, i ja jej biłam brawa. Jeśli chodzi o innych bohaterów to było w miarę ok. Ciekawą postacią, a zarazem intrygującą był Razor - mi osobiście on od początku nie pasował do Republiki, czułam, że on ma jakiś swój osobisty cel, lub ktoś mu coś obiecał.
Będę czytać kolejne dwa tomy, ponieważ po pierwsze chcę się dowiedzieć jak radzi sobie Anden, jako nowy Elektor przy boku - albo i nie - June. A po drugie chcę odhaczyć na swojej liście kolejną przeczytaną serię.
Ocena 5️⃣/1️⃣0️⃣🌟 przez melodramat jaki się odgrywał w tym tomie.

Początek tej książki bardzo przypominał mi "Kosogłosa" z "Igrzysk Śmierci". Ale im dalej ją czytałam to miałam wrażenie, że czytam jakąś operę mydlaną, a nie fantastykę.
Bardzo się męczyłam z tym tomem, ale... nie tylko ja się męczyłam, bo również męczyła się autorka z jej napisaniem, i to mówi w posłowiu.
Plusem tego tomu, jak i poprzedniego jest kwestia polityczna. w tym...

Autorka przyznała się w posłowiu, że męczyła się pisząc tę część, no i zapewne dlatego ja też się trochę męczyłam podczas czytania. Pierwszy tom bardzo mi się podobał, łącznie z wątkiem romantycznym, ale tutaj zaczęła się już z tego robić istna opera mydlana pod hasłem: "co by tu jeszcze wymyślić, żeby zakochana para bohaterów nie mogła być razem". Jeśli ten melodramat będzie się ciągnął przez dwa następne tomy, żeby na końcu ostatniego wreszcie się zeszli i "żyli długo i szczęśliwie", to ja chyba podziękuję. Szkoda, bo warstwa polityczna dosyć ciekawa i chciałabym się dowiedzieć, jak Anden będzie sobie radził z rządzeniem.

Autorka przyznała się w posłowiu, że męczyła się pisząc tę część, no i zapewne dlatego ja też się trochę męczyłam podczas czytania. Pierwszy tom bardzo mi się podobał, łącznie z wątkiem romantycznym, ale tutaj zaczęła się już z tego robić istna opera mydlana pod hasłem: "co by tu jeszcze wymyślić, żeby zakochana para bohaterów nie mogła być razem". Jeśli ten melodramat...

7 ⭐

Nie umiem ocenić tej książki jak należy. Jestem nią trochę rozczarowana bo "Legenda" podobała mi się o wiele bardziej. Była świetna rozrywka, a tu czytanie rozciągało mi się jak flaki z olejem.
Zakończenie dopiero było trochę satysfakcjonujące bo oczywiście długo i szczęśliwie nie wchodzi w grę w tego typu książkach dlatego czekałam aż coś pierdzielnie.

Będę kontynuowała "Patriotę" i chyba muszę zrobić to szybko bo nie mam takiego zapału do sięgnięcia kolejnego tomu jak poprzednio.

7 ⭐

Nie umiem ocenić tej książki jak należy. Jestem nią trochę rozczarowana bo "Legenda" podobała mi się o wiele bardziej. Była świetna rozrywka, a tu czytanie rozciągało mi się jak flaki z olejem.
Zakończenie dopiero było trochę satysfakcjonujące bo oczywiście długo i szczęśliwie nie wchodzi w grę w tego typu książkach dlatego czekałam aż coś pierdzielnie.

Będę...

Szybko się czyta. Fabuła ciekawa i wciągająca.

Szybko się czyta. Fabuła ciekawa i wciągająca.

Tą serie na razie czyta mi się najmniej przyjemnie w porównaniu z innymi książkami Lu, jednak nadal ma w sobie coś przez co chce ją kontynuować. Nie potrafię się przywiązać do tych bohaterów, a Tess która tak lubiłam stała się męcząca.

Tą serie na razie czyta mi się najmniej przyjemnie w porównaniu z innymi książkami Lu, jednak nadal ma w sobie coś przez co chce ją kontynuować. Nie potrafię się przywiązać do tych bohaterów, a Tess która tak lubiłam stała się męcząca.

Drugi tom bardziej mi się podobał, fabuła nie była już tak naiwna i przewidywalna, poświęcono więcej uwagi na kreacje bohaterów i ich przemyśleń. Jednak wciąż mam wrażenie, że wszystkie wydarzenia dzieją się za szybko, a relacja między głównymi bohaterami trochę niedopracowana.

Drugi tom bardziej mi się podobał, fabuła nie była już tak naiwna i przewidywalna, poświęcono więcej uwagi na kreacje bohaterów i ich przemyśleń. Jednak wciąż mam wrażenie, że wszystkie wydarzenia dzieją się za szybko, a relacja między głównymi bohaterami trochę niedopracowana.

📖🐲
DNF
Zostało mi 150 stron, ale nie jestem w stanie się zmusić do dalszej lektury. Nuży mnie warstwa romansu w tej książce, która z jednej strony jest szalenie dziecinna z opowieściami o tym, jak to Day/June to ten jedyny/ta jedyna, a z drugiej dziwnie dorosła w tych opisach namiętnych pocałunków. Poza tym niewiele się dzieje albo nic zaskakującego i dokładnie wiadomo, kto jest „zły”, a kto „dobry”. Niestety zbyt naiwne to dla mnie, bo najwyraźniej jestem już na to za stara. Odpuszczam więc, bo i tak czeka na mnie mnóstwo innych powieści.

📖🐲
DNF
Zostało mi 150 stron, ale nie jestem w stanie się zmusić do dalszej lektury. Nuży mnie warstwa romansu w tej książce, która z jednej strony jest szalenie dziecinna z opowieściami o tym, jak to Day/June to ten jedyny/ta jedyna, a z drugiej dziwnie dorosła w tych opisach namiętnych pocałunków. Poza tym niewiele się dzieje albo nic zaskakującego i dokładnie wiadomo, kto...

Podeszłam do tej książki z delikatnymi obawami, że będzie niedopracowana, nudna, jak to zazwyczaj są drugie tomy jakiejś serii. Marie Lu natomiast tak świetnie sobie poradziła z tym zadaniem, że „Geniusz” powinien być wzorem dla autorów szczególnie fantastyki.
Relacja między bohaterami nie jest za szybka, wszystko dzieje się w swoim czasie co jest ogromnym plusem. Wszystkie zwroty i akcji i elementy świata przedstawionego są bardzo dobrze przepracowane, ale niestety styl pisania czasem bywał minusem tej książki, bo jednak nie do końca mi podpasował.
„Geniusz” -> świetna kontynuacja, świetnej książki, co by się mogło tutaj nie udać? Czytajcie 🫶🏻

Podeszłam do tej książki z delikatnymi obawami, że będzie niedopracowana, nudna, jak to zazwyczaj są drugie tomy jakiejś serii. Marie Lu natomiast tak świetnie sobie poradziła z tym zadaniem, że „Geniusz” powinien być wzorem dla autorów szczególnie fantastyki.
Relacja między bohaterami nie jest za szybka, wszystko dzieje się w swoim czasie co jest ogromnym plusem....

Nieco gorsza od pierwszej części, ale równie wciągająca. Bardzo dużo intryg i zwrotów akcji, aż ciężko się w tym wszystkim połapać. Postacie nie są ani czarne, ani białe- wszystko ma drugie dno i sytuacja bohaterów strasznie się komplikuje. Bardzo szkoda zakończenia, bo jest nieco rozczarowujące.

Nieco gorsza od pierwszej części, ale równie wciągająca. Bardzo dużo intryg i zwrotów akcji, aż ciężko się w tym wszystkim połapać. Postacie nie są ani czarne, ani białe- wszystko ma drugie dno i sytuacja bohaterów strasznie się komplikuje. Bardzo szkoda zakończenia, bo jest nieco rozczarowujące.