Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Rzeczy swojskie pozostają w pewien sposób niewidoczne. Nie zadaje się pytań, a aprobatą cieszą się sentencjonalne mądrości: „Taki już jest ten świat", „Ludzie są tylko ludźmi", w których zawarte jest zarazem przekonanie, że niewiele można tu zmienić. Swojskość jest najbardziej uporczywym wrogiem dociekliwości i krytycyzmu a więc także i innowacji oraz odwagi zmian.

Pośród owych odmiennych punktów widzenia, od których odróżniliśmy myślenie socjologiczne, swoiste miejsce zajmuje tak zwany zdrowy rozsądek, czyli zespół bogatej, jednak nie zorganizowanej, niesystematycznej, często nie wypowiadanej, a nawet trudnej do wysłowienia wiedzy, którą posiłkujemy się przy rozwiązywaniu naszych codziennych spraw.

Pojawienie się kobiet w sferach uprzednio zarezerwowanych dla mężczyzn stanowi wyzwanie wobec nie kwestionowanych dotąd reguł i zakłóca jednoznaczną kiedyś sytuację. Feministyczne żądanie równych praw wyzwala poczucie zagrożenia, ono zaś prowadzi do gniewnych reakcji i agresywnych postaw.

Większość naukowców zgadza się, że niektóre z naturalnych popędów są szczególnie silne i dlatego w ten czy w inny sposób muszą być okiełznane przez grupę. Gdy mowa o popędach, które grupa tylko na własną zgubę może pozostawić bez żadnej kontroli, najczęściej wymienia się popęd seksualny i agresję. Badacze podkreślają, że nieograniczanie takich popędów doprowadziłoby do tak intensywnych konfliktów, że nie wytrzymałaby tego żadna grupa społeczna.